به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، نخودهای تولیدکنندگان کرمانشاهی در حالی در سیلوها و انبارها فاسد می‌شود که این شهر رؤیای شهر جهانی نخود را در ذهن می‌پروراند. کرمانشاه براساس آمارهای موجود رتبه اول تولید نخود در کشور را دارد. این رتبه نه تنها نفع اقتصادی برای شهر ندارد که باعث شد تا بیکاران نخودکار هم به تعداد بیکاران استان اضافه شود. از سوی دیگر ممنوع شدن صادرات نخود در مقاطع گوناگون باعث شد تا ایران از جمله کرمانشاه بازارهای جهانی و منطقه‌ای خود را از دست بدهد.
صادرات نخود خارجی با بسته‌بندی ایرانی
ناصرمرادی، رئیس شورای ملی نخود می‌گوید: واردات بی‌رویه نخود در سال‌های گذشته سبب شد، بازارهای داخلی از دست بروند و تمام نخودها از سال‌های گذشته در انبارها باقی بماند و فاسد شود. او اعتقاد دارد واردات با نرخ پایین در واقع یارانه‌ای برای کشاورزان و تولیدکنندگان خارجی بود در حالی که تولیدکنندگان داخلی در حال ضرر هستند و بخش زیادی از محصول آنها به فروش نرفته است.
وی با بیان اینکه تاکنون روی فرآوری نخود چندان فعالیتی نشده است و بیشترتولید‌کنندگان تاکنون به‌دنبال تجارت بوده‌اند، می‌افزاید: بسیاری از نخودهای وارداتی بدون هیچ نظارتی در کیسه‌های ایرانی و با عنوان تولیدکنندگان ایرانی به کشورهای دیگر صادر و همین موضوع سبب وارد شدن ضربه سنگینی به نخود ایرانی در بازارهای هدف شده است. این مسئول با بیان اینکه نخود کرمانشاه از سال 70 به بازارهای منطقه‌ای از جمله حوزه خلیج فارس، هند، عراق، افغانستان و پاکستان صادر شده است، اظهار می‌کند: این صادرات مدتی ممنوع شد و بعد از کش و قوس‌های بسیار و از دست دادن بازارها و با پیگیری‌های انجام شده در شهریور سال 97 برای بار دیگر آزاد شد.
وی با تأکید بر اینکه قیمت نخود با وجود بالا رفتن قیمت کالاهای مختلف، تغییری نکرده است، تصریح می‌کند: به عقیده برخی مدیران در زمان تورم و تحریم‌ها صادرات نخود باید ممنوع شود تا در سبد کالای مصرفی خانوارهای ایرانی قرار بگیرد و کما اینکه با گران شدن قیمت هرکالایی از قبیل گوشت، مرغ و... به فوریت شاهد قرار دادن ممنوعیت صادرات آن هستیم. همین قطع و وصل شدن صادرات ضربه بزرگی به تولیدکنندگان زده است به طوری که باعث شده تا بازار جهانی و مقام خود را از دست داده و از چشم خریداران بیفتیم چون خریدار منتظر نمی‌ماند و همین امر میدان را برای رقابت سایر تولیدکنندگان این محصول که حرفی برای گفتن دارند، باز کرده است تا جایی که هند و پاکستان و افغانستان که زمانی از مشتریان عمده و اصلی‌ترین خریداران نخود از ایران بودند و برای خرید در صف می‌ماندند، حال تغییر وضعیت داده و بازار دیگری را برای خرید انتخاب کرده‌اند.» او از رقابت شدید هند با ایران در بازار نخود خبر می‌دهد و می‌گوید: «هند با تولید بالای 9 میلیون تنی خود گوی سبقت را از همه گرفته و مقام اول را در جهان از آن خود کرده است در حالی که این رتبه متعلق به ایران بوده است.»
رئیس شورای ملی نخود با اشاره به اینکه افزایش تجارت نخود در سطح جهان نیازمند تولید بیشتر نخود است، می‌گوید: این امر افزایش سطح زیر کشت محصول را می‌طلبد. ضمن اینکه قیمت نخود باید به نحوی افزایش یابد که انگیزه لازم را برای کشاورزان ایجاد کند.» او اشتغالزایی نخود برای کشاورزان کرمانشاهی را یادآور می‌شود و می‌گوید: «نخود محصولی با کشت دیم بوده و نیاز آبی پایینی دارد و با یک الی دو بارش سالانه به عمل می‌آید. این در حالی است که اکثر کشاورزان دیم کار خرده مالک هستند و قادر به کشت محصولاتی که نیاز آبی بالا دارند نیستند و کشت نخود برای این کشاورزان بسیار ضروری است.» همچنین به گفته او نخود کشت جایگزین غلات در تناوب زراعی است و کشاورز وقتی در یک سال زمین خود را به کشت گندم یا جو اختصاص دهد، مجبور خواهد بود در سال زراعی بعد محصول نخود را به‌عنوان کشت جایگزین و در تناوب با گندم و جو قرار دهد.
مرادی ازاستان کرمانشاه به‌عنوان قطب صادرات نخود در کشور یاد کرده و می‌افزاید: «به جز کرمانشاه، سایر استان‌های همجوار غربی از جمله کردستان، لرستان، همدان و ایلام تاکنون نخود تولیدی خود را برای صادرات به استان کرمانشاه منتقل کرده و صادرات از این استان به کشورهای پاکستان، افغانستان و حوزه خلیج فارس و حتی هند صورت می‌گرفت. تجار حوزه نخود سال‌های سال برای بازاریابی و به‌دست آوردن بازارهای هدف صادراتی تلاش بسیاری داشته و هزینه‌های گزافی پرداخت کرده‌اند اما با تجربه‌ای که در سال‌های ممنوعیت صادرات داشتیم شاهد از دست رفتن این بازارهای صادراتی بوده‌ایم. مثلاً تجار پاکستانی که خواستار طعم و کیفیت نخود کرمانشاهی و ایرانی بودند با ممنوعیت صادرات ذائقه خود را تغییر داده و به سوی خرید نخود از دیگر کشورها تمایل پیدا کرده‌اند.»
وی با بیان اینکه سرانه مصرف نخود در ایران 2 کیلو گرم در سال است، عنوان می‌کند: «درحال حاضر جایگاه نخود نسبت به سایر محصولات پایین آمده است و بیشتر خام فروشی می‌شود. کشورهای آرژانتین، استرالیا، هند و کانادا و روسیه رقبای ایران هستند که رمز موفقیت آنها مکانیزه کردن اراضی زیر کشت آن هم در سطح وسیع است.
این مسئول با اشاره به اینکه سطح زیر کشت محصول نخود در حال حاضر 550 هزار هکتار است، تصریح می‌کند: تولید این محصول بین 270 تا 300 هزار تن در سال است ودر واقع ما نیازی به واردات آن نداریم این در حالی است که در سال 1396 شاهد واردات 120 هزارتن و در سال 97 بالغ بر70 هزار تن از این محصول با ارز دولتی بودیم. .» وی با تأکید مجدد بر معضل واردات نخود که تولیدات داخل کشور را نیز تهدید می‌کند، می‌گوید: تولیداتی که داریم علاوه بر تأمین نیاز کشور می‌تواند صادرات را هم در پی داشته باشد و دیگر نیازی به واردات نباشد.
