استخدام بی‌ضابطه هزینه تولید‌فولاد را بالا‌برد
مشاور هلدینگ صنایع معدنی خاورمیانه (میدکو) با تاکید بر اینکه تنها راه نجات صنعت فولاد ایران پایین آوردن هزینه نهایی تولید است، عنوان کرد: استخدام‌های بی‌ضابطه‌ای مشکل اصلی صنعت فولاد است که در دولت‌های نهم و دهم اتفاق افتاد و همین امر سبب شده مجموع هزینه‌های تولید نهایی فولاد در کارخانه‌ها افزایش پیدا کند.
رضا اشرف‌سمنانی اظهار کرد: یکی از عوامل تاثیرگذار در صنعت فولاد طی دو سال اخیر کاهش قیمت سنگ‌آهن است که به صورت پیوسته بهای آن در حال کاهش است. در حال حاضر چین به‌عنوان بزرگترین تولیدکننده جهان با تولید سالانه 800 میلیون تن فولاد خام، تعیین کننده آینده این صنعت در بازارهای جهانی شده است. چین مصرف خود را به سنگ‌آهن کاهش داده و همین تصمیم اثرات بسیاری را در صنعت سنگ‌آهن و فولاد به جا گذاشته است. از سوی دیگر غول‌های صنعت سنگ‌آهن جهان مانند واله، ریوتینتو و بی اچ پی بیلتون استراتژی خود را برای سه سال آینده بر این اساس تعریف کرده‌اند که میزان تولیدشان را بالا ببرند و قرار است تا پایان سال 2018 میلادی سهم این سه شرکت در تولید جهانی افزایش پیدا کند. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از اقتصاد، او افزود: این در شرایطی است که سکانداران سه غول سنگ‌آهن برزیل و استرالیا هر سه بر این باور هستند که اگر در شرایط حاضر از سوددهی قابل توجهی برخوردارند به این دلیل است که در سال‌های اخیر همچنان استراتژی کاهش هزینه‌ها را اجرا کرده‌اند و با وجود اینکه قیمت سنگ‌آهن در بازار جهانی به مرز 44 دلار سقوط کرده توانسته‌اند با پایین آوردن هزینه تولید نهایی و کنترل آن در بازار توان رقابت کسب کنند و با چنین سیاستی افزایش تولید را در سال‌های آتی پیشه کردند. اما ایران به دلیل اینکه همچنان هزینه تولید سنگ‌آهن و فولاد کاهش پیدا نکرده است این احتمال داده می‌شود که با تشدید سقوط قیمت سنگ‌آهن تعداد بسیاری از واحدهای کوچک از مدار تولید خارج شود. در نتیجه باید با تدوین استراتژی بلندمدت علاوه بر خروج از این وضعیت بحرانی از تعطیلی معادن سنگ‌آهن جلوگیری شود و بتوان در شرایطی که قیمت فولاد افت شدیدی پیدا کرده، بازار صادراتی‌مان را بهبود ببخشیم. درواقع رقابت فولادسازان ایرانی با کشورهای صادرکننده محصولات فولادی که با کاهش هزینه تولید صنعت‌شان را حفظ کرده‌اند بسیار سخت شده است. بنابراین تنها را فولادسازان کاهش هزینه تولید است. مشاور هلدینگ صنایع معدنی خاورمیانه (میدکو) در باره نگاه‌های سیاسی به این صنعت و افزایش هزینه تولید کارخانه‌ها را زیر سایه دامپینگ چین گفت: کاهش قدرت رقابت تولیدکننده‌های ایران، معضل دیگر صنعت فولاد ایران است اما استخدام‌های بی‌ضابطه‌ای مشکل دیگری است که در دولت‌های نهم و دهم اتفاق افتاد و همین امر سبب شد مجموع هزینه‌های تولید نهایی فولاد افزایش پیدا کند. از سویی استفاده از تکنولوژی‌های قدیمی در برخی واحدها هم سبب شده در ارتقای کیفیت توان رقابت با تولیدکنندگان خارجی به وجود نیاید. اما مهم‌تر از این پارامترهای تاثیرگذار، نبود تقاضا برای محصولات فولادی است که این موضوع هم ناشی از رکود صنعت مسکن و عدم توسعه در صنایع دیگر است. این کارشناس صنعت فولاد با بیان اینکه تنها راهی که می‌توان با استفاده از آن در برابر دامپینگ مقاومت کرد، ارتقای کیفیت تولیدات داخلی و