شاید از لذت بخش ترین خاطرات کودکی سوار شدن بر دوچرخه و یکی شدن با باد و حس هیجان و سرعت و شادی بود. وسیله‌ای ساده با دوچرخ و زین و فرمان و شاسی و رکاب و زنجیر که تو را می‌برد به هر آن کجا که خواهی. حسی که برای بعضی با بالا رفتن سن تمام می‌شود و برای بعضی تازه شروع مرحله تازه ای از زندگی ست و می‌شود عشق. بعضی روز را به عشق رکاب زدن بیدار می‌شوند و قبل از کار یا در مسیر کار دوچرخه سواری می‌کنند یا کسانی که نیمه شب و برای رفع خستگی تن سوار بر آن می‌شوند. هر چه هست زمان و سختی عشق به رکاب زدن را به جان می خرند و کسی که عاشق ست سختی را نمی بیند.
