فروش نگین سایپا راه تحول صنعت خودرو
قرارداد ایران خودرویی‌ها با پژو امضا شد تا موضوع نحوه ادامه فعالیت رنو در پسابرجام در ایران رنگ جدی‌تری به خود بگیرد. اکنون پرسش مهمی که در رابطه با سرمایه‌گذاران خارجی در صنعت خودروی ایران پرسیده می‌شود این است که سرانجام دیگر شریک فرانسوی و قدیمی خودروسازی ما چه خواهد شد؟
رنو در زمان تحریم‌ها با شرکت رنو پارس در ایران فعالیت خود را با مشکلات و زیان فراوان و با کاهش تولید ادامه داد. اما این فعالیت صرفا به همان مونتاژکاری و نظارت کیفی بر تولید محصولات این برند در شرکت‌های پارس خودرو، سایپا و ایران‌خودرو باقی ماند.حالا با برداشته شدن سنگ ورود سرمایه‌های خارجی به ایران، توقع می‌رود که قراردادهایی با حضور سرمایه در ایران با شرکای خارجی بسته شود.این توقع بعد از امضای قرارداد پژو نیز رنگ جدی‌تری به خود می‌گیرد.حالا نخستین نامی که بعد از پژو در صنعت خودرو به چشم می‌خورد، دیگر شریک فرانسوی اما وفادار‌تر نسبت به پژو خودروسازی ایران یعنی رنو است. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرصت امروز ، محسن صالحی‌نیا، معاون وزیر صنعت، هفته گذشته از آماده شدن چارچوب قرارداد رنو خبر داد، اما درباره فروش پارس خودرو به رنو، گفت: «فروش پارس‌خودرو به رنو محتمل نیست، بلکه قرار است یکی از سایت‌های تولیدی سایپا در اختیار رنو قرار بگیرد.» برای ادامه فعالیت رنو در ایران دو گزینه مطرح می‌شود؛ ادامه فعالیت رنو پارس با آوردن سرمایه و رویکرد تولیدی و دیگری فروش «پارس‌خودرو» یا همان نگین انگشتر سایپا به رنو
است. حالا پرسش اینجاست که کدام گزینه برای ادامه فعالیت رنو در ایران بهتر است؟ امیرحسن کاکایی، استاد دانشگاه علم و صنعت ایران و کارشناس صنعت خودرو، در پاسخ به این پرسش می‌گوید: «بهترین گزینه برای رنو، خرید پارس خودرو است که بعید است اجازه چنین کاری داده شود. واقعیت این است که وقتی سرمایه‌گذاران خارجی بخشی از صنعت را می‌خرند چون سیستم مدیریتی رقابتی دارند، عیوب صنایع رقیب داخلی مشخص می‌شود و در حقیقت صنایع داخلی ما بدون تعارف مقابل ضعف‌هایشان قرار می‌گیرند و می‌توانند برای برطرف کردن این ضعف‌ها از این شرکت‌ها الگوبرداری کنند. از همین رو خرید پارس خودرو بهترین حالت حضور رنو در ایران بوده و به نفع همه بخش‌های صنعت خودرو است.» او اما گزینه تقویت سرمایه رنو پارس را محتمل‌تر می‌داند و می‌افزاید: «تقویت سرمایه رنو پارس و تمرکز بر تولید داخلی کردن محصولات رنو، محتمل‌ترین گزینه برای ادامه فعالیت این شرکت است. رنو پارس می‌تواند با تغییر رویکرد مونتاژکاری و تقویت سرمایه‌گذاریش در ایران محصولات تازه را روانه بازار کرده و در فضایی رقابتی‌تر کار کند.» همچنین فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو، در گفت‌وگویی در این زمینه اظهار
می‌کند: «فروش پارس‌خودرو یک الزام است و قطعا بهترین گزینه برای فعالیت رنو در ایران است. اگر ما به این بلوغ برسیم که پارس خودرو را بفروشیم و صنعت خودرو را از سیطره دولتی‌ها خارج کنیم قطعا شاهد تحول در این صنعت خواهیم بود. تنها راه افزایش امنیت ما در حوزه بین‌الملل این است که سرمایه طرف‌های خارجی را در کشور درگیر کنیم.» این کارشناس صنعت خودرو با تاکید بر اینکه با مشارکت کردن و درگیر نشدن سرمایه طرف‌های خارجی بعید است که ما شاهد تحول باشیم، تصریح می‌کند: «تنها راه تحول این است که سرمایه‌گذاران خارجی با سرمایه خودشان ورود کنند، شبکه فروش را خودشان توسعه دهند و دیگر ما درگیر پول گذاشتن نباشیم. ما برای ایجاد اشتغال می‌توانیم بخشی از بازار خودمان را بفروشیم و با دیوارهای تعرفه‌ای کاری کنیم که برای هیچ شرکتی فروش محصول آماده صرفه نداشته باشد، در نتیجه طرف‌های خارجی ناچار به سرمایه‌گذاری در ایران هستند که ثروت و اشتغال در پی خواهد داشت.» زاوه تاکید می‌کند: «اگر قرار باشد ما سراغ شراکت برویم مجددا بحث‌های چانه‌زنی مطرح خواهد شد و ما ناچار هستیم که از سرمایه خودمان هزینه کنیم.»بهرام شهریاری، کارشناس صنعت خودرو نیز
فروش «پارس خودرو» به رنو را گزینه خوبی می‌داند و در گفت و گویی در این زمینه بیان می‌کند: فروش شرکت چابک پارس‌خودرو منجر به تغییر در صنعت خودرو خواهد شد.» او ادامه می‌دهد: «به صلاح است حضور هر کدام از خودروسازان خارجی در داخل ایران پس از برجام با ورود سرمایه باشد که می‌تواند با مشارکت خودروسازان داخلی یا به‌صورت مستقل محقق شود. سرمایه‌گذاران خارجی باید برای تولید محصول در ایران بیایند. البته در این راستا دولت هم باید برنامه تولید را مشخص کند.» چند ماهی از مطرح شدن گزینه فروش پارس خودرو به رنو می‌گذرد، موضوعی که در سایه روشن تردید‌ها باقی ماند و سرانجامش معلوم نیست. حالا با اینکه خبرها حاکی از منتفی شدن گزینه فروش پارس خودرو به رنو است، کارشناسان همچنان فروش این شرکت را بهترین گزینه برای ادامه فعالیت رنو می‌دانند؛ گزینه‌ای که بعید است دولتی‌ها تن به آن دهند.
ارسال نظرات
