در ابتدا بی‌ام‌و مدل‌های اولیه این خودرو را که برای رقابت با سدان معروف مرسدس بنز W114 طراحی شده بود با پیشرانه معروف چهارسیلندر M10 که از سیستم سوخت‌رسانی کاربراتوری بهره می برد و جعبه دنده ساخت شرکت گتراگ تجهیز کرد.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از جام جم آنلاین، در گام بعد با توجه به سنت‌های رایج این شرکت ، از پیشرانه‌های قوی و چابک‌تر M20 و M30 نیز استفاده شد که خودروهای مجهز به پیشرانه M30 از سیستم سوخت‌رسانی انژکتور L-Jetronic طراحی شرکت بوش بهره می‌بردند.
در سال 1976 و تقریبا همزمان با عرضه سدان محبوب W123 از سوی مرسدس‌بنز ، بی‌ام‌و تصمیم گرفت تا E12 را به تیغ جراحی بسپارد که طی این فیس‌لیفت فرورفتگی روی درب موتور به برجستگی تبدیل شد ، ورودی باک از سینی عقب به گلگیر منتقل و چراغ‌های خطر عقب کشیده‌تر شدند.
شرکت واصاتو نماینده بی‌ام‌و در ایران در آن سال‌ها تعداد زیادی از این خودروی مشهور را به ایران وارد کرد که اغلب آن ها از مدل ساده و بی آلایش! 518 بودند. در همین حال پای کد‌های 520 ، 525 ، 528 و 530 نیز به جاده‌های ایران باز شد.
دولت ایران نیز به نوبه خود سفارش تولید 1000 دستگاه از مدل 528i را به این شرکت داده بود که پس از انقلاب اسلامی این سفارش لغو گردید و این خودرو ها در بلژیک به فروش رسیدند.
تولید این خودرو تا سال 1981 ادامه داشت و پس از آن مدل E28 جانشین آن در خط تولید شد.
