امروز درباره دو شغل پرزحمت اما پرطرفدار در میان عامه مردم صحبت خواهیم کرد. خیلی از افراد بیکار خیلی زود به این نتیجه می رسند که باید سراغ اساسی ترین نیازهای مردم یعنی خوار بار و غذا رفت. حتی بسیاری زمین و باغ خود را در روستا می فروشند و سراغ این کسب و کارها می آیند. در ادامه یک ارزیابی مالی در این رابطه همراه با برخی نکات و تجربیات ارائه خواهیم کرد.
هزینه های اولیه؛ حداقل 50-40 میلیون تومان
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خراسان ، اگرچه زدن بقالی در بسیاری از نقاط شهری فاقد توجیه است اما هنوز هستند نقاطی که ممکن است کسب و کار شما بگیرد. اگر چنین نقطه ای پیدا کرده اید و مطمئنید که حتی با گسترش مراکز خرید و فروشگاه های زنجیره ای هم می توانید فروش حداقلی داشته باشید، می توانید سراغ ارزیابی مالی بروید. اگر یک فضای 70-60 متری در مکانی مناسب را اجاره کنید، برای تجهیز آن نیاز به حداقل دو یخچال بزرگ ایستاده و خوابیده، قفسه بندی، میز و دکور و سردر مناسب دارید. هزینه آن 20 تا 30 میلیون تومان خواهد شد. البته 20 تا 40 میلیون تومان هم لازم است تا مغازه خود را پر از جنس کنید. این هزینه ها، همراه با هزینه های جاری در جدول زیر آمده است.
سود کار چقدر است؟
به این ترتیب شما باید حداقل 50 تا 100 میلیون تومان همان اول سرمایه گذاری کنید. اگر بتوانید روزانه 2 میلیون تومان جنس بفروشید، با احتساب 10 تا 20 درصد سود متداول خرده فروشی ها، ماهانه حدود 9 میلیون تومان درآمد خواهید داشت که البته 5 تا 7 میلیون تومان آن بابت هزینه های جاری کسر خواهد شد. لذا درآمد ماهیانه شما می تواند 2 تا 4 میلیون تومان باشد. البته همه اینها برای روشن شدن حساب و کتاب اولیه و تعیین اهداف مناسب است. مثلا این نکته روشن می شود که اگر کمتر از حدود 1 میلیون تومان در روز فروش داشته باشید، تقریبا ورشکسته خواهید شد! البته ممکن است شما در یک مکان مناسب بسیار بیشتر بفروشید یا در هزینه ها به شکلی صرفه جویی کنید.
فکر کنم متضرر شوند
برای اینکه از فضای محاسبات کاغذی کمی دور شویم سراغ رئیس اتحادیه رفتیم تا ببینیم نظرش درباره ورود به این کسب و کار چیست؟ همان اول می گوید که فکر کنم متضرر شوند. نظر آقای بلوچ این است که با برداشته شدن حریم صنفی و امکان احداث واحدی دیگر در همان نزدیکی، شما امنیت ندارید.وی تاکید می کند که این کار ساده نیست و نیاز به حوصله و صبر دارد؛ خیلی از جوان هایی که سراغ این کار می آیند بعد از چند وقت کار را رها می کنند و سرمایه گذاری چند ده میلیونی اولیه خود را به قیمت اندک واگذار می کنند. او جزئیات مربوط به گرفتن مجوز را هم توضیح می دهد که در جدول بالا به صورت خلاصه آورده شده است. می گوید که اخذ مجوز حدود یک ماه طول می کشد.
آینده کار؛ زنجیره ای ها هنوز 5 درصدند اما . . . .
طبق اعلام اتاق اصناف تا سال گذشته 52 فروشگاه زنجیره ای با 1400 شعبه در کشور فعال شده اند. این فروشگاه ها حجم زیادی از خریدهای مردم را پوشش می دهند و بازار سوپری ها را کوچک می کنند. البته سهم زنجیره ای ها در بازار خرده فروشی کشور هنوز حدود 5 درصد است؛ این عدد هم مثبت است و هم منفی؛ از یک سو هنوز زنجیره ای ها به اندازه متوسط جهانی (50 تا 90 درصد بازار در برخی کشورها) رشد نکرده اند و از سوی دیگر ظرفیت خالی کشور برای احداث فروشگاه زنجیره ای، بسیاری را به فکر خواهد انداخت تا وارد این کار شوند. لذا ممکن است یکی دو سال آینده که شما تازه جا افتاده اید به یکباره یک زنجیره ای غول پیکر کنار شما سبز شود و حساب دخل و خرج شما را به هم بزند. لذا برای ورود به این کار بسیار احتیاط کنید.
ویژگی های شخصیتی مورد نیاز؛ صبر و حوصله
اگر حساب و کتاب مالی خود را انجام داده و ورود به این کار را به صرفه دیده اید یا اینکه منصرف شده اید، کمی دیگر تامل کنید. چند نکته زیر را بخوانید. شاید نظر شما تغییر کند. برخی ریزه کاری‌هایی که باتجربه های این حوزه متذکر می شوند، مهم است.
1- آرامش و استراحت ندارید؛ باید از صبح زود تا آخر شب به مشتریان خدمات بدهید؛ تعطیلی زیاد مشتریان ثابت شما را می پراند.
2- باید حوصله داشته باشید تا جا بیفتید. با مشتریان برخورد مناسب (نه خیلی گرم و نه خیلی سرد) داشته باشید و توضیحات کافی به آنها در مورد کالا بدهید.
3- حتی الامکان برای شروع دنبال یکی که در حال جمع کردن مغازه – ترجیحا به دلایل غیراقتصادی!- است بگردید. در این حالت هم در هزینه های ثابت صرفه جویی می شود و هم زودتر به سقف فروش خود می رسید.
4- تبلیغات، چینش و دکور مناسب تعیین کننده است. روی قفسه ها قیمت بزنید تا مردم راحت تر باشند و نیاز به سوال نداشته باشند.