بازارسازی است، گفت: به هیچ وجه نباید صنعت فولاد کشور را با اقدامات پوپولیستی نابود کرد. ایران از واحدهای بزرگ فولادی تعیین کننده‌ای برخوردار است که کالاهای استراتژیک تولید می‌کنند و پرسنل بسیاری را به کار گرفته است. بنابراین طبیعی است که دولت باید در زمینه مالیات و عوارض از تولیدکنندگان حمایت کند تا در این صنعت مزیت‌های رقابتی ایجاد شود. کاهش هزینه تولید اولین اتفاقی است که می‌تواند صنعت فولاد ایران را با تصویر جدیدی از عرضه و تقاضا روبه‌رو کند زیرا با پایین آوردن هزینه نهایی تولید است که می‌توان بازارهای صادراتی فولاد را تقویت کرد. اشرف‌سمنانی افزود: در حال حاضر چین در حال دامپینگ فولاد به کشورهای دیگر است و برخلاف اینکه برخی‌ها به جریان قیمت شکنی چینی‌ها اعتقادی ندارند و مشکل صنعت فولاد ایران را در جاهای دیگر می‌بینند اما باید به صراحت گفت زمانی که چین واحدهای کمتر از یک میلیون تن خود را از مدار تولید خارج می‌کند و با واحدهای 20 تا 30 میلیون تنی تولید را ادامه می‌دهد، این موضوع نشان می‌دهد قیمت تمام شده آنها بسیار پایین است و تولید به صرفه‌ای دارند.حمایت‌های دولت هم در زمینه تسهیلات‌دهی به کمک صادرات آنها آمده و بسیار طبیعی است که با قیمت پایین و با این حجم بالا می‌توانند مازادشان را به بازار تزریق کنند. او در ادامه با بیان اینکه این یک دامپینگ واقعی است، بیان کرد: کشورهای آسیای میانه و ترکیه هم در معرض این دامپینگ قرار گرفته‌اند و الان اغلب کشورها در تلاش هستند در برابر دامپینگ قد علم کنند و با تعرفه‌های بالا از ضرر صنعت فولاد کشورشان جلوگیری کند. باید در واردات هم سیاست جدیدی اتخاذ کرد و واحدهایی که برای تامین مواد اولیه تولیدشان از کشورهای دیگر فولاد وارد می‌کنند، با توجه به ظرفیت تولید آنها در داخل واردات انجام دهند. به این معنا که فولادسازان محصول موردنیاز را در برنامه تولید کارخانه قرار دهند و آن را به زودی در داخل به تولید برسانند. بنابراین غیر از سیاست تعرفه می‌توان اولین حرکت از سوی خود تولیدکنندگان باشد و محصولات مورد نیاز را با کیفیت بالا و قیمت متناسب (کاهش هزینه تولید) در بازار داخلی به تولید رساند. همانطور که از طرح جامع فولاد برخوردار هستیم باید به صورت جامع هم با بحران صنعت فولاد مقابله کرد و جریان دامپینگ را به طور کل قطع کرد. مشاور هلدینگ صنایع معدنی خاورمیانه (میدکو) افزود: در حال حاضر هماهنگی عرضه و تقاضا در صنعت فولاد بسیار مهم است. از آنجایی که حجم بسیاری از تولیدات واحدهای فولادی کشور فولادهای ساختمانی است، رونق در بخش مسکن کاملا می‌تواند بازار فولاد را رونق بخشد. حتی افزایش تیراژ تولید خودرو هم می‌تواند برای بسیاری از ورق‌های فولادی تقاضا به وجود بیاورد. خروج از بحران صنعت فولاد بسیار وابسته به بازارسازی ما دارد زیرا تنها در این صورت است که می‌توان حجم بسیاری از انبارهای فولادسازان را که در مقطع فعلی بدون خریدار مانده و دپو شده‌اند را کاهش داد و مشتری برای آنها پیدا کرد. البته پیش‌بینی می‌شود تحقق این امر پس از دو سال آینده که قیمت سنگ‌آهن و فولاد بهود پیدا خواهد کرد، سرعت بیشتری خواهد گرفت. در این دو سال باید به واحدهای فولادسازی بزرگ کمک کرد تا به هر سختی که شده بازارسازی خود را انجام دهند و سیاست‌های تعرفه‌ای و مالیاتی دولت در راستای حمایت از تولیدکنندگان فولاد باشد.
