به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، قهرمانی با تیم ملی نوجوانان در غرب آسیا، دو قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا، چهار قهرمانی در باشگاه‌های غرب آسیا و رکورددار بالاترین قهرمانی در رقابت‌های باشگاه‌های ایران او را به جایی رساند تا سرمربی تیم ملی بزرگسالان شود. شاهین‌طبع بهمن ۹۶ و درست یک ماه پس از آغاز دوره ریاست رامین طباطبایی در فدراسیون بسکتبال، هدایت این تیم را برعهده گرفت. او در بحرانی‌ترین شرایط، تیمی را تحویل گرفت که بازی به عراق را واگذار کرده بود و باید امتیاز لازم برای ورود به رقابت‌های جام جهانی و کسب سهمیه المپیک توکیو از این جام را در رقابت با تیم‌هایی مانند استرالیا، نیوزیلند، فیلیپین و ... جمع می‌کرد.
البته آنچه کار تیم ملی را در پیکارهای انتخابی جام جهانی سخت کرده بود، فقط امتیازات ازدست‌رفته نبود؛ نارضایتی و قهر و غیبت تعدادی از ملی‌پوشان هم مزید بر علت شد تا سایه سنگینی از حواشی روی این تیم بیفتد. بااین‌همه شاهین‌طبع این تیم ازهم‌پاشیده را به‌گونه‌ای مدیریت کرد که هم سهمیه حضور در جام جهانی چین را به دست آورد و هم سهمیه ارزشمند المپیک توکیو را کسب کرد تا مهم‌ترین اتفاق چندسال اخیر بسکتبال ایران رقم بخورد. البته نباید فراموش کرد نایب‌قهرمانی بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا که بزرگ‌ترین رویداد ورزشی قاره به حساب می‌آید نیز عنوان قابل‌قبول دیگری بود که آسمانخراش‌ها در این فاصله به ارمغان آوردند. حالا اما با همه قدم‌های مثبتی که این پیش‌کسوت بسکتبال برای تیم ملی برداشته، زمزمه‌های برکناری او شنیده می‌شود.
رامین طباطبایی، رئیس فدراسیون بسکتبال که پیش از این گفته بود شاهین‌طبع تا بعد از المپیک توکیو سرمربی تیم ملی خواهد بود، طی چند روز اخیر اظهاراتی را مطرح کرده که نشان می‌دهد شاهین‌طبع رفتنی است. دلیل طباطبایی برای خواستن عذر سرمربی تیم ملی بسکتبال، شیوع کروناست. دلیلی که فدراسیون والیبال نیز با استناد به آن قرارداد ایگور کولاکوویچ، سرمربی تیم ملی والیبال را فسخ کرد.
اما نکته اینجاست؛ مگر قرارداد شاهین‌طبع مثