آماده پذیرش سرمایه گذاران خارجی هستیم

مهدی یوسفی مدیرعامل منطقه ویژه انرژی پارس می گوید: « تا سال 92 که دولت تدبیرو امید مستقر شد،جمع استحصال گاز از میادین گازی مشترک با قطر 280 الی 290 میلیون متر مکعب بود،حال آنکه همزمان قطر 600 میلیون متر مکعب از همین میدان گاز تولید می کرد.با روی کار آمدن دولت یازدهم سیاست دولت جبران عقب ماندگی ها و تمرکز بر تکمیل فازهای قدیمی بود.براساس همین سیاست فاز 12 پارس جنوبی را که 84 میلیون متر مکعب گاز تولید می کند، امسال تکمیل و افتتاح شد و در مرحله بعدی فازهای 15 و 16 آماده افتتاح است( که امروز با حضور رییس جمهور افتتاح خواهد شد). فاز 17 و 18 هم که هم اکنون با 80 درصد ظرفیت کار می کند، آماده افتتاح در سال آینده است.به این ترتیب و با تصویب طرحهای نیمه تمام تقریبا 200 متر مکعب گاز به سرجمع تولیدات گاز کشور اضافه خواهد شد که با احتساب 280 میلیون متر مکعبی که در گذشته تولید می شد،حجم تولیدات کشور به حدود 500 میلیون متر مکعب در منطقه مشترک با قطر می رسد و به زودی به میزان برداشتی که قطر از این میدان دارد، نزدیک می شویم. با فرض برداشته شدن تحریم ها به نظر می رسد پرونده میدان مشترک با قطر تا سال 96 بسته می شود و پارس جنوبی به صورت کامل توسعه یافته است.» به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خبرآنلاین، مشروح گفت وگو با وی را بخوانید: در میادین مشترک تاخیردر برداشت به دلیل کندی توسعه در دولت های قبل بسیار است.اما در دولت جدید این حرکت تسریع شده.چقدر سهم ایران درمیادین مشترک از دست رفت و آیا می توان جبران کرد؟ جبران دیگر معنا ندارد،چون آنچه که از دست رفته قابل جبران نیست. مهم این است که از حالا به بعد سرعت برداشت با قطر رقابتی شود.یعنی میزان برداشت در آنچه مانده منطقی شود.در یک محاسبه سرانگشتی 28 فاز پارس جنوبی حدود 750 میلیون متر مکعب گاز تولید می کند این در حالی است که قطر در بهترین حالت که توسعه خود را تکمیل کرده 660 میلیون متر مکعب تولید می کند. یعنی ما با تکمیل فازها جلو می افتیم؟ با این روند تولید روزانه گاز ایران از قطر بیشتر خواهد شد . سال گذشته 200 میلیون متر مکعب به میزان تولید پارس جنوبی اضافه شده است .یعنی در یک سال 35 درصد به تولیدات کشور اضافه شده این درحالی است که در سه سال اخیر معادل کل گازی است که در 13 سال باید تولید می شد به ظرفیت تولید کشور افزوده شده است.با این حال این عدد از 660 میلیون متر مکعب گازی که قطر از میادین مشترک برداشت می کند،هنوز فاصله دارد.بنابراین مهم این است که از آنچه در مخزن باقی می ماند، سرعت برداشت ما بیشتر خواهد بود. فکر می کنید ایران از قطر در برداشت از میادین مشترک جلو بزند؟ الان آمارها این را نشان می دهد. پیش بینی ها حاکی است که تا سال 96 استحصال گاز از پارس جنوبی از قطر عبور کند . در واقع شما می گوید ایران در دو سال آینده جلوتر از قطر خواهد بود؟ بله.الان ما پایین تریم اما با احتساب برداشت 100 میلیون مترمکعب در هر سال طی دوسال آینده تولید روزانه از میادین مشترک از قطر جلوتر خواهد افتاد. در حوزه سرمایه گذاری خارجی ،اخیرا برخی کشورهای دارنده منابع نفت و گاز زنجیره های فروش خود را در سایر کشورها با خرید سهام شرکت ها تکمیل می کنند.آیا در منطقه پارس جنوبی چنین برنامه ای در حوزه پالایشگاهها وجود دارد؟ سرمایه گذاری در پارس جنوبی و در منطقه پارس بدون محدودیت است.مواردی هم به صورت سرمایه گذاری مشترک تاکنون داشته ایم مثل همکاری با ونزوئلا و برخی سرمایه گذاری های مشترک دیگر. یک اصل پذیرفته شده در اقتصاد این است که فعالان اقتصادی در زنجیره های تولید و مصرف را مشارکت می کنند. این منطقی و طبیعی است.این اتفاق در منطقه ما هم افتاده و بعضی از پتروشیمی ها دارند زنجیره های خود را می خرند.اگر تا امروز این رویه نبوده ، به این دلیل بود که ما گازی نداشتیم که زنجیره های بعدی آن را تکمیل کنیم. تا دو سال پیش در زمستان خوراک پتروشیمی ها را می بستند. چون مصرف خانگی زیاد بود. اما با تکمیل فازهای جدید قطع گاز محدود شده و در مقابل خوراک برای پتروشیمی زیاد شده است. لذا با یک هجومی از شرکت های پتروشیمی که تمایل دارند زنجیره های پایین دست خود را تامین کنند،مواجه هستیم. پس علاقه مندی وجود دارد؟ بله، الان 8 سرمایه گذار بخش خصوصی و عمومی در حوزه سیراف فعالیت دارند و این 8 سرمایه گذار 8 شرکت تاسیس کرده اند و در همکاری با هم یک شرکت واحد دارند.