به گزارش اقتصاد آنلاین؛ این افزایش کیفیت و ارتقا در تمامی زمینه‌ها از جمله طراحی، بازده و قدرت پیشرانه، سیستم تعلیق و پایداری و از همه مهم‌تر ایمنی و سیستم ترمز بوده است. اهمیت مسئله ایمنی خودروها بر کسی پوشیده نیست و ارتقا در این بخش همیشه از معیار‌های تعیین کننده در کیفیت خودروها بوده است و خودروسازان باکیفیت همیشه از ایمنی خودروهای تولید شده خودشان به کرات تعریف و تمجید کرده‌اند.
طی دو دهه گذشته با پیشرفت حیرت‌انگیز تکنولوژی و معرفی انواع سنسور‌ها و دوربین‌ها، راه برای نصب سیستم‌های ایمنی فعال و مبتنی‌بر استفاده از سنسور‌ها در اتومبیل‌ها باز شده است؛ تا جایی که این میزان پیشرفت به قسمت سیستم ترمز هم راه پیدا کرد و سیستم ترمز خودکار نیز پدیدار شد.
از ABS تا ترمز خودکار
یکی از اولین پیشرفت‌های خودروسازان در زمینه ارتقا سیستم ترمز خودرو، معرفی سیستم ترمز ضد قفل یا همان ABS است که به راننده اجازه می‌دهد تا از نهایت قدرت ترمز‌ها بدون آن‌که موجب قفل شدن آن‌ها شود استفاده کند. همچنین ترکیب این سیستم با سیستم الکترونیکی کنترل پایداری (ESP) موجب عملکرد بسیار خوب سیستم ترمز در مسیر‌های لغزنده و سرعت‌ها بالا در سر پیچ‌ها شد.
این سیستم‌ها به خوبی کار خود را انجام می‌دهند، اما مشکل اساسی اینجاست که هنوز هم به راننده احتیاج دارند تا عملکرد خود را انجام دهند و طبیعتا در صورت عدم دخالت راننده هیچ عمللکردی نخواهند داشت. به همین دلیل کمپانی‌ها خودروسازی دست به معرفی سیستم AEB یا همان سیستم ترمز اضطراری خودکار زدند. البته این سیستم اسم‌های دیگری همانند دستیار ترمز و یا Brake support نیز دارد که عملکرد همگی یکسان است.
اگر بخواهیم عملکرد این سیستم را به صورت کاملا عامینه بیان کنیم باید گفت که این سیستم در صورت تشخیص اینکه شما در صورت لازم ترمز نکرده‌اید بجای شما ترمز خواهد کرد (فعلا تا سرعت‌های نزدیک ۶۰ کیلومتر بر ساعت) و از برخورد با موانع جلوگیری خواهد کرد. البته باید اشاره کرد عملکرد این سیستم در برخوردهای روبرو و یا پشت سر است که بر طبق آمار‌ها این برخوردها حدود ۸۰ درصد تصادفات را دربرمی‌گیرند و معمولا خسارت مالی زیادی را به همراه می‌آورند.
سیستم ترمز اضطراری خودرو چگونه کار می‌کند؟
خودروهای مدرن امروزی به انبوهی از سیستم‌های تشخیصی با رادار و یا لیزر مجهز هستند. این خودروها می‌توانند فاصله خودرو را تا خودروی روبروی تشخیص می‌دهند. با این قابلیت اتومبیل‌ها می‌توانند به سیستم‌هایی مثل کروز کنترل فعال مجهز شوند که با تشخیص فاصله از سایر خودروها و تطبیق سرعت خود با خودروی روبرویی دیگر نیازی خاموش و روشن کردن کروز کنترل نیست و این امر به صورت خودکار انجام خواهد شد.
سیستم AEB برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ توسط ولوو معرفی شد و این سیستم نیز از همین رادارها برای تشخیص فاصله استفاده می‌کند. سیستم AEB با تخمین فاصله از خودروهای روبرو و در صورت تشخیص کمتر شدن فاصله با خودرو روبرو به صورتی که خطر برخورد وجود داشته باشد وارد عمل خواهد شد. البته خودرسازان متفاوت سیستم‌های متفاوتی را توسعه داده‌اند. برای مثال کمپانی سوبارو سیستم تشخیص AEB را با سیستم EyeSight خود یکپارچه کرده است که بجای رادارها از دوربین استفاده می‌کند و با تهیه تصاویر سه بعدی از محیط اطراف به پایش فاصله‌ها می‌پردازد.
استفاده از سرعت کامپیوترها باعث نهایت ایمنی خواهد شد. در صورت بروز اتفاقی قطعا کامپیوترها خیلی سریعتر از واکنش‌های انسانی عمل می‌کنند و سیستم ترمز را به کار می‌اندازند و به لطف سیستم ABS از حداکثر قدرت ترمز نیز استفاده می‌کنند. با این حال طبیعتا CPU سیستم ترمز با مشاهده یک مانع و اینکه راننده از مانع اطلاعات دارد و ترمز گرفته است و موفق به توقف خودرو قبل از برخورد خواهد شد وارد عمل نخواهد شد و اختلالی در رانندگی ایجاد نخواهد کرد. البته ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که هیچ سیستمی بدون نقص نیست و این سیستم نیز عیوبی دارد. سیستم AEB ممکن از در محیط شهری و مخصوصا در ترافیک و محیط شلوغ دچار پنیک و سردرگمی شود و مکررا اقدام به ترمزگیری کند اما در هر صورت ارزش این سیستم زمانی مشخص می‌شود که از برخوردی خطرناک و حادثه ساز جلوگیری کند. سیستم‌های AEB ابتدایی می‌توانستند در سرعت ۳۰ کیلومتر بر ساعت عملکرد بهینه‌ای داشته باشند اما پیشرفت‌های خاصل شده این سرعت به ۶۰ کیلومتر بر ساعت رسیده است.
تلفیق رادار و دوربین برای عملکرد بهتر
رادارها عملکرد خوبی برای ارزیابی مکان یک جسم دارند، اما از تشخیص نوع جسم عاجز هستند و در مقابل دوربین‌ها عملکرد کاملا برعکسی دارند. سیستم‌های AEB مدرن‌تر امروزه از ترکیب رادارها و دوربین‌ها استفاده می‌کنند. به لطف این پروس رادارهای این سیستم می‌توانند مسیر حرکت و مکان جسم را به طور دقیق پایش کند و دوربین‌ها هم می‌توانند خودروها، عابرین پیاده، دوچرخه و موتور سیکلت‌ها را از هم تشخیص دهد تا عملکرد این سیستم هرچه بی نقص‌تر شود.
موسسه‌های سنجش ایمنی سرشناس و معتبری مثل ANCAP اصرار زیادی روی مجهز شدن تمامی محصولات عرضه شده در بازار استرالیا به سیستم ترمز اضطراری خودرو دارند. همان‌طور که استفاده از سیستم‌های ABS، ESP و کنترل کشش در خودروهای عرضه شده در این کشور اجباری است.
همان‌طور که می‌دانید استفاده از سیستم‌های بیشتر و پیشرفته‌تر هزینه تمام شده خودروها را افزایش خواهد داد و این می‌تواند در قرار گرفتن این دست آپشن‌های ایمنی مهم در خودروها تاثیرگذار باشد. برای مثال فولکس واگن خودرو کوچک شهری خود یعنی Up را در مدل‌های پایه هم به صورت استاندارد به سیستم AEB مجهز کرده کرده است. این خودرو در مدل پایه خود ۱۳ هزار و ۹۹۰ دلار قیمت دارد و این موضوع بیانگر این است که مشکلی از نظر هزینه برای قراردادن سیستم AEB در خودروها وجود ندارد.
کراس‌اوور تیگوان نیز به صورت استاندارد به این آپشن مجهز است اما در اقدامی عجیب در سایر خودروهای فولکس واگن باید بهای اضافه شدن این آپشن‌ها را بپردازید. این رویه در سایر خودروسازان هم صدق می کند و برند‌هایی نظر اشکودا و مزدا نیز چنین عملکردی را دارند. اتفاق افتادن چنین مسئله‌ای ممکن است روشنگر این موضوع باشد که خودروسازان از اشتیاق خریداران برای قرار دادن این آپشن در خودروها خبر دارند و با استفاده از این آپشن‌ها سعی دارند تا خریداران را بیشتر به سمت خرید خودروهای گران قیمت‌تر سوق دهند.
ترمز خودکار خودرو
به نظر می‌رسد بهترین راه حل برای این موضوع، قانون‌گذاری است تا بتوانیم شاهد اجباری شدن استفاده از چنین سیستم‌های در همه خودروها باشیم. موسسه‌های معتبر سنجش ایمنی خودروها مثل EURONCAP امروزه اهمیت زیادی برای سیستم‌های ایمنی فعال مثل سیستم ترمز اضطراری قائل هستند و خودروهای فاقد این سیستم هرچقدر که امنیت بالایی از نظر محافظت از سرنشینان در برابر ضربه داشته باشند بدون داشتن سیستم‌های ایمنی فعال کار بسیار سختی حتی برای دریافت ۵ ستاره ایمنی کامل را دارند.
