«تختک سرسنگ» که در زمان آبادی دریاچه هامون بعنوان یکی از قطب های مهم پرورش و نگهداری گاو اصیل سیستانی بشمار می رفت که با آغاز خشکسالی در سال 1376 اهالی آن به روستاها و دیگر شهرهای کشور مهاجرت کردند.
سرسنگ در دوران آبادی دریاچه هامون شمار زیادی از خانواده ها را در خود جای داده بود و دارای مدرسه و قبرستان بوده است. سقف خانه ها آن از خولک، نی و پنجره های کوچک روی دیوار خانه برای نظارت بیشتر دام ها که به این خانه ها حصیری گفته می شد ساخته شده به طوری که با مهاجرت مردم منطقه و پایان زندگی در آن سقف ها فروریخته و تنها دیوارهای آن باقی مانده است. درون محدوده دریاچه هامون بلندی های به شکل مستطیل و دایره وجود دارد که به آن تختک گفته می شود و شغل اکثر کسانی که در آن زندگی می کردند، دامداری، صیادی و حصیر بافی بوده است. با خشکسالی دریاچه هامون این تختک ها از بین رفته است. این تختک در حاشیه کوه خواجه شهرستان هامون واقع شده است.