قرار است این مجموعه عظیم ظرف سه سال و نیم آینده به بهره برداری برسد.وزارت نفت فقط در نقش تسهیل گر حضور داشته و حتی حکمی که وزیر نفت برای نظارت در این طرح صادر کرده این وزارتخانه در نقش معین این طرح است و همه امور توسط بخش خصوصی اداره می شود. این آمادگی در وزارت نفت وجود دارد که سایر بخش ها هم بتوانند حضور داشته باشند. سیراف الان درچه وضعیتی است؟ مجتمع پالایشگاهی سیراف از 8 گروه فعال تشکیل شده است. یک جوینت پولی و فنی با هم مشارکت دارند و وزارت نفت خوارک 12 ساله را برای آنها تضمین کرده است.ما هم 270 هکتار زمین به آنها واگذار کردیم به صورت اجاره به شرط تملیک واگذار شده است.پیش بینی ها حاکی است که از فرودین ماه کار واردات تجهیزات آغاز می شود و ساخت رسما کلید می خورد.حدود 3 میلیارد دلار جمع سرمایه گذاری این 8 گروه است.محصول آنها از نفت، نفتا خواهد بود.بعضی از این شرکت ها می خواهند نفتایی که تولیدمی کنند را دوباره به زنجیره تولید برگردانند. درخواست زمین برای ذخیره نفتا کرده اند. برای اینکه سود بیشتر داشته باشد و زنجیره تولید خود را تکمیل کنند.لذا سیراف پروژه موفق بخش خصوصی درپارس جنوبی است و از افتخارات دولت خواهد بود. که به سرعت در حال اجراست مهمتر آنکه وزارت نفت کمترین دخالت را در این پروژه دارد. برای شرکت های جدیدی که درخواست سرمایه گذاری دارند،به خصوص خارجی ها آیا مشکل تامین زمین نداریم؟ البته کار در برخی مناطق متفاوت است.مثلا در منطقه پارس جنوبی ازقبل حدود 1000 هکتار فریز کرده ایم و پیش بینی برای کمبود زمین شده بود. اما در پارس شمالی زمین به اندازه کافی وجود دارد. در پارس جنوبی حالا برای واگذاری زمین شرایط ویژه تر است و بررسی های بیشتری انجام می شود تا زمین دراختیار کسانی قرار بگیرد که قصد دارند واقعا سرمایه گذاری کنند و مشتری جدی تری هستند. برای سرمایه گذاران خارجی چه امکاناتی فراهم شده است؟ در منطقه ،عمدتا اطمینان از زیرساخت های نرم افزاری، امنیت سرمایه ،مقررات گمرکی و معافتی های مالیاتی مورد بحث قرار می گیرد.مثلا ما در منطقه برای سرمایه گذار معافیت 10 ساله داریم. این اعداد جمعا جاذبه هایی ایجاد می کند. این جاذبه ها منهای فاصله نزدیک به خوراک، دسترسی به خلیج فارس و دریا است که در سایر مناطق وجود ندارد.سرمایه گذاران همچنین قوانین کار و امور اشتغال را علاقه مندانه پیگیری می کنند اما در در کلان شرایط ما تابعی از بازار سرمایه گذاری در صنعت نفت و گاز دنیاست. وضعیت بازار فروش شرکت ها با توجه به کاهش قیمت نفت چطور است؟ تناژ تولید نسبت به سال گذشته تغییری نکرده است.حتی می توانم بگویم تولید 32 درصد بیشتر از سال 92 است.آمار 8 ماهه امسال هم نشان می دهد که به لحاظ تناژ تولید بیش از 25 درصد افزایش فروش در تناژ داشتیم .اما به لحاظ ارزش،فروش تابعی از بازار است. اولین پیامد پساتحریم ایجاد جذابیت برای سرمایه گذاران خارجی بود، اما متاسفانه کاهش شدید قیمت نفت اتفاق افتاد.آیا فکر می کنید این موضوع هم تاثیر بگذارد؟ اجازه بدهید به عنوان کارشناس نظر بدهم؛بعضی های می گویند چون قیمت نفت پایین آمده انگیزه سرمایه گذاری در این حوزه کلا پایین می آید. یک عده ای از کارشناسان معتقدند که نباید انتظار تحولات شگرف در حوزه نفت و گاز را داشت اما من اعتقادی به این نظر ندارم .فکر می کنم این شرایط خاص است و خیلی پایدار نیست. ما سابقه نفت زیر 20 دلار را هم در سالهای 83 داشتیم بعد همان نفت 18 دلار به 120 دلار رسید.بنابراین نمی توان در بلند مدت انتظار داشت که این عدد باقی بماند. چون نفت یک منبع تجدید ناپذیر است. اتفاقا وقتی قیمت ها پایین می آید، سرمایه گذارترغیب می شود که با قیمت کمتری سرمایه گذاری کند. زمانی که یک پتروشیمی نیاز به تکمیل دارد، در بهترین حالت 4 سال است . استاندارد ساخت یک پالایشگاه در ایران 4 سال است یا در دنیا؟ به صورت خیلی خوب 4 سال ؛ یعنی طرف با هدف برای 4 سال آینده سرمایه گذاری می کند. لذا هزینه سرمایه ای که صاحبان سرمایه با خود می آورند برنامه ریزی 4 سال بعد را می بینند.محصولات پتروشمیمی درست است که تحت تاثیر قیمت ها هستند اما تابعیت آنها خطی نیست که اگر قیمتشان نصف شد قیمت آنها هم نصف می شود. به خصوص اگر ما از محصولات میان دست فاصله بگیریم. مثلا اگر متانول یا اتیلن تولید کنید به دلیل ارزش افزوده، قیمت هایشان رشد بالایی خواهد داشت ودر نتیجه بازار آنها متفاوت و تابع قیمت نفت نیست.