وقتی شهرداری از جیب مردم هدیه می‌دهد!

شهردار تهران بدون مقدمه دو ورزشگاه امام‌ رضا(ع) در منطقه 10 و شهید کاظمی در منطقه 15 را به دو باشگاه سرخابی پایتخت بخشید و تبریک هم گفت. قانون می‌گوید واگذاری این دو ورزشگاه مصوبه شورای شهر را می‌خواهد اما شهردار می‌تواند از اختیار شهرداربودن خود استفاده کند و بهره‌برداری دو باشگاه یا همان اجاره را به دو باشگاه موردنظر بدهد تا نه سیخ بسوزد و نه کباب؛ یعنی هم شهرداری و شورا از بار سنگین هزینه‌های این دو ورزشگاه که روی دستشان مانده آسوده شوند و هم این دو باشگاه پایتخت که همانند چاه ویل هرچه اعتبار در آنها می‌رود باز هم کم است، جایی برای تمرین داشته باشند. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از روزنامه شرق، تا قبل از روز سه‌شنبه هفته گذشته، خبری از این تصمیم نبود اما هم‌زمان با آمدن وزیر ورزش به صحن علنی شورا و اعلام پیشنهاد واگذاری دو ورزشگاه به دو تیم پایتخت از سوی یک عضو شورا، مدیران شهرداری یادشان می‌افتد که ما هم از قبل روی این موضوع کار کرده‌ایم و چرا خودمان خبر آن را ندهیم. اینطوری می‌شود که از روابط‌عمومی شهرداری با رسانه‌ها تماس گرفته می‌شود و هنوز جلسه شورای شهر تمام نشده، گیل‌آبادی در یک گفت‌وگوی اختصاصی خبر از واگذاری دو ورزشگاه منطقه 18 و 19 به استقلال و پرسپولیس با دستور شخص قالیباف می‌دهد، درحالی‌که هنوز جلسه‌ای برگزار نشده است. در ادامه این اقدام سریع و هیجانی، جلسه‌ای برگزار می‌شود و شهردار تهران هم هنوز توافق صورت نگرفته، عکس جلسه و تبریک این بخشش را روی صفحه اینستاگرامش می‌گذارد. حالا چند روزی است که سیل پیام هواداران دو تیم به صفحه شهردار تهران و سایر مسئولان مرتبط درباره این واگذاری و اینکه کدام ورزشگاه را به کدام تیم بدهند، روان است. شهردار تهران دیروز صبح در صفحه اینستاگرامش عکسی را که خودش در آن حضور نداشت منتشر کرد و زیر آن نوشت: «به لطف خدا اولین جلسه هماهنگی برای اعطای امتیاز بهره‌برداری دو ورزشگاه امام‌رضا(ع) و شهید کاظمی به دو تیم پرطرفدار پایتخت با حضور نجف‌زاده، رئیس هیأت‌مدیره و افشارزاده مدیرعامل استقلال و همچنین جعفر کاشانی عضو هیأت‌ مدیره و طاهری مدیرعامل پرسپولیس و گرشاسبی مدیرکل تربیت‌بدنی استان تهران برگزار و مقرر شد کارگروهی متشکل از مدیران دو تیم و سازمان ورزش شهرداری تشکیل و ظرف حداکثر 10 روز نسبت به نحوه تعیین اختصاص ورزشگاه به تیم‌ها تصمیم‌گیری کنیم». خبرنگار ما در این فاصله با چند عضو شورا صحبت کرد اما به‌جز علیرضا دبیر، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورا، کسی از این موضوع خبری نداشت و اتفاقا همه هم موافق بودند و در این فاصله اعتراضی نکردند. دبیر هم با این موضوع موافق است و می‌گوید: «از سال 88 که ساخت این دو مجموعه با فاصله از هم شروع شده جز حضور چند گروه اداری و محلی هیچ استفاده‌ای از این دو ورزشگاه 15 و 10 هزار نفری نشده است. این دو ورزشگاه هزینه زیادی برای شهرداری در این سال‌ها داشته‌اند». دبیر، به هزینه نگهداری سالانه 1.5 میلیارد تومانی یکی از این ورزشگاه‌ها اشاره کرد و گفت: «از همان ابتدا هم این دو ورزشگاه با هدف واگذاری و فروش به این دو تیم پایتخت ساخته شد اما توافقی نشد و در همه این سال‌ها بلاتکلیف ماند». وی در پاسخ به این پرسش که "آیا نیاز نبود که برای واگذاری کامل یا بهره‌برداری از این مجموعه‌ها شهرداری لایحه‌ای می‌آورد یا حداقل مجوزی از شورا گرفته می‌شد؟" گفت: «طبق قانون برای واگذاری کامل باید مصوبه شورا را داشته باشند اما برای بهره‌برداری، آن‌هم به شکل رایگان، نیازی به این مصوبه نیست و شهردار می‌تواند از اختیارات شهرداربودن استفاده کند». از دبیر درباره این موضوع پرسیدیم که "آیا درست است با پول مردم دو ورزشگاه در این ابعاد و ظرفیت ساخته و بعد رایگان به دو تیم ورزشی که سطحی ملی دارند بخشش کرد؟" و او گفت: «هزینه‌کردن در ورزش نوعی سرمایه‌گذاری است؛ هرچند که اختیار این تصمیم با شخص شهردار