"هوگو چاوز" درگذشت

بر اساس اعلام رسانه‌های ونزوئلا چاوز 58 ساله در ساعت 16:25 روز سه شنبه به وقت محلی در بیمارستانی در کارکاس درگذشته است. همچنین اعلام شد که سران ارتش این کشور وفاداری خود به مادورو را اعلام کرده‌اند. به دنبال بدتر شدن وضعیت جسمانی «هوگو چاوز» رئیس جمهور ونزوئلا، مقامات ارشد سیاسی و نظامی ونزوئلا سه شنبه در کاخ ریاست جمهوری این کشور جلسه تشکیل دادند. در این جلسه که به طور زنده از تلویزیون دولتی ونزوئلا پخش شد نیکلاس مادورو معاون رئیس جمهوری در مقابل کابینه و دیگر اعضای بلند پایه حکومتی درباره شرایط جسمانی چاوز، وضعیت کشورش و توطئه دشمنان سخنرانی کرد. وی تاکید کرد که مبتلا شدن چاوز به بیماری سرطان توطئه دشمن بوده است. نیکلاس مادورو از اخراج دیپلمات‌های آمریکایی که به دنبال توطئه علیه دولت ونزوئلا هستند خبر داد و گفت که قصد داریم یک دیپلمات آمریکایی را به جرم تلاش برای ارتباط با نیروهای نظامی و بی ثبات کردن کشور اخراج کنیم. وی به این دیپلمات آمریکایی که از وی به عنوان وابسته نیروی هوایی یاد کرد هشدار داد که طی 24 ساعت ونزوئلا را ترک کند. سخنگوی سفارت آمریکا در کاراکاس گفت که دیپلمات مورد نظر دولت ونزوئلا «دیوید دلموناکو» است. هوگو رافائل چاوز فریاس (زاده 28 ژوئیه 1954) پنجاه و سومین رئیس جمهور ونزوئلا بود. چاوز به عنوان رهبر «انقلاب بولیواری» شناخته می‌شد و به دلیل سیاستهای سوسیال دموکراتیک و ضدیتش با جهانی‌سازی نئولیبرالی و سیاست خارجی ایالات متحده مشهور بود. او موسس حزب چپگرای «جنبش جمهوری پنجم» بود که از دسامبر سال 2007 در ونزوئلا در قدرت است. چاوز؛ از تولد تا قدرت وی در 28 جولای 1954 در منطقه روستایی «سابانتا» در غرب ونزوئلا به دنیا آمد. والدین او، معلم مدرسه بودند و او دومین فرزند خانواده در بین شش برادرش بود. هوگو در مدرسه دولتی تحصیل کرد و در سال 1971 به عنوان دانشجو وارد دانشکده افسری ونزوئلا شد. قبل از به عهده گرفتن منصب دولتی، به عنوان یک سرباز چترباز و معلم تاریخ در دانشکده افسری مشغول به کار شد. وی در 6 دسامبر 1998 به عنوان کاندیدای اصلاح طلب و جوان ترین رئیس جمهور کشورش با به دست آوردن 56 درصد آراء انتخاب شد و در 2 فوریه 1999 پست ریاست جمهوری را به عهده گرفت. با تصویب یک قانون جدید مدت ریاست جمهوری در ونزوئلا را از پنج سال به شش سال افزایش داد. هوگو ائتلافی با کشور کوبا ایجاد کرد و با افزایش قدرت، تبدیل به مشهورترین رهبر چپ گرا نیمکره غربی شد. وی به کشورهای هم پیمان ونزوئلا کمک می کرد و با ایجاد برنامه های اجتماعی حمایت مردم فقیر کشورش را به دست آورده بود. وی مجدداً در سال های 2006 و 2012 در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد. چاوز همواره خود را به عنوان یک فرد سیاسی به اثبات رساند. قبل از ابتلا به بیماری سرطان، تقریبا هر روز با لباس قرمز ارتشی‌اش در تلویزیون حاضر می شد و ساعت ها برای مردم کشورش صحبت می‌کرد. «چاوز»، ثروت عظیم نفتی کشورش را صرف اجرای برنامه های اجتماعی، ازجمله بازارهای مواد غذایی دولتی، طرح مسکن عمومی، کلینیک های درمان رایگان و برنامه های آموزشی می کرد. در دوره ریاست جمهوری چاوز، افزایش درآمدهای نفتی کشور ونزوئلا بی سابقه بود و میزان فقر کاهش یافت. چاوز در ماه ژوئن 2011 در کشور کوبا تحت عمل جراحی قرار گرفت تا تومور به اندازه توپ بیسبال که در ناحیه لگنی وی وجود داشت را دربیاورند. اما با وجود جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی های متعدد، مجددا بعد از 18 ماه سرطان در وی عود کرد. وی جزئیات اصلی بیماری، ازجمله نوع سرطان و محل دقیق تومور را افشاء نکرده بود. وی خود را یک انقلابی و ناجی افراد فقیر می دانست. چاوز در عرصه جهانی هم چهره شناخته شده ایی بود. در سخنرانی 2006 خود در مجمع عمومی سازمان ملل، رئیس جمهور آمریکا «جرج بوش» را شیطان خواند.