ریشه 2500 سالهِ سلفی

ورود فناوری های نوین به زندگی مفاهیم جدیدی را به سبک زندگی افراد در همه رده های سنی اضافه کرده است. پدیده عکاسی به شیوه سلفی یکی از همین مفاهیمی است که از جنبه های روان شناختی و جامعه شناختی مورد تحلیل وبررسی اغلب کارشناسان قرار می گیرد و در این زمینه دیدگاه های مثبت و منفی فراوانی می توان ارائه داد.

یک روان شناس بالینی در تحلیل پدیده عکاسی به شیوه سلفی گفت:نکات روان شناختی زیادی را می توان در خصوص سلفی گرفتن افراد از خود مطرح کرد.از نظر روان شناختی مفهومی تحت عنوان سلف معادل های زیادی را در خود جای داده است.

دکتر عزت الله کردمیرزا روان شناس بالینی و استاد دانشگاه با اشاره به معادل های مفاهیم سلفی افزود: به طور مثال مفاهیمی چون Self-concept یا همان خودپنداره،Self-esteem یا عزت نفس،Self Confidence به معنای اعتماد به نفس،self- Image یعنی تصویر از خویشتن و بسیاری از معادل هایی که می توان برای سلفی گرفتن تعریف کرد اساسا به رویکردهای فلسفی از گذشته تا به امروز شناخته شده است.

این استاد دانشگاه ادامه داد:از این رو سلف یا سلفی یک موضوع اساسی بوده که تاریخچه قدیمی نیز دارد.به طور مثال سقراط حدود 2500 سال پیش عبارتی تحت عنوان"خود را بشناس" را مطرح کرد که طبق این عبارت سقراط اعتقاد داشته که شناخت از خویشتن اساس هر واقعه و اتفاقی مهم است.

به گفته این استاد دانشگاه؛همچنین در چارچوب دین و مکاتب الهی نیز خودشناسی مقدمه خداشناسی مطرح می شود.با این تعاریف می توان به این نتیجه دست یافت که آن چیزی که در جامعه امروزی تحت عنوان سلفی گرفتن رایج شده است گاهی تصور می شود این مقوله فقط یک مبحث فان ،خنده دار و یا یک شوخی به نظر می رسد در حالیکه این تصویر از سلفی گرفتن کاملا اشتباه است.زیرا سلفی گرفتن در روان شناختی یک فان و شوخی به حساب نمی آید .

دکتر کردمیرزا در ادامه بیان کرد:گرفتن عکس های سلفی در واقع تظاهرات شکلی و رفتاری افراد را در موقعیت های مختلف ترسیم می کند و این مفهوم می تواند ترجمه دیگری از self- Image یا تصویر ذهنی بدن باشد.با توجه به مطالب ذکر شده می توان به این نتیجه رسید،یعنی هر فردی تصوری از ساختار بدنی خود در موقعیت های مختلف اجتماعی دارد و این تصاویر سلفی در جهت تایید و یا رد این تصاویر ذهنی برای افراد کاربرد دارد.

این روان شناس بالینی با بیان این مطلب که اثر تکنولوژی در شناخت خویشتن تاثیر دارد ادامه داد:اثر تکنولوژی در شناخت خویشتن یا همان سلف علاوه بر تاثیر پدیده جدیدی نیست تنها تفاوت این مسئله این است که این تصاویر توسط خود فرد گرفته می شود. زیرا پدیده عکاسی تاریخچه دیرینه ای در زندگی انسان دارد.همه افراد جامعه برای گرفتن عکس همیشه به عکاسی و آتلیه ها مراجعه کردند و توسط افراد دیگری جلوی دوربین قرار گرفته اند اما سلفی گرفتن و تصویر از خود کمک می کند هر فردی تصویری شخصی از خود داشته باشد تا بتواند به خودشناسی واقعی نزدیک شود.

وی بیان کرد: سلفی گرفتن، خود پنداره و تصویر ذهنی از خود را در وجود هر فردی شکل می دهد و تکنولوژی کمک می کند تا هر فردی عکاس شخصی خود باشد و بتواند با سهولت و راحت تر در موقعیت های مکانی و اجتماعی این کار را انجام دهد.

این روان شناس بالینی با اشاره به اینکه سلفی گرفتن در حوزه روان درمانی به عنوان یک تکنیک برای درمان بیماران به شمار می رود گفت:اتفاقا از نظر روان شناختی پدیده سلفی گرفتن بسیار حائز اهمیت بوده و در درمان بیماران بسیار موثر است.همچنین از این روش در حوزه روان درمانی نیز می توان استفاده کرد و حتی به عنوان یک پدیده درمانی به آن نگاه می شود.به این معنا که اگر بتوانیم در واقع در قالب های هیجانی مختلف مانند اخم،عصبانیت،خوشحالی،غمگینی، ترس و شرمگین شدن تصاویری از خود بگیریم و از این حالت های هیجانی مختلف آلبوم تهیه کنیم در اصل به شناخت بیشتر خود کمک کرده ایم و می توانیم تصویر درستی از شخصیت خود ترسیم کنیم.

کردمیرزا عضو هئیت علمی دانشگاه در پایان خاطر نشان کرد:سلفی گرفتن از خود در حالت های هیجانی مختلف به افراد کمک می کند تا علاوه بر شناخت خود ضعف ها و کاستی ها را شناخته و در جهت رفع ضعف های درونی و یا شخصیتی شان تلاش کنند .