بوده است و اینکه قرار است این بهره‌برداری با چه رقمی باشد یا اصلاً رایگان باشد هم در اختیار خود اوست. واقعیت این است که این دو ورزشگاه در این سال‌ها بلاتکلیف بوده‌اند و‌ ای‌کاش خیلی زودتر در اختیار این دو باشگاه قرار می‌گرفت. در شورای سوم و در زمان بررسی لایحه بودجه سال‌های 88 به بعد که پیشنهاد ساخت این دو ورزشگاه آمد، تصمیم بر این بود که هرکدام برای یکی از این باشگاه‌ها ساخته شود و ‌ای‌کاش تا‌به‌حال داده بودند و این اتفاق زودتر می‌افتاد. در هر صورت شورا آمادگی واگذاری کامل این ورزشگاه‌ها را تا هنگامی که مردمی باشد و خصوصی نشوند طبق وظیفه خود دارد». دبیر در صفحه اینستاگرام خود هم ضمن تبریک به هواداران دو تیم، نوشت: «این کار با حمایت اعضای شورای شهر انجام شد و از این به بعد جزئیاتی مثل اینکه کدام ورزشگاه برای کدام تیم باشد باقی مانده که جزو اختیارات شهردار تهران است». اما این دو باشگاه امام‌ رضا(ع) در منطقه 18 با 10 هزار نفر ظرفیت و ورزشگاه شهید کاظمی در منطقه 19 با 15 هزار نفر ظرفیت در این سال‌ها چندین‌بار بر سرشان حرف‌وحدیث بود و ورود هیجانی و یکباره تیم استیل‌آذین و تلاشش برای خرید این دو استادیوم یا برنامه اجاره این ورزشگاه توسط مصطفی آجرلو که با مخالفت اعضای شورای شهر مواجه شده بود را نمی‌توان نادیده گرفت. این‌گونه نبوده که در این سال‌ها شهرداری و تیم‌های ورزشی چندان بی‌توجه به این دو ورزشگاه باشند و کافی است در جست‌وجویی تعاملات دو باشگاه و مسئولان وزارت ورزش یا شورا و شهرداری تهران که دوستان ورزشی مشترک زیادی دارند جست‌وجویی کنیم تا متوجه این تلاش شویم. واقعیت این است که شهرداری تهران در این سال‌ها تلاش زیادی برای واگذاری کامل این دو ورزشگاه کرده اما موفق نبوده و این دو ورزشگاه با هزینه بسیار، روی دست شهرداری مانده بود. حالا شهردار تهران پس از چند سال که از بهره‌برداری این دو ورزشگاه گذشته، یکباره تصمیم به این هبه چند‌ده‌ میلیاردی هریک از این ورزشگاه‌ها گرفته تا بار مالی آنها را حذف کند. فارغ از خوشحالی هواداران دو تیم و دندان‌شمردن این اسب پیشکشی از سوی مسئولان دو باشگاه، باید پرسید آیا شهروندان تهرانی از این واگذاری رضایت دارند؟ آیا درست است اعتبارات شهر و پول مردم در شرایطی که بسیاری از کمبودهای ترافیکی و حمل‌ونقلی مردم را آزار می‌دهد، به صورت رایگان یا با مبلغی ناچیز به این باشگاه‌ها برسد؟ آن هم باشگاه‌هایی که قراردادهایی چندصد‌ میلیارد تومانی تنها برای به‌کارگرفتن بازیکنان خود می‌دهند و بودجه‌های کلان دیگر هم از دولت دریافت می‌کنند؟ در جلسه هفته گذشته شورای شهر تهران، محمدمهدی تندگویان، عضو کمیسیون شهرسازی شورا، درباره واگذاری بخش‌هایی از زمین‌های مجموعه سوارکاری در نوروزآباد که گویا در نزدیکی دو منطقه 18 و 19 است، صحبت کرد تا اگر درباره دو ورزشگاه امام رضا و شهید کاظمی توافقی صورت گرفت، در ازای زمینی باشد. به عبارتی به نظر می‌رسد در مقابل این نگاه که نباید این دو ورزشگاه را رایگان به این دو باشگاه داد، نگاه مخالف یا منتقدی وجود دارد اما وقتی پای اختیار ویژه شهردار به میان می‌آید، دیگر اعضای شورا هم کاری نمی‌توانند انجام دهند. در جلسه هفته گذشته شورا، واگذاری بهره‌برداری از این دو ورزشگاه به مدت سه سال مطرح شد و گویا توافق هم در این مدت همین بوده و نهایی شده است و بعد این قرارداد تکرار خواهد شد. به هر روی دو منطقه 18 و 19 جزء مناطق کمتربرخوردار تهران و به‌نوعی محروم هستند. از ابتدا هم اختصاص فضای زیادی از زمین‌های این دو منطقه و اختصاص چند ده‌ میلیارد تومان اعتبار در چند سال متوالی، به جز هزینه تملک زمین با هدف ارتقای سطح معیشتی و فرهنگی و اجتماعی در این دو منطقه و افزایش فضای نشاط و سرگرمی برای جوانان این محدوده بوده است. از این منظر این اتفاق را با همه سؤالات و اقدامات غیرمعمول شهردار تهران می‌توان تحقق این هدف بعد از حدود چهار سال از زمان افتتاح دانست و امیدوار بود از آن بهره‌برداری درست صورت گیرد.