به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، ساعت ۷ بعداز‌ظهر یکی از گرم‌ترین روزهای تابستان نیم‌قرن اخیر، خالی‌بودن میزهای مغازه بدجوری توی ذوق می‌زند؛ جایی که باید این وقت روز جای سوزن‌انداختن نباشد. جای مغازه بد نیست؛ محله‌ای در یکی از مناطق غرب تهران، بلواری که به راسته شکم معروف شده و یکی‌درمیان یا دیواربه‌دیوار، مغازه‌های فست‌فود و رستوران ایرانی و ایتالیایی و برگری و بریانی و سوخاری و آبمیوه و بستنی قرار گرفته‌اند و جگرکی‌ها و طباخی‌ها هم هنوز مشتری‌های زیادی دارند.
حالا که مردم به کرونا عادت کرده‌اند و با آن کنار آمده‌اند، رفت‌وآمد هم بیشتر از سال قبل شده و مشتری‌ها کم‌کم بازگشته‌اند اما این مغازه آبمیوه و بستنی که پیشینه نسبتا طولانی در این محله دارد، آنطور که باید پرمشتری نیست. خودش می‌گوید مشتری‌هایش در مقایسه با 2سال قبل به یک‌سوم رسیده‌اند اما وقتی شرایط را با پارسال مقایسه می‌کند با همه گرانی‌ها و مشکلات کار، راضی است.
نمی‌توانیم قیمت‌ها را خیلی بالا ببریم
سپهر، 7سال است که در این محله مغازه آبمیوه و بستنی دارد و معتقد است جز پارسال که شرایط بسیار عجیب بود، هیچ‌وقت بازار تا این حد خراب و کم‌سود نبوده است. او می‌گوید: گرانی، بیشتر مشتری‌های ما را پرانده و با اینکه الان در پرفروش‌ترین فصل سال هستیم، چون مردم دیگر کمتر برای آبمیوه و بستنی هزینه می‌کنند، نه‌تنها سود نمی‌بریم بلکه در حال ضرر هستیم. سپهر با اشاره به گران‌شدن تمام مواداولیه کار در این صنف، ادامه می‌دهد: بیشتر محصولات ما به‌صورت شرکتی است مثل انواع بستنی‌ها، اما چه در محصولات شرکتی و چه آنهایی که خودمان درست می‌کنیم، وقتی ماده اولیه مهمی مثل شکر یا شیر گران می‌شود، قیمت‌های شرکت و هزینه‌های ما به‌شدت بالا می‌رود و ناچاریم محصولاتمان را گران‌تر بفروشیم.
یک لیوان آب‌هویج، ۲۰ هزار تومان
افزایش قیمت مواداولیه، تمام اقلام موجود در مغازه را دو تا سه‌برابر گران کرده و باز هم خبرهای تازه‌ای از گرانی در راه است. سپهر درباره قیمت محصولاتش می‌گوید: تا قبل از عید قیمت یک لیوان آب‌هویج ۷هزار تومان بود درحالی‌که الان نمی‌توانیم کمتر از ۲۰هزار تومان بفروشیم. هر کیلو هویج را از میادین تره‌بار ۲هزار تومان می‌خریدیم ولی الان ۱۱هزار تومان شده. با این حال، ما نمی‌توانیم به همین نسبت قیمت‌ها را بالا ببریم و مثلا آب‌هویج را ۳۰ تا ۳۵هزار تومان بفروشیم، چون مشتری نمی‌خرد و این تنها مختص یک محصول نیست. هر اسکوپ بستنی که حدود ۵۰ تا ۶۰گرم وزن دارد، تا سال پیش ۳هزار تومان بود ولی امروز ۶ هزار تومان شده، فالوده‌ای که تا قبل از عید کاسه‌ای ۱۲هزار تومان بود حالا ۲۰هزار تومان شده چون هم نشاسته گران شده و هم گلاب. به‌گفته سپهر، هر بطری ۱.۵لیتری گلاب کاشان تا چندماه پیش ۶۰هزار تومان بود، حالا ۱۸۰هزار تومان شده و این افزایش قیمت سه‌برابری طبیعتا قیمت فالوده و بستنی سنتی را بالاتر می‌برد. پودر نارگیل ۴۰هزار تومانی حالا ۱۶۰هزار تومان شده، قیمت میوه‌هایی مثل سیب، طالبی و گرمک و حتی سبزیجاتی مثل کرفس هم نسبت به پارسال دوبرابر شده است. قیمت کرفس از ۳هزار تومان به ۶هزار تومان رسیده و بخشی از کرفس که ما برای آبگیری استفاده می‌کنیم برای ما به‌طور خالص ۱۲هزار تومان در‌می‌آید. همین باعث شده هر لیوان آب کرفس را که تا چندماه پیش ۱۲هزارتومان می‌فروختیم، حالا ۲۰هزار تومان بفروشیم. آخرین خبر هم گرانی نزدیک به ۵۰درصدی شیر است؛ چیزی که قطعا روی قیمت بستنی، گلاسه، شیک و شیرمخلوط‌ها تأثیر افزایشی شدیدی خواهد داشت. محصولات شرکتی مثل بستنی تا همین امروز ۵۰درصد افزایش قیمت داشته‌اند و حالا با گران‌شدن شیر حتما قیمت‌های بالاتری را خواهیم داشت.
