سال 95 هم تورم دورقمی داریم

هادی زنوز - پژوهشگر و استاد دانشگاه - در نخستین نشست بررسی سیاست‌ها و برنامه‌های رونق‌ بخشی اقتصاد ایران که امروز در وزارت کار برگزار شد، اظهار کرد: نظام بانکی ایران به دلایل مختلفی در خدمت توسعه صنعتی و اقتصادی نبوده است و تخصیص سرمایه‌گذاری‌ها و اعتبارات بانکی در نیمه دوم دهه ۸۰ به طور عمده به سمت مستغلات و خدمات سوق پیدا کرد و دسترسی بانک‌ها به اعتبارات بانکی هم محدود شد که این امر موجبات کندی رشد اقتصادی را فراهم کرد. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، وی از بخش کشاورزی به عنوان بیشترین بخشی یاد کرد که در بحث تخصیص و دریافت اعتبارات مسیر نزولی را طی کرده و با اشاره به کاهش رشد بخش صنعت از سال ۱۳۸۷ اظهار کرد: کسی که سیاست تجاری ندارد استراتژی صنعتی هم ندارد، متاسفانه در دهه رونق اقتصادی بسیاری از واحدهای تولیدی قابل رقابت از میدان به در شدند و رشد بخش صنعت به شدت کاهش یافت، لذا رابطه دولت و بانک مرکزی و بسیاری از سیاست‌های تجاری، مالی و پولی را عقیم کرده است. زنوز در ادامه یکی از وظایف بانک مرکزی را نظارت بر عملکرد سیستم بانکی عنوان کرد و ادامه داد: در حال حاضر کل سیستم بانکی ما ورشکسته است ولی کسی این مساله را اعلام نمی‌کند، زیرا نظارتی بر بانک‌ها وجود ندارد و به دلیل همین عدم نظارت درست از سوی بانک مرکزی شاهد هستیم که آنها در بخش ساختمان، مستغلات و شرکت‌های صنعتی سرمایه‌گذاری‌ می‌کنند و کفایت سرمایه‌ را رعایت نمی‌کنند. وی بیان کرد: واقعیت این است که بانک مرکزی زورش نمی‌رسد که بر بانک‌ها و موسسات نظارت کند، بعد از برنامه سوم ۱۵ بانک خصوصی ایجاد شد که شش تای آنها متعلق به نهادهاست و بانک مرکزی قادر به نظارت بر آنها نیست. موسسه میزان ورشکسته شد و دولت و بانک مرکزی باید تاوان آن را بدهند. این اقتصاددان متذکر شد: برخی صندوق‌های قرض‌الحسنه‌ که به اسم ائمه اطهار نام گذاری شده‌اند، رقمی معادل ۹۴ هزار میلیارد تومان از نقدینگی کشور را در اختیار گرفته‌اند. زنوز در عین حال با تاکید بر این‌که بانک مرکزی از اعمال سیاست‌های پولی ناتوان است، خاطر نشان کرد: دست‌اندازی دولت به منابع بانک مرکزی اختیار ترازنامه‌های بانک مرکزی را از بین می‌برد. به موجب قانون عملیات بانکداری بدون ربا، بانک مرکزی توان عملیات تنظیم مجدد را ندارد. دولت هم اوراق قرضه‌ای منتشر نمی‌کند که با ریسک صفر کف بهره سیاستی را تعیین کند در نتیجه بانک مرکزی ابزار لازم برای کنترل ترازنامه‌ای را از دست می‌دهد و ناتوان از رسالت اصلی کنترل تورم و سطح قیمت‌ها می‌ماند. وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به کاهش دستوری بهره بانکی در شورای پول و اعتبار اظهار کرد: کسی که می‌خواهد نرخ بهره را پایین بیاورد باید نرخ تورم را هم کاهش دهد، زیرا کاهش نرخ بهره به شکل دستوری پایین نمی‌آید، بنابراین دولت برای تحقق این هدف راه دشواری در پیش دارد، لذا سال ۱۳۹۵ سال یک‌رقمی کردن تورم نیست و باز هم تورم دورقمی را داریم. این اقتصاددان در پایان با بیان این‌که امروز سیستم بانکی را به سراغ بنگاهداری فرستاده‌ایم، تصریح کرد: عمده سهامداران بانک‌های خصوصی وابسته به نهادها و شرکت‌های ساختمانی هستند. مدیران عامل بانک چون صورت حساب تلفیقی نمی‌دهند هر بانکی هر وامی را به موسسه زیرمجموعه خود بدهد به حساب بخش خصوصی می‌گذارند. در سال‌های اخیر نرخ بهره را آزاد کرده‌اند و به طاق ۲۲ درصد چسباندند. نرخ سود سپرده‌ها هم ۲۲ درصد و نرخ تسهیلات بانکی ۲۸ تا ۳۰ درصد شد که این امر مشکلاتی را بر سر راه تولید و اقتصاد به وجود آورد. سید محمد بحرینیان - رئیس کمیسسیون اقتصاد کلان اتاق ایران - نیز در ادامه این نشست اظهار کرد: جامعه سنتی ایران نمی تواند با راهکار های غربی مشکلات خود را حل کند. برنامه ششم که در آستانه ورود به مجلس است از نظر صنعتگران کارآمد نیست و این مدل برنامه نویسی برای رشد هشت درصدی جواب نمی دهد. وی افزود تا قبل از سال 1352 رشد اقتصادی کشورمان11.86 درصد و نرخ تورم در این سال 2.41 درصد بود ولی امروز کشور های کره، مالزی و چین از رشد بالای اقتصادی برخوردار اند و رشد اقتصادی ایران هم ردیف کشور های نظیر برزیل، ترکیه و هند است. رئیس کمیسیون اقتصاد کلان اتاق ایران با بیان اینکه امروز کشور از اشتغال اشباع شده است، اظهار کرد: حکومت قادر است با صادر نکردن جواز تولید از این وضعیت بگذرد ولی تا به امروز تنها به تحریک اشتغال کارآفرینان سهل انگار پرداخته است. بحرینیان در عین حال از بخش صنعت به عنوان بخش کلیدی اقتصاد ایران نام برد که ارزش افزوده تولید می کند و افزود: ازسال 1385 که اولین تحریم ها شروع شد سهم صنعت از 31.6 درصد در سال 1384 به 21.5 درصد در سال 1391 رسید و این امر نشان می دهد که هیچگاه به این بخش کلیدی اقتصاد توجه نداشته ایم. عضو هیئت نمایندگان اتاق بازگانی مشهد در پایان با بیان اینکه همه کسانی که به خارج رفته اند وطن فروش نبوده و نیستند و آنهایی هم که ماندند عقب مانده نیستند، اظهار کرد: با توجه به سیاست های توسعه ای کشور و نیرو های آموزش دیده بعد از انقلاب به اینده کشور امیدوارم و معتقدم امیدواریم ظرف 10 تا 15 سال آینده جزو 15 کشور دنیا باشیم ولی با سیاست گذاری ها و تصمیم سازی های موجود نمی شود و باید یک راهکار اساسی برای آن اندیشید.