امضای 11 تفاهمنامه با شرکت های نفتی
در پسابرجام ضرورت‌های جدیدی پیش روی صنعت نفت کشور قرار دارد که جذب حداکثری سرمایه خارجی یکی از مهم ترین آنها به شمار می‌رود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران ، نخستین مصاحبه مطبوعاتی مدیرعامل جدید شرکت ملی نفت ایران را در ذیل می‌خوانید. یکی از اهداف اصلی برجام کاهش ایران هراسی و جذب سرمایه خارجی بویژه در صنعت نفت بود. اکنون حدود 6 ماه از اجرای برجام می‌گذرد. فکر می‌کنید در این مدت چه اندازه این هدف محقق شده است؟ پیش از برجام براساس منطق غیرقابل دفاع قدرت‌های زورگوی جهان ایران جزو کشورهای تحریم شده و نقض‌کننده قوانین بین‌المللی و خطری برای صلح جهانی محسوب می‌شد، لذا هیچ یک از نهادهای معتبر اقتصادی و مالی جهان با ما همکاری نمی‌کردند. در این شرایط نه تنها جذب سرمایه خارجی بی‌معنی بود بلکه حتی عملیات معمول اقتصادی مانند انتقال پول و فروش محصول نیز با محدودیت‌های بسیار جدی روبه‌رو بود. در آن وضعیت تنها چینی‌ها از محل سرمایه‌های ایران حاضر می‌شدند مقدار محدودی منابع مالی با محدودیت‌های بسیار زیاد در اختیار ایران قرار دهند. اما پس از برجام ایران به طور رسمی از فهرست تحریم‌های بین‌المللی خارج شده است و علی‌القاعده می‌بایست مانند تمام کشورهای جهان بتواند از نظام مالی بین‌المللی بهره‌مند باشد.
البته در این میان باید توجه داشت نظام اقتصادی و مالی ایران متأسفانه به دلیل سال‌های طولانی انزوا و ساختار متمرکز ناکارآمد و غیرشفاف خود از یک سو و دشمنی پیدا و پنهان قدرت‌های جهانی با ایران برای بهره‌مندی از نظام مالی جهانی با مشکلات بسیار جدی همراه است که مسیر جذب سرمایه خارجی را با موانع زیادی روبه‌رو کرده است. امید است همه تلاش نمایند تا این موانع تا حد ممکن و منطبق با عزت ایرانی اسلامی مرتفع شود و رونق اقتصادی به ایران بازگردد.
آیا تاکنون تفاهمنامه ای به منظور جذب سرمایه خارجی امضا کرده اید؟ بله. در راستای ارتقای وضع کشور و ایجاد رونق اقتصادی بواسطه جذب سرمایه‌های خارجی، شرکت ملی نفت ایران با بیش از 23 شرکت معتبر نفتی به منظور انعقاد تفاهمنامه مذاکره کرده که در نتیجه این مذاکرات تا به حال 11 تفاهمنامه به امضا رسیده است. همچنین این شرکت قراردادهایی را طراحی کرده است که منطبق با استانداردهای حرفه‌ای است و امید می‌رود بتواند جذب سرمایه‌خارجی مناسبی داشته باشد.
این تفاهم ها با چه کشورهایی صورت گرفته است؟ کشورهای اروپایی، روسیه و چین.
آیا می توان تخمین زد که اگر این تفاهم نامه ها تبدیل به قرارداد شوند چه حجمی از سرمایه خارجی به صنعت وارد خواهد شد؟ خیر. فعلا در مرحله تفاهم نامه و مطالعه میدان هستیم. تعیین حجم سرمایه گذاری بعد از مرحله مطالعه میدان ممکن خواهد بود.
در حال حاضر تولید و صادرات نفت خام کشور چقدر است؟ اکنون بیش از 3 میلیون و800 هزار بشکه در روز نفت خام تولید می‌شود و حجم صادرات نفت خام کشور حدود 2 میلیون بشکه در روز است.