قطع برق و ضرر میلیونی
قطع مکرر برق از ابتدای تابستان برای همه مردم مشکلات زیادی ایجاد کرده اما برای بعضی از اصناف که کسب‌وکارشان به یخچال و وسایل خنک‌کننده وابسته است، خسارت بیشتری داشته است. بستنی‌فروشی‌ها یکی از این اصناف بودند. سپهر در این زمینه می‌گوید: با قطع طولانی‌مدت برق بستنی‌ها شل می‌شوند و بخش‌هایی که شل شده حتما باید دور ریخته شود، هر قطع برق دوساعته حدود یک میلیون تومان به ما خسارت می‌زند. هر سینی بستنی حدود ۲۰۰کیلوگرم بستنی دارد و هر قطع برق بیش از ۱۰ کیلوگرم آن را نابود می‌کند. هر کیلوگرم بستنی بسته به ترکیباتش بین ۷۰تا۹۰هزار تومان قیمت دارد.
مواداولیه کمیاب است
مشکلات صنف آبمیوه و بستنی به گرانی و کرونا و قطع برق محدود نمی‌شود، بعضی از اقلام اساسی که جزو مواداولیه کار این صنف هستند، طی یک‌سال گذشته توزیع مناسبی نداشتند و در مقاطعی کمیاب شدند. شکر یکی از این اقلام است. سپهر در این زمینه می‌گوید: یکی از مشکلات کنونی ما این است که شکر را به سختی گیر می‌آوریم، در بازار آزاد شکر کیلویی ۱۴هزار و ۶۰۰ تومان است و با اینکه قیمت مصوب آن افزایش پیدا کرد، مشکل توزیع و دستیابی به آن حل نشده و ما چون نیاز داریم باید با هر قیمتی که شده آن را تهیه کنیم.
مردم برای تفریح هزینه نمی‌کنند
سپهر، مالک است و نسبت به آنهایی که اجاره ماهانه می‌پردازند شرایط بهتری دارد. با این حال، به عقیده او شرایط برای ادامه کار در این صنف بسیار سخت شده چون بستنی و آبمیوه خوراکی‌های تفریحی هستند و این روزها مردم تفریحات هزینه‌بر و غیرواجب را کنار گذاشته‌اند. او می‌گوید: استقبال مردم بسیار کم شده و همه مردم در ضرر هستند؛ چه خریدار و چه فروشنده. کسی که می‌خرد، پول بیشتری می‌پردازد و کسی که می‌فروشد سود کمتری می‌برد. تا 2سال پیش با ۳ شاگرد باید مغازه را اداره می‌کردم اما امسال همین یک شاگرد هم خیلی وقت‌ها بیکار می‌ماند.
رئیس اتحادیه بستنی، آبمیوه و کافی‌شاپ تهران از تأثیر گرانی و کرونا درافزایش زیان همه اصناف می‌گوید اما معتقد است صنف بستنی و آبمیوه در مقابل مشکلات اخیر آسیب‌پذیرتر از سایرین بوده است. اسکندر آزموده می‌افزاید: عده زیادی از مردم به‌دلیل کرونا از مواد غذایی غیرشرکتی استقبال نمی‌کنند و این عامل در 2سال اخیر به صنف بستنی و آبمیوه زیان بسیاری وارد کرده است و واحدهای صنفی وضعیت مناسبی ندارند. وی به قطع برق به‌عنوان عامل دیگری که بر زیان واحدهای صنفی افزوده اشاره می‌کند و می‌افزاید: این صنف به‌دلیل حساس‌بودن مواد مورد استفاده در برابر گرما تنها ۱.۵ تا ۲ساعت بی‌برقی را آن‌هم با خسارت می‌تواند تحمل کند اما در هفته گذشته در بعضی از مناطق تهران قطع برق چندین نوبتی یا در ساعات طولانی اتفاق افتاد که به زیان چندین میلیونی بعضی از کسبه در هر روز منجر شد. به‌گفته او تولیدی‌های بزرگ که در شهرک‌های صنعتی مستقر هستند، با توافق با شرکت برق به جای قطع‌های روزانه، یک یا 2روز در طول هفته برق ندارند و در این روزها ناچارند خط تولید خود را برای جلوگیری از ضرر و زیان متوقف کنند.
تغییر شغل واحدهای صنفی
اتحادیه بستنی، آبمیوه و کافی‌شاپ تهران ۱۵۰۰ واحد صنفی تحت پوشش دارد که ۱۲۰۰ واحد از این تعداد آبمیوه و بستنی هستند. به‌گفته آزموده، طی یک‌سال گذشته دست‌کم ۱۵۰ واحد صنفی تحت پوشش به‌دلیل افزایش ضرر و زیان، جواز کسب خود را باطل کرده و از این شغل خارج شده‌اند و برای آنهایی که باقی مانده‌اند هم شرایط چندان مناسب نیست. این مسئول صنفی با اشاره به کاهش قدرت خرید مردم به‌دلیل تورم موجود، اضافه می‌کند: بستنی مثل نان و گوشت و غذا نیست که مردم ناچار باشند تحت هر شرایطی آن را تهیه کنند، در این صنف قیمت از یک حدی بالاتر برود، مردم نمی‌خرند و به‌راحتی آن را از خریدهای خود حذف می‌کنند.
