از سالیان دور، روش‌هایی برای تشخیص چشمی سنگ‌ها ارائه می‌شده، اما نکته‌ی قابل توجه این است که ابتدا باید مطمئن شویم سنگی که در دست داریم یک تکه سنگ قیمتی است و با سنگ‌های معدنی و شیشه‌ها تفاوت دارد. اگر این سنگ، سخت و شنی باشد نباید آن را یک سنگ قیمتی بشمار آوریم. همچنین اگر نرمی سنگ تا حدی باشد که بتوان شکل و فرم آن را با ابزاری ساده مانند چکش و انبر تغییر داد، مطمئناً این تکه سنگ نیز نمی‌تواند قیمتی باشد. سنگ‌های قیمتی معمولا به خاطر شکل کریستالی خود معروف اند و تنها به وسیله‌ی ساینده‌ها و دستگاه‌های برش می‌توان شکل آن‌ها را تغییر داد. حتی مروارید که در صنعت جواهر سازی کاربرد بسیاری دارد، سنگ قیمتی به حساب نمی‌آید. حتی تنه‌ی درخت فسیل شده هم نمی‌تواند با وجود درخشش، رنگ و خطوط زیبایی که روی سطح آن وجود دارد در شمار سنگ‌های قیمتی قرار بگیرد.
