دستفروشی را به رسمیت بشناسید

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان ، در این نامه آمده است: با توجه به تصمیم شورای اسلامی شهر و شهرداری تهران برای برخورد جدی تر با دستفروشان خیابانی، توجه شما را به نکات زیر جلب می کنیم:

۱. دستفروشی و عرضه محصولات خانگی یا تولیدی­‌های کوچک یا نوپا، در اقتصادهای موفق رواج دارد و دستفروشی در محل های تعیین شده وتحت نظارت شهرداری نه تنها شغل کاذبی تلقی نمی شود، بلکه برخی از کارآفرینان بزرگ بین‌المللی، کارخود را از فروش محصولاتشان در همین بازارهای موقت شروع کرده اند.

 در واقع، دستفروشی هدف نیست، بلکه می تواند گام اول برای تولد و رشد کسب وکارهای بزرگ باشد.

۲. در شرایطی که رکود اقتصادی چند ساله اخیر، بسیاری از واحدهای تولیدی ایرانی را تعطیل یا به کاهش نیروی انسانی دچارکرده و عده زیادی از هموطنان و خانواده­ های با سرپرست بیکار، شرایط معیشتی بسیار سختی را تحمل می کنند، ایجاد بازار روز و امکان فروش محصولات دستی، خانگی یا حتی تولیدی‌های کوچک، می­‌تواند خانواده­‌های بسیاری را از خط فقر و خطر یاس و پیامدهای اجتماعی آن نجات دهد.

۳. براساس ماده ۱۶ قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار، شهرداری‌­ها وظیفه دارند برای عرضه «کالاهای ایرانی» توسط تولیدکنندگان کوچک و فروشندگان کم­‌سرمایه، مکان­‌های مناسبی تدارک ببینند و به داوطلبان عرضه کالاهای ایرانی به‌طور موقت روزانه، هفتگی یا ماهانه اجاره دهند. چنانچه این حکم قانونی اجرا شود، بازی دائمی و قدیمی تنش زا و فسادخیز میان دستفروشان و ماموران شهرداری، تبدیل به بازی برد - برد میان شهرداری و تولیدکنندگان کوچک و فروشندگان کم‌سرمایه خواهد شد.

بدیهی است بعد از تشکیل بازار روزهای موقت و محل­‌های مناسب کار برای دستفروشان، سد معبر و عرضه کالا خارج از مسیر رسمی، می‌­تواند جرم‌انگاری شود و با شکایت ذینفعان(اتحادیه‌­های صنفی)، متخلفان به دادگاه هدایت شوند.

۴. کسب وکارهای کوچک و متوسط، بخش بزرگی از اشتغال (در اقتصادهای پیشتاز، بین ۶۰ تا ۸۰درصد) را به عهده دارند. تولیدی کوچک، با عرضه و فروش محصول خود امکان بقا و رشد خواهد داشت. در کشورما، به دلیل گرانی سرقفلی مغازه­‌ها و محل‌های تجاری و اشغال قفسه‌های فروشگاه­‌ها توسط برندهای خارجی یا بزرگ، امکان عرضه محصولات تولیدی­‌های کوچک به بازار، تقریبا از بین رفته یا بسیار محدود شده است و به همین دلیل، بسیاری از تولیدی­‌های کوچک و نوپا از ادامه حیات باز می‌­مانند.

ایجاد محل عرضه برای تولیدی­‌های کوچک، وظیفه میهنی و قانونی شهرداری­‌ها است. ۵. در کشور هندوستان، تنش خیابانی میان دستفروشان و پلیس، سال‌ها ادامه داشت تا اینکه دو سال پیش (اکتبر ۲۰۱۴) دولت هند تصمیم گرفت دستفروشی را به رسمیت بشناسد و برای فروشندگان کم‌‌سرمایه، محل­‌هایی برای کار تعیین کند. با این تصمیم، سال‌ها درگیری و رشوه خواری خیابانی میان پلیس و دستفروشان به پایان رسید و از میان دستفروش‌های هندی، کارآفرینانی رشد کردند.

«رسمی کردن» کسب وکارهای غیر رسمی، می­‌تواند به‌طور وضع فقرا و معیشت و اقتصاد در محله­‌های فقیرنشین را معجزه‌­آسا متحول کند. این فرضیه‌­ای اثبات شده در چندین کشور موفق در مبارزه با فقر است. جناب آقای دکتر قالیباف، آیا بهتر نیست در ایران هم مثل هند، دستفروشی، رسمی و قانونی شود؟