ناگفته‌های امین حیایی از زندگی خصوصی‌اش

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از رکنا؛ امین حیایی بازیگر سینما و تلویزیون که در سالهای اخیر و بعد از ایفای نقش در “قلاده های طلا” کم کارتر از قبل شده است در تازه ترین برنامه “۳۵” در برابر فریدون جیرانی نشست و درباره برخی از نکات کمتر شنیده شده از زندگی شخصی و حرفه ای اش سخن گفت.

حیایی که بیش از دو دهه است در سینمای ایران حضور دارد در این گفتگو سعی زیادی کرد که تقریبا به تمامی سوالاتی که از وی پرسیده می شود؛ از سوالات خانوادگی گرفته تا سوالات پیرامون دستمزدش پاسخ دهد.

این بازیگر درباره جریان ورودش به سینما بیان می دارد: فوت خواهرم دریچه ای بود برای ورود به سینما؛ سومین روز درگذشت خواهرم بود که برای اولین فیلم سینمایی ام بهم زنگ زدند و رفتم سراغ “دو همسفر”؛ که زمینه ای سیاسی داشت و به همین دلیل مشکل پیدا کرد و به‌موقع  اکران نشد تا فیلم بعدی ام “دو روی سکه” که اکران شد و از این طریق دیده شدم.

وی ادامه داد: اولین جایزه ام یک سکه بود که برای کاندیداتوری نقش دوم در “براده های خورشید” از جشنواره فجر گرفتم.

امین حیایی درباره رد کردن پیشنهاد بازی در “قرمز” گفت: اولین فیلمی که نقش اول بودم “قرمز” بود؛ تست زدم و ۲۰ دقیقه بازی کردم و حتی سکانس آخر فیلم هم سایه خودم در فیلم است. در همان مدت هم با نیلوفر خوش خلق آشنا شده بودم که سرصحنه هم می آمد. اما یک روز صبح نیامدم سرصحنه و همان باعث شد که قید این کار را بزنم.

امین حیایی درباره دلیل این سرصحنه نرفتن می گوید: در ماجراهایی بودم که انقلاب درونی برایم پیش آمده بود و تحت آزمایشاتی بودم. خودکشی یکی از دوستان صمیمی ام و قبلتر هم فوت خواهرم که باعث شد دیدم نسبت به دنیا عوض شود. یعنی حس می کردم انگار به دلیل خاصی این اتفاقات پیش رویم قرار گرفته پس مبارزه کردم با کارهای اشتباهی که ناآگاهانه انجام می دادم. یک روز مقابل آینه ایستادم و با خدا صحبت کردم بعد تیغ را برداشتم و ریشهایم را زدم و فردایش رفتم سرصحنه “قرمز” و گفتم دیگر نمی توانم بیایم!

حیایی پیرامون در مورد جریان بازیگری حرفه ای اش بعد از رد گفت: بعد از مدتی در دو کلیپ بازی کردم و بعد هم نقش اصلی “سیب سرخ حوا” را بازی کردم در کنار نیکی کریمی و به تدریج نقشهای اصلی بیشتری به سراغم آمد.

در “سیب سرخ حوا” در اتاق گریم بودیم و من غریبگی می کردم چون کسی مرا نمی شناخت و همه دور کریمی بودند… ایشان مرا صدا کرد و روی گشاده نشان داد و مرا به بقیه معرفی کرد.

درباره زندگی خانوادگی امین حیایی و ازدواج اولش هم همواره صحبتهایی وجود داشته است.

امین حیایی درباره زندگی عاطفی اش هم به صراحت گفت: ۲۳ سالم بود ازدواج کردم. علاقه است؛ جوانی است و عاشق شدن. من از بچگی عاشق پیشه بودم اما همیشه در عشق شکست می  خوردم…

من با هر کسی دوست می شدم می خواستم  با او ازدواج کنم و فکر می کردم این زن آینده من است. از ۱۸ سالگی به بعد دیگر جدی تر شدم و روابط برایم مهمتر شد و دنبال کیس مناسب بودم برای ازدواج.

وی ادامه می دهد: پسرم دارا ۱۹ سالش است و نتیجه ازدواج اولم است.

این بازیگر ۴۶ ساله پیرامون طلاق از همسر اولش می گوید: ازدواج اولم به سال نکشید و به طلاق منجر شد. جفت‌مان نخواستیم و درگیری هایی هم داشتیم. اوایل جدایی سر حضانت دارا دچار مشکل شدیم ولی هر چه جلوتر رفتیم او فهمید من دارا را دوست دارم و با من راه آمد. اما این را هم بگویم که ایشان واقعا زحمت کشید برای دارا و من هم حضانت را به همسر سابقم دادم.

حیایی درباره ازدواج دومش گفت: سه سال و نیم بعد از ازدواج اول، با نیلوفر خوش‌خلق ازدواج کردم. البته سر جریان فیلمبرداری “قرمز” با نیلوفر دوست بودم و بعد ازدواج کردیم.

امین حیایی درباره تازه ترین کارش گفت: تازه ترین کارم”ناردون” فیلمنامه جدی داشت اما آن قدر رگه های طنز زیرپوستی در جریان است که باعث می شود مخاطب از روابط آدم ها دچار خنده شود.

