اصطلاح کارگزار – معامله گر به چه معناست؟ بررسی نحوه عملکرد آن

اصطلاح کارگزار – معامله‌ گر در زبان مقررات اوراق بهادار ایالات متحده برای توصیف کارگزاری‌های سهام استفاده می‌شود، زیرا اکثر آنها هم به عنوان نماینده و هم به کارفرما عمل می‌کنند.

کارگزاری زمانی که سفارشات معاملاتی را از طرف مشتریان خود اجرا می کند، در نقش یک کارگزار (یا نماینده) عمل می کند، و زمانی که به حساب خود معامله می کند، به عنوان یک معامله‌گر یا کارفرما عمل می کند.

نکات کلیدی

کارگزار- معامله‌ گر در هنگام انجام سفارشات از طرف مشتریان خود در نقش کارگزار یا نماینده عمل می کند و زمانی که به حساب خود معامله می کند، در نقش کارفرما خواهد بود.

هزاران کارگزار معامله‌گر وجود دارد که از دو دسته کلی تشکیل می شوند: یک مرکز ارتباطات (wirehouse) که محصولات خود را می فروشد، یا یک کارگزار معامله‌گر مستقل که محصولات منابع خارجی را می فروشد.

شناخت کارگزار-معامله‌ گر

کارگزار-معامله‌ گرها وظایف مهمی را در صنعت مالی انجام می‌دهند. این وظایف عبارتند از ارائه مشاوره سرمایه گذاری به مشتریان، تامین نقدینگی از طریق فعالیت های بازارسازی، تسهیل فعالیت های تجاری، انتشار تحقیقات سرمایه گذاری و گردآوری سرمایه برای شرکت ها. اندازه کارگزاری-معامله‌گرها از فروشگاه‌های کوچک و مستقل کوچک تا شرکت‌های تابعه‌ی بزرگ بانک‌های بزرگ تجاری و سرمایه‌گذاری متغیر است.

دو نوع کارگزار-معامله‌ گر وجود دارد:

مرکز ارتباطات یا شرکتی که محصولات خود را به مشتریان می فروشد و

کارگزاری معامله‌گرهای مستقل یا شرکتی که محصولات منابع خارجی را می فروشد.

بر اساس اعلام سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) بیش از 3975 کارگزار – معامله گر وجود دارد. برخی از بزرگترین کارگزار معامله‌گرها عبارتند از Fidelity Investments، Charles Schwab و Edward Jones.

نحوه عملکرد کارگزار معامله‌گرها

طبق تعریف، کارگزاران معامله‌گرها خریداران و فروشندگان اوراق بهادار و همچنین توزیع کنندگان سایر محصولات سرمایه گذاری هستند. همانطور که از نام آن‌ها پیداست، این نهادها نقش دوگانه ای را در انجام مسئولیت های خود دارند. این نهادها در نقش معامله‌گر آنها از طرف شرکت کارگزاری عمل می کنند و معاملات را برای حساب خود شرکت انجام می‌دهد. این نهادها در نقش کارگزاری نیز معاملات، خرید و فروش اوراق بهادار را از طرف مشتریان خود انجام می دهند.

این نهاد در نقش های دوگانه خود چند کارکرد حیاتی دارند. این موسسات جریان آزاد اوراق بهادار را در بازار آزاد تسهیل می کنند و اوراق بهادار را در حساب های خود خرید و فروش می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که برای مشتریان آن‌ها بازاری برای آن اوراق وجود دارد. کارگزار معامله‌گرها در این زمینه اهمیت اساسی دارند و همچنین پاداش خوبی نیز دریافت می‌کنند و در هر یک یا دو طرف معامله اوراق بهادار کارمزد دریافت می‌کنند.

ملاحظات ویژه

کارگزار معامله گرهایی که به طور مستقیم در عملیات بانک‌های سرمایه گذاری مشارکت دارند در پذیره نویسی عرضه اوراق بهادار نیز شرکت می کنند. کارگزار- معامله‌ گر ها هنگام ایفای نقش به عنوان نماینده شرکت صادرکننده اوراق پذیره نویس اصلی سهام یا عرضه اوراق قرضه، یا به عنوان عضوی از سندیکای پذیره نویسی، قراردادی را با شرکت صادرکننده منعقد و بر مبنای «تعهد قطعی» به شرکت صادرکننده عمل می‌کنند که آن‌ها را ملزم می‌سازد تا در ازای دریافت کارمزد پذیره‌نویسی تعداد معینی اوراق بهادار را که برای عرضه عمومی صادر شده‌اند توزیع کنند.

آنها همچنین ممکن است بخشی از اوراق بهادار ارائه شده را برای حساب های خود خریداری کنند و اگر قادر به فروش همه اوراق بهادار تعیین شده نباشند، ممکن است ملزم به انجام این کار شوند.

پس از تکمیل فرآیند پذیره نویسی و صدور اوراق بهادار، کارگزاری معامله‌گران نقش توزیع کننده اوراق را اختیار می‌کنند و مشتریان آنها معمولاً هدف تلاش های توزیعی آنها هستند. در طی این تلاش مشاوران مالی شرکت‌ها به عنوان کارگزاری عمل و از مشتریان خود درخواست می‌کنند تا این اوراق را برای حساب‌های خود خریداری کنند یا خرید این اوراق را به آن‌ها توصیه می‌کنند. در این راستا، کارگزار معامله‌گران پیشبرد منافع صادرکننده اوراق، خود (به منظور دریافت کارمزد توزیع) و مشتریان خود را تسهیل می کنند، هرچند تنها تعهد قراردادی آنها در قبال ناشر است.