لباس رژه ایران در المپیک توهین آمیز بود

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ورزش سه، لباس کاروان المپیک ایران در پکن عنوان بهترین طرح رنگ افتتتاحیه را به خود اختصاص داده بود و وقتی از مسئولان سراغ طراحان آن لباس را گرفته شد این ادعا مطرح شدکه آنها مهاجرانی افغانی بوده اند که به کشور خودشان بازگشته‌اند.

اما طراح آن لباس‌ها محمد رضایی طراح معروف ایرانی  است . او در گفت‌وگو با ورزش سه به جزئیات تمام اتفاقات مربوط به لباس‌های این دوره و دوره قبل می‌گوید.

 

من ضمن اینکه طراح هستم سال‌های سال ورزش می‌کردم و دو و میدانی‌کار بوده‌ام. در همان سال ۲۰۰۸ از من خواسته شد تا لباس‌های کاروان ایران را برای المپیک پکن طراحی کنم که خوشبختانه عنوان بهترین طراحی رنگ آن افتتاحیه را به خود اختصاص داد. بابت این طراحی مبلغی بسیار جزئی پرداخت کردند که اصلا قابل عنوان نیست ولی من از اینکه چرا طراحی را به من واگذار نکرده اند و یا همچین مسائلی ناراحت نیستم، فقط من نمی دانم چرا وقتی رسانه ها سراغ طراح لباس های المپیک پکن را از مدیران گرفتند آنها گفته اند آن طراحان مهاجر افغان بوده اند و به کشورشان بازگشتند. من با وکیلم صحبت کرده ام و این مساله را جدی پیگیری می کنم.

 

 

بعد از مراسم افتتاحیه المپیک پکن پوشش کاروان ایران در طراحی رنگ عنوان بهترین را گرفت. ما گروهی ایتالیایی در آن زمان جمع کردیم که با ظرافت و حساسیت بالایی لباس ها را طراحی و دوختند که فاکتورهای خیلی زیادی در آن رعایت شد. اینکه پکن گرم بود و نوع پارچه اهمیت زیادی داشت. انتخاب پارچه، روانشانسی رنگ و نوع پارچه ها فرآیند بسیار طولانی دارد که ما در آن مقطع ۳ ماه طول کشید تا فرآیند طراحی و دوخت انجام شود که حالا آن زمان هم کم است. رنگ باید جذب می کرد، لباس نباید شلوغ می شد و از همه مهمتر انتخاب پارچه ها باید طوری انجام می شد که چروکی در پوشش ایجاد نشود و گرمی هوا آزار دهنده نباشد. این که یک هفته ای لباس ها برای کاروان ایران تهیه می شود جالب نیست.

 

تولیدی ای که اولین لباس کاروان (ست آبی، آجری، مشکی) را می خواست آماده کند از دوستان نزدیک من بود. آن خانم طراح الگو ها و اندازه ها را به تولیدی داده بود و من وقتی می خواستم قبل از تولید آن را ببینم، دوستم این اجازه را نداد و گفت طراحان نمی خواهند کسی الگوهای آن ها را ببیند. قصد من فقط این بود اگر مشکلی بود نظرم را بگویم اما از آن رونمایی نشد تا بعد از تولید. وقتی لباس ها رونمایی شد و این حجم انتقادات سمت آن سرازیر شد دوزنده بنده خدا رفت زیر سرم و با اینکه او تقصیری نداشت اما فشار زیادی را تحمل کرد.

 

 

شانسی که طرح دوم آورد این بود که فورا بعد از طرح اولی ارائه شد و فورا مورد تایید قرار گرفت. من ۲۲ سال است با بهترین طراحان جهان در تبادل اطلاعات هستم و در اکثر نمایشگاه ها شرکت می کنم، این طرح کاروان ایران فاصله بسیار زیادی از استانداردها داشت. رنگ های شلوغ، طرح های خسته کننده و در نظر نگرفتن بسیاری از فاکتورهای فنی که کار را جالب از آب در نیاورد. حتی شلوارها آستر نداشتند که این جزو اصول مبانی محسوب می شود اما با این حال طرح کامران بختیاری شانس آورد که بعد از آن لباس های اولی آمد. حتی اگر همان زمان بازهم به من می گفتند شدنی نبود چون مساله رژه المپیک بسیار مهم است و با یک هفته زمان نمی توان این ریسک را کرد که لباسی را تهیه کنیم تا تیم با آن در افتتاحیه شرکت کند. عموم مردم کمتر با مسائل تکنیکال طراحی درگیر هستند اما نوع ایستادن شلوارها و شلوغی خسته کننده در طرح ها با اکثر سلقیه ها و اصول حرفه ای متفاوت بود.

 

انتخاب طراح لباس کاروان ایران در مهمترین رویداد ورزشی موضوعی است که هیچ شاخصی ندازد و فقط باید لابی داشته باشی. حالا این لابی ها کار را دست کسانی می سپارند که واقعا متخصص کار نیستند و عواقب آن توهین به ایران و ایرانی است. شما فکر کنید اگر انتقادات به لباس اول نمی شد و کاروان با همان رژه می رفت. اصلا آدم های عادی هم می دانند که آن رنگ با هم همخوانی ندارند. حالا لباس دوم هم اشکالات بسیار بسیار زیادی داشت که زیر انتقادات لباس اول پوشیده شد اما باز کاری بسیار پرعیب تحویل ورزشکاران داده شد. کلا در ایران ۲۰ طراح بین المللی و درجه یک داریم که با کمپانی های بزرگ و مطرح در ارتباط مستقیم هستند که کار به هیچ کدام از آنها داده نشد.