افزایش گازهای گلخانه‌ای با سیمان
رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با بیان اینکه استفاده از بتن به صرفه‌تر و برای محیط‌زیست مناسب‌تر است، گفت: باید بتن متناسب با شرایط محیطی تولید شود.
محمد شکرچی‌زاده با اشاره به تعهد ایران برای کاهش گازهای گلخانه‌ای در اجلاس پاریس تا سال ۲۰۲۵ و چگونگی استفاده از سیمان و بهره‌برداری از آن بر اساس آنکه گفته می‌شود در افزایش گازهای‌گلخانه‌ای موثر است، گفت: عمده بخش بتن که تولید گازهای گلخانه‌ای می‌کند سیمان است که تقریبا هم‌وزن سیمان گازهای گلخانه‌ای ایجاد می‌شود.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از مهر، رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با اشاره به مقایسه تولید گازهای گلخانه‌ای در تولید و بهره‌برداری از بتن و فولاد با یکدیگر افزود: وقتی تولید بتن و تولید سیمان را با یکدیگر در اثری که بر افزایش گازهای گلخانه‌ای دارند مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم با توجه به مصرف بالای انرژی در تولید فولاد، استفاده از بتن به صرفه‌تر و برای محیط‌زیست مناسب‌تر است. به عنوان مثال اگر تولید و ظرفیت خمشی تیر بتنی و تیر سیمانی را با هم مقایسه کنیم به این نتیجه می‌رسیم که مجموعا انرژی‌های مصرف‌شده برای بتن قابل دفاع‌تر است.
وی تاکید کرد: ما اگرچه در نظر داریم که باید عمر مفید و دوام را مورد توجه قرار دهیم اما بر این نکته نیز تاکید داریم بتنی را تولید کنیم و در اجرا مورد استفاده قرار دهیم که متناسب با شرایط محیطی باشد.
شکرچی‌زاده گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد سازه‌هایی که ساختارش متفاوت با بتن است به دلیل مصرف بالای انرژی در تولید گازهای گلخانه‌ای نقش زیادی دارند و مراحل تولید بتن نسبت به دیگر سازه‌ها دوستداری و سازگاری بیشتری با محیط‌زیست دارد.
وی تاکید کرد: در تولید و استفاده از بتن، وظیفه مهندسان این است که به نحوی عمل کنند تا بتوانند دوستداری محیط‌زیست را افزایش دهند و بتن‌های سازگار با محیط‌های آب و هوایی را تولید کنند.
شکرچی زاده با اشاره به اینکه شرایط آب و هوایی در ایران گوناگون است و باید حتما مدنظر مهندسان قرار بگیرد، گفت: ما در حاشیه‌های شمال خلیج فارس مشکل خوردگی را سازه‌های بتنی را داریم. همچنین در نقاطی از کشور مشکلات یخبندان، در مناطقی از کشور مشکلات و بحث حملات سولفاته و در پالایشگاه‌ها نیز حملات اسیدی وجود دارد و با توجه به شرایط مختلف آب و هوایی مختلف در کشور استفاده از بتن‌های متناسب با شرایط محیطی با توجه به عمر مفید باید مورد نظر مهندسان باشد.
وی رعایت‌نشدن نکات لازم در شرایط مختلف آب و هوایی را از مشکلات عمده در کاهش عمر مفید سازه‌های بتنی عنوان کرد و در پایان افزود: مشکل این است که مثلا در خلیج فارس سازه‌هایی اجرا می‌شوند که حتی قبل از بهره‌برداری، ناچار به تخریب و یا تعمیر آنها هستیم و اینها مسائلی هستند که می‌توان با دوره‌های آموزشی و افزایش سطح دانش دست اندرکاران به نقاط مطلوب نزدیک تر شوند.
