5 نکته درباره اولین رئیس جمهور زن برزیل

در زیر نگاهی می‌کنیم به پنج نکته‌ای که باید درباره اولین رئیس‌جمهور زن برزیل بدانید. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرادید، مجلس نمایندگان برزیل طرح استیضاح دیلما روسف را تصویب کرده‌اند. مخالفان ادعا می‌کنند خانم روسف با دستکاری اعداد و ارقام، کسری بودجه فزاینده کشور را پنهان کرده بود. خانم روسف، این اتهامات را رد می‌کند و می‌گوید که استیضاح چیزی جز یک کودتا نیست. اما چه شد که یک زندان سیاسی سابق به عنوان رئیس‌جمهور یکی از مهمترین کشورهای آمریکای جنوبی انتخاب شد؟ 1. خانم روسف اولین زنی است که به عنوان رئیس‌جمهور برزیل انتخاب شد. او اولین بار به عنوان دست‌پروده لوئیس ایناسیو لولا دا سیلوا، رئیس‌جمهور محبوب سابق برزیل، در معرض توجه‌ قرار گرفت. خانم روسف در دولت آقای لولا رئیس دفتر او بود. 2. خانم روسف که "بانوی آهنین" خوانده شده، رفتاری تند دارد و زود عصبانی می‌شود و معروف است که وزیرانش را در ملاء عام مؤاخذه می‌کند. او اولین بار در سال ۲۰۱۰ به عنوان رئیس‌جمهوری برزیل انتخاب شد و در فهرست "زنان قدرتمند ۲۰۱۵" مجله فوربز در جایگاه هفتم قرار داشت. 3. خانم روسف در سال ۱۹۴۷ و در شهر بلو هوریزونته به دنیا آمد و در خانواده‌ای از طبقه متوسط رو به بالا بزرگ شد. پدرش، پدرو روسف، مهاجر بلغارستانی بود که سابقا عقاید کمونیستی داشت. با این‌که در ابتدا می‌خواست بالرین شود ولی خیلی سریع تغییر عقیده داد و به جنبش چپگرایی پیوست که در مخالفت با دیکتاتوری نظامی برزیل شکل گرفته بود. نظامیان در سال ۱۹۶۴ قدرت را در برزیل به دست گرفته بودند. او در سال ۱۹۷۰ دستگیر و به سه سال حبس محکوم شد. در دوران زندان بارها به خاطر نقشش در مقاومت زیرزمینی شکنجه شد، از جمله با برق، ولی عقایدش را رها نکرد. در دادگاه با عنوان "راهبه اعظم خرابکاری" از او یاد می‌شد. 4. خانم روسف در سال ۲۰۱۰ و برای افزایش حمایت عمومی دست به نوسازی چهره خود زد، از جمله جراحی پلاستیک و سفیدکاری دندان‌ها. ولی نتوانست رای کافی برای پیروزی در دور اول را به دست آورد و انتخابات ریاست جمهوری به دور دوم کشیده شد. او موفق شد در دور دوم بیش از ۵۶ درصد آرا را به خود اختصاص دهد و بر ژوزه سرا، نامزد حزب سوسیال دموکراسی، پیروز شود. او در سال ۲۰۱۴ توانست با فاصله کمی آسیو نویس، نامزد راست میانه، را شکست دهد و برای یک دوره دیگر به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود. هواداران خانم روسف تعهد او به رفع نابرابری‌های اجتماعی را ستایش می‌کنند و از این‌که برنامه‌ رفاهی برای ۳۶ میلیون برزیلی، را ادامه داده خرسندند. با این حال، خیلی از برزیلی‌ها با حمایت دولت از رقابت‌های ورزشی پرخرجی چون جام جهانی ۲۰۱۴ مخالف بودند، آن هم وقتی که کشور همچنان با نابرابری و فقر وحشتناک دست به گریبان است. 5. در ماه ژوئن ۲۰۱۳ حدود یک میلیون نفر برای اعتراض به افزایش قیمت بلیت اتوبوس به خیابان‌ها آمدند. نارضایتی از فساد، وضع بد امنیت، مشکلات حمل‌و‌نقل عمومی و نظام خدمات درمانی باعث شد این اعتراضات به ناآرامی در سطح کشور تبدیل شود. خانم روسف گفت که این نگرانی‌ها را برطرف خواهد کرد، اما حاضر نشد بپذیرد که پول لازم برای جام جهانی از محل بودجه خدمات عمومی تامین می‌شود.