مجبورنیستیم هرچیزی را که‌می‌پذیریم، دوست‌داشته‌باشیم!

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، نسرین یوسفی اظهار کرد: خودپذیری و احساس خوب در مورد خود، نه فقط در زمان حال، بلکه برای همه عمر سودمند و نقش‌آفرین است؛ در واقع کسی که پذیرای نکات مثبت و منفی وجود خود است و به عبارتی، خودش را با تمام وجود در آغوش می‌کشد، هیچ‌گاه به خاطر خودانکاری درگیر عذاب وجودان کاذب و چالش‌های وسواسی نمی‌شود.

این روانشناس ادامه داد: با خودپذیری به جای انکار و یا سرکوب‌کردن عواطفی که نمی‌پسندیم، می‌توانیم حقایقی را در مورد واقعیت وجودمان بپذیریم؛ در حالی که استمرار سرکوب احساسات منفی می‌تواند به شکل ناامیدی، استرس، خستگی و عصبانیت نمود پیدا کند؛ در واقع، پذیرفتن هر آن‌چه که تجربه کرده‌ایم و یا در حال تجربه آن هستیم، یکی از اجزای اساسی خودپذیری است و نقش مهمی در تعیین میزان سلامتی روحی و جسمی ایفا می‌کند.

وی افزود: امروزه پزشکان معتقدند که بسیاری از بیماری‌های جسمی به خاطر سرکوب احساسات منفی‌ای است که افراد در طول زندگی به آن دچار شده اما بروز نداده‌اند؛ به عبارتی مادامی که فرد با احساساتی از جمله تنفر، عصبانیت و خشم درگیر باشد و مسبب آن‌ها را نبخشد، نمی‌تواند احساس رهایی و آرامش بکند و حتی می‌تواند در آستانه انواع بیماری‌های روان‌تنی قرار بگیرد.

یوسفی تصریح کرد: البته بخشش کسانی که آزارمان داده‌اند کار آسانی نیست و نیازمند شجاعتی است که بتوان با تکیه بر آن، با دردی که در سراسر زندگی سرکوب‌شده مواجه شد. با این وجود، افرادی که شرایط را درک می‌کنند و واقعیات آزاردهنده در اطرافشان را می‌پذیرند، مانند کسی هستند که وجود زخمی خود را در آغوش می‌کشند و نوازش می‌کنند.

این روان‌شناس خاطرنشان کرد: ما مجبور نیستیم هرچیزی را که می‌پذیریم دوست داشته باشیم و شاید یکی از مفاهیم اشتباه در مورد خودپذیری همین باشد. در حالی که خودپذیری به معنای دوست‌داشتن و لذت‌بردن از همه چیزهایی که پذیرفته‌ایم نیست بلکه به معنای پذیرش واقعیت صحیح یک موقعیت است، حال این واقعیت می‌تواند خوشایند و یا ناخوشایند باشد.

وی تاکید کرد: افرادی که خود را پذیرفته‌اند، درک می‌کنند که واقعیت حقیقت دارد و فرار از مشکلات، راه حلی برای آن نیست. این افراد همچنین درک می‌کنند که همزمان با پذیرش چیزهایی که دوست ندارند، می‌توانند آن‌ها را تغییر دهند و یا بهبود ببخشند.