دلار اروپایی چیست؟

بازار دلار اروپایی یکی از بزرگترین بازارهای سرمایه در جهان است و از ابزارهای مالی پیچیده تشکیل شده است.

درک دلار اروپایی

این واقعیت که بازار دلار اروپایی نسبتاً از هر گونه مقرراتی آزاد است به این معنی است که چنین سپرده‌هایی می‌توانند سود بیشتری بپردازند. موقعیت آنها در خارج از کشور ایالات متحده این سپرده‌ها را در معرض خطرات سیاسی و اقتصادی کشور محل اقامت آن‌ها قرار می دهد. با این حال، اکثر شعبی که این سپرده‌ها در آن‌ها نگهداری می‌شوند در مکان های بسیار باثباتی قرار دارند.

بازار دلار اروپایی یکی از بازارهای سرمایه بین المللی و اصلی در جهان است. این بازار به عرضه ثابت سپرده گذارانی نیاز دارد که پول خود را در بانک های خارجی سپرده‌گذاری می‌کنند. در صورت کاهش عرضه سپرده های دلاری این بانک های دلار اروپایی ممکن است با مشکلات نقدینگی مواجه شوند.

سپرده های یک‌شبه تا یک هفته ای بر اساس نرخ وجوه فدرال قیمت گذاری می شوند. قیمت‌گذاری سپرده‌هایی با سررسیدهای طولانی‌تر بر اساس نرخ پیشنهادی بین بانکی لندن (LIBOR) انجام می‌شود. سپرده های دلار اروپایی معمولا در مبالغ بسیار بزرگی انجام می‌شوند. این سپرده‌ها توسط طرفین حرفه ای و با حداقل مبلغ 100000 دلار ایجاد می شوند اما معمولا مبلغ سپرده‌گذاری آن‌ها بیش از 5 میلیون دلار است. غیر معمول نیست که بانکی در بازار یک‌شبه سپرده‌ای به مبلغ 500 میلیون دلار یا بیشتر را بپذیرد. مطالعه‌ای در سال 2014 توسط بانک فدرال رزرو نشان داد که میانگین حجم روزانه معاملات در این بازار 140 میلیارد دلار است.

اکثر معاملات در بازار دلار اروپایی یک شبه هستند، به این معنی که در روز کاری بعدی سررسید آن‌ها فرا می‌رسد. انجام تراکنش‌های یک شبه در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات دیگر، ممکن است تا چهار روز طول بکشد. تراکنش‌ها معمولاً در همان روز اجرای تراکنش شروع می‌شوند و پول از طریق سیستم‌های Fedwire و CHIPS بین بانک‌ها منتقل می‌شود. معاملات دلار اروپایی با سررسید بیش از شش ماه معمولاً به صورت گواهی سپرده (CD) انجام می شوند که بازار ثانویه محدودی نیز برای آن‌ها وجود دارد.

تاریخچه دلار اروپایی

قدمت بازار دلار اروپایی به دوره پس از جنگ جهانی دوم باز می گردد. بیشتر اروپا در اثر جنگ ویران شده بود و ایالات متحده از طریق طرح مارشال بودجه ای را برای بازسازی این قاره فراهم کرد. این فرآیند به گردش گسترده دلار در خارج از کشور ایالات متحده و ایجاد بازار جداگانه و کمتر تنظیم شده‌ای برای سپرده گذاری آن وجوه منجر شد. این وجوه برخلاف سپرده‌های داخلی ایالات متحده مشمول الزامات ذخیره بانک فدرال رزرو نیستند. این وجوه همچنین توسط شرکت بیمه سپرده فدرال نیز بیمه نمی‌شوند. این ویژگی نرخ بهره دلارهای اروپایی را افزایش می‌دهند.

بسیاری از بانک های آمریکایی شعبه های خارج از کشوری، معمولا در دریای کارائیب دارند که از طریق آن سپرده های دلار اروپایی را می پذیرند. بانک های اروپایی نیز در این بازار فعال هستند. تراکنش‌های شعب دریای کارائیب بانک‌های ایالات متحده عموماً توسط معامله‌گرانی انجام می‌شود که به صورت فیزیکی در اتاق‌های معاملات ایالات متحده مستقر هستند و پول خود را به صورت امانی برای تأمین مالی عملیات داخلی و بین‌المللی به این بانک‌ها سپرده‌اند.