وی ادامه داد: در “ناردون” نقش آدمی را بازی می کنم که برای پدرش جان فشانی می کند. نسخه نهایی کار واقعا بامزه شده و یک کمدی آبرومند، شریف و دوست داشتنی است.

حیایی که سالها جزو گروهی بود که محمدرضا شریفی نیا به عنوان تیم بازیگران به پروژه های مختلف معرفی می کرد درباره ارتباطش با شریفی نیا در ماههای اخیر می گوید: ایشان را قبل از جشنواره دیدم و هنوز با او رفیقم. اگر پیشنهاد بدهد باید کار را دوست داشته باشم تا بازی کنم. “کلاه پهلوی” را مدیون شریفی نیا هستم که مرا معرفی کرد و فیلمهای موفقی را کنار هم کار کردیم. خیلی ها می‌گویند با او کار نکن اما من با او نون و نمک خوردم. انسانی است که دارد تلاش می کند از پس مسئولیتهایش برآید.

حیایی در بیانی که می تواند کنایه ای باشد به بازی در “قلاده های طلا” گفت: آدم ها در موقعیت های مختلف ممکن است درگیر کارهایی شوند که شاید خودشان هم از این حضور خوششان نیاید.

امین حیایی که تیپ یک دزد با نام “بیژن مرتضوی” را در سری “اخراجی ها” ایفا کرده بود درباره حضور در این فیلم هم روایت خاص خود را دارد.

امین حیایی درباره خلق این تیپ گفت: تیپ “اخراجی ها” از ابتدا در فیلمنامه بود و در سکانسهایی به عنوان دوست مجید سوزوکی و یک قالپاق دزد معرفی می شد. اما من به ده‌نمکی پیشنهاد دادم  که این تیپ اگر از کفش دزدی در مسجد وارد داستان شود بهتر است؛ ده نمکی هم استقبال کرد. پیشنهاد گریم هم برای خودم بود با یک کلاه که پشت مو به آن چسبیده بود و یک سبیل. راه رفتن را هم خودم درآوردم.ذ

 وی ادامه داد: دیالوگ های قسمت مسجد هم برای خودم بود و با کامبیز دیرباز دونفری دیالوگ ها را درآوردیم. ده نمکی هم خوشش آمد.

حیایی درباره نامگذاری این تیپ گفت: نام “بیژن مرتضوی” هم به طور بداهه درآمد. خانواده بیژن مرتضوی خواننده و نوازنده لس آنجلسی وقتی یک بار در فرودگاه مرا دیدند گلایه کردند که چرا اسم این خواننده را گذاشتی روی یک دزد. آیا درست بود؟ گفتم واقعیتش این است که آن قدر بداهه بود که تا گفت اسمت چیه گفتم بیژن و بعد هم فامیلی را پرسید گفتم مرتضوی؛ همه خندیدند و ده‌نمکی هم گفت همین خوب است.

حیایی می افزاید: از اینجا از ییژن مرتضوی و خانواده اش عذرخواهی می کنم.

حیایی درباره علایق سیاسی خود هم می گوید: کلا علاقه ای به سیاست ندارم. اما چه کلینتون رییس جمهور شود چه ترامپ هر دو از بالا دستور می گیرند. اوباما را هم آوردند که بگویند ما اهل تبعیض نژادی نیستیم.

حیایی درباره خوانندگان مورد علاقه اش می گوید: احسان خواجه امیری را خیلی دوست دارم. امیر تاجیک هم صدای خوبی دارد.

او ادامه می دهد: محسن چاووشی را در “سنتوری” شناختم ولی کار زنده از ایشان ندیدم.

وی درباره امیر تتلو گفت: تتلو رپ می خواند و من فضایم پاپ و راک است و برای همین فضای رپ را ترجیح نمی دهم اما جوانان و نوجوانان دوست دارند. تتلو کارش خاص است و متفاوت.

امین حیایی با اشاره به پروژه ای که بنا بود در آن با ناصر ملک مطیعی همبازی شود، گفت: قرار بود در فیلمی به کارگردانی تورج اصلانی باهاش همبازی شوم اما نشد. ناصرخان مردی دوست داشتنی و همانی است که در نقش هایش است. اولین فیلم ایرانی که در سینما دیدم “پهلوان مفرد” بود که ایشان و رضا بیک ایمان وردی در آن همبازی بودند. بیک ایمان وردی هم بازیگری توانا بود.

حیایی درباره رفاقت با بهرام رادان گفت: بهرام دوست دوران شباب است. او دوست برادر کوچک یکی از دوستانم بود. همان موقع که هنوز وارد سینما هم نشده بود بهش گفتم تیپ ات خوراک سینماست. خودش هم دوست داشت بازی کند. یک بار در “هتل کارتن” با خانم بیتا فرهی آمد سرصحنه و گویا خانم فرهی به دنبال معرفیش به یک پروژه بود. در جریان فیلمبرداری “آواز قو” هم زنگ زد گفت رفقایت ما را تحویل نمی گیرند و من هم تماس گرفتم گفتم رفیقم است و هوایش را داشته باشید.