برای افزایش تولید و صادرات نفت خام و گاز طبیعی چه برنامه ای دارید؟ در این خصوص برنامه‌ریزی شده است که افزایش تولید در دو مرحله انجام گیرد. اول؛ برنامه‌ریزی کرده‌ایم که تولید نفت خام تا ظرفیت قبل از اعمال تحریم‌ها افزایش یابد. به طوری که افزایش صادرات نفتی حداقل تا دو میلیون بشکه در روز و بازگرداندن خریدار سنتی نفت ایران و رجعت به بازارهای قبلی محقق شود. در این ارتباط مقرر شد که تولید نفت خام به 4 میلیون بشکه در روز در نیمه اول سال برسد که خوشبختانه همان‌طور که اشاره کردم تاکنون بخش عمده‌ای از آن محقق شده است. مهم‌ترین دستاورد این دوره تولید از میادین مشترک یادآوران و آزادگان شمالی بود که طبق برنامه انجام شده است. همچنین، افزایش تولید شرکت ملی مناطق نفت‌خیز دیگر دستاورد این دوره بوده است. دوم؛ برنامه افزایش تولید نفت خام و گاز در بازه درازمدت برنامه پنج ساله ششم است که طی این برنامه مقرر شده است با جذب منابع مالی خارجی و داخلی و همچنین دعوت از سرمایه‌گذاران خارجی به مرز 4/5 میلیون بشکه در روز و همین‌طور تولید گاز به ظرفیت حدود یک میلیارد و 300 میلیون متر مکعب در روز رسانده شود. در این برنامه صادرات نفت خام به حدود 2 میلیون و 800 هزار بشکه خواهد رسید و پتانسیل بزرگی برای صادرات گاز به وجود خواهد آمد. علاوه بر این در پایان برنامه تولید میعانات گازی نیز حدود 950 هزار بشکه در روز خواهد شد.
در حال حاضر برجام چه تأثیری بر روند توسعه طرح‌های نفتی داشته است؟ مهم ترین تأثیر برجام بر طرح‌های نفتی را می‌توان در دسترسی وسیع‌تر به پیمانکاران معتبر خارجی و در نتیجه کاهش هزینه‌های انجام طرح‌ها و همزمان بهره‌مندی از تکنولوژی‌های نوین به دلیل افزایش رقابت میان پیمانکاران دانست. حال انتظار این است که با تثبیت برجام، ریسک حضور در طرح‌های نفتی ایران برای سرمایه‌گذاران به میزان قابل توجهی کاهش یابد و در نتیجه با جذب سرمایه‌های مورد نیاز قدرت رقابت صنعت نفت ایران بار دیگر هم پایه رقبای منطقه‌ای و حتی جهانی خود شود.
به عنوان سؤال آخر، آینده صنعت نفت را در پسابرجام چگونه می‌بینید؟ مهم ترین تأثیـــــــر برجـــــــام در صنعت نفت به طور کلی به افزایش رقابت‌پذیری صنعت نفت ایران در برابر سایر کشورهای نفتی بخصوص در منطقه خلیج فارس مربوط می‌شود. تحریم‌های اعمال شده علیه ایران باعث شده بود تا بخش قابل توجی از سرمایه‌های موجود به سوی کشورهای رقیب ایران در منطقه روانه شده و در واقع سود اصلی از تحریم‌ها به جیب رقبای نفتی ایران می‌رفت. علاوه بر آن همان طور که اشاره کردم، سهم نفت ایران از بازار جهانی نفت خام که به دلیل تحریم‌ها سقوط کرده بود به مرور در حال بازیابی بوده و امید است در آینده نزدیک این سهم در سبد نفتی کشورهای مصرف‌کننده به رقم پیش از تحریم بازگردد.
امید می‌رود در دوره پسابرجام با حضور فعال شرکت‌های ایرانی و بین‌المللی کارهای توسعه‌ای بویژه در میادین مشترک سرعت یافته و عقب ماندگی ما در برداشت از میادین گازی و نفتی جبران شود. البته در این زمینه تسهیل در خرید اقلام تخصصی کمک زیادی به راه‌اندازی بخش‌هایی از طرح‌ها کرده که مشکلات تحریم باعث تحویل ندادن این اقلام شده بود.
