۱۱ میلیون ایرانی مدرک دانشگاهی دارند

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تسنیم، محمد فرهادی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در نشست تخصصی جمعیت و منابع سیزدهمین مجمع جهانی علم و فناوری در شهر کیوتو ژاپن اظهار داشت: مسئله جمعیت و منابع به خودی خود برای کشورها چالش است و دو مقوله شهری شدن و مهاجرت مغزها نیز این مسایل را تشدید کرده است.

وی با تقدیر از دولت ژاپن در برگزاری مجمع جهانی علم و فناوری به وضعیت ایران، جمعیت و منابع کشورمان اشاره کرد و گفت: ایران با داشتن 80 میلیون نفر جمعیت از این لحاظ رتبه هفدهم دنیا را در اختیار دارد.

 فرهادی با اشاره به ترکیب جمعیتی ایران خاطرنشان کرد: ایران ترکیبی از مذاهب و گروه های قومی را در خود جای داده است که در صلح و آرامش با یکدیگر همزیستی مسالمت آمیز دارند.

وزیرعلوم، تحقیقات و فناوری کشورمان از دیگر ویژگی‌های ایران در ارتباط با مقوله جمعیت و منابع را، هم مرز بودن ایران با 15 کشور دنیا دانست و گفت: ایران پذیرای 2 میلیون و 500 هزار پناه‌جو است.

وی به دو مشکل امروز جهان یعنی شهری شدن، گسترش شهرها و مهاجرت مغزها که با موضوع جمعیت و منابع پیوند خورده است، اشاره کرد و یادآور شد: گزارش سال 2016 سازمان ملل متحد در باره شهرهای جهان نشان می‌دهد که فضای شهری تا سال 2030 میلادی می‌تواند فقط 60 درصد از جمعیت دنیا را شامل شود که البته برای ایران بیشتر است و به 70 درصد و بیش از این نیز می رسد.

فرهادی به جمعیت تحصیل کرده ایران اشاره کرد و گفت: در ایران 11 میلیون نفر یعنی معادل 1.7 درصد از جمعیت، دارای مدرک دانشگاهی هستند و پنج میلیون دانشجو در مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی تحصیل می‌کنند.

وزیر علوم گفت: که از میان جمعیت دانش آموخته، ما با پدیده مهاجرت مغزها روبرو هستیم که در واقع به معنای مهاجرت منابع انسانی ماهر کشور است.

وی با تاکید بر اینکه  مهاجرت مغزها اثرات نامطلوبی بر توسعه کشورها دارد و منجر به شکل‌گیری متغیرهای نامعلوم می‌شود، تصریح کرد: رفتن نیروهای ماهر از یک کشور موجب می‌شود تا توسعه پایدار برای آن کشور حاصل نشود.

 فرهادی گفت: هم کشورهای مبدا و هم کشورهای مقصد هر دو در حمایت و ایجاد تسهیلات برای مهاجرت نیروهای ماهر و حرفه ای مسئول هستند و باید این تسهیلات  را برای بازگشت مغزها به سرزمین مادری  ارائه کنند.

وزیر علوم با اشاره به بازگشت مغزها تصریح کرد: اگر چنین شود کشورهای مبدا از سرمایه گذاری گزافی که صرف آموزش و پرورش کرده اند و از نیروهایی که خود پرورش داده‌اند، بار دیگر بهره مند خواهند شد و انتقال مغزها به کشورهای خود دستیابی دوباره به این منابع با ارزش انسانی به حساب می‌آید.