صرف ریسک بازار چیست؟ محاسبه و کاربرد آن

صرف ریسک بازار برابر است با شیب منحنی بورس اوراق بهادار (SML) که یک نمایش نموداری از مدل قیمت گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای (CAPM) است. مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای نرخ بازده لازم برای سرمایه‌گذاری‌های دارایی را اندازه‌گیری می‌کند و عنصر مهمی از نظریه مدرن سبد سرمایه‌گذاری (MPT) و ارزش‌گذاری به روش جریان‌های نقدی تنزیل‌شده (DCF) است.

نکات کلیدی

این شاخص معیاری کمی را برای ارزیابی بازده اضافی مورد انتظار شرکت کنندگان بازار به دلیل پذیرش ریسک بیشتر، به دست می‌دهد.

صرف ریسک بازار به عنوان شیب منحنی بورس اوراق بهادار (SML) که با مدل CAPM مرتبط است، اندازه‌گیری می‌شود.

صرف ریسک بازار گسترده تر و متنوع تر از صرف ریسک سهام است که فقط بازار سهام را در نظر می گیرد. در نتیجه، صرف ریسک سهام اغلب بالاتر است.

آشنایی با صرف ریسک بازار

صرف ریسک بازار، رابطه بین بازده سبدی از دارایی‌ها و بازده اوراق قرضه خزانه‌داری را توصیف می کند. صرف ریسک منعکس کننده بازده مورد نیاز، بازده گذشته و بازده مورد انتظار است. صرف ریسک گذشته بازار برای همه سرمایه گذاران یکسان خواهد بود. با این حال، صرف ریسک مورد نیاز و مورد انتظار بازار از سرمایه گذاری به سرمایه گذار دیگر و بر اساس آستانه تحمل ریسک و سبک های سرمایه گذاری آن‌ها متفاوت خواهد بود.

سرمایه گذاران به دنبال پاداشی در ازای پذیرش ریسک و هزینه های فرصت سرمایه‌گذاری خود هستند. نرخ بهره بدون ریسک نوعی نرخ بهره نظری است که از طریق سرمایه گذاری بدون ریسک به دست می‌آید. بازده بلندمدت اوراق خزانه داری ایالات متحده به دلیل ریسک نکول پایین آن‌ها به طور متعارف به عنوان نماینده ای از نرخ بهره بدون ریسک در نظر گرفته می‌شد چرا که این اوراق به دلیل این قابلیت اطمینان فرضی آن‌ها، بازدهی نسبتاً پایینی داشتند.

بازده بازار سهام بر اساس بازده مورد انتظار یک شاخص معیار گسترده مانند شاخص استاندارد اند پورز 500 از میانگین صنعتی داوجونز (DJIA) تعیین می‌شود. بازده واقعی سهام با عملکرد عملیاتی کسب و کار اصلی نوسان می کند.

نرخ‌های بازده گذشته همراه با بلوغ اقتصاد و عبور آن از چرخه های تجاری مختلف در نوسان بوده است، اما مطابق دانش مرسوم ظرفیت رشد بلندمدت بازده بازار به طور کلی نزدیک به 8 درصد در سال برآورد می‌شود.

محاسبه و کاربرد

صرف ریسک بازار را می توان با کم کردن نرخ بهره بدون ریسک از بازده مورد انتظار بازار سهام محاسبه کرد که معیاری کمی از بازده اضافی مورد انتظار فعالان بازار برای پذیرش ریسک بیشتر را به دست می‌دهد.

پس از محاسبه صرف ریسک سهام، می توان از آن در محاسبات مهمی مانند مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای استفاده کرد. نرخ بازده سالانه ترکیبی شاخص S&P 500 بین سال‌های 1926 و 2014 نزدیک به 10.5 درصد بوده است، در حالی که اوراق 30 روزه خزانه داری در این مدت نرخ ترکیبی 5.1 درصد را ایجاد کرده‌اند. اختلاف بین این پارامترها نشان دهنده صرف ریسک بازار به میزان 5.4٪ است.

نرخ بازده مورد نیاز برای یک دارایی منفرد را می توان با ضرب ضریب بتای دارایی در ضریب بازار و سپس اضافه کردن آن به نرخ بهره بدون ریسک محاسبه کرد. این نرخ بازده اغلب به عنوان نرخ تنزیل در مدل جریان‌های نقدی تنزیل شده که یکی از مدل‌های ارزش گذاری محبوب است، استفاده می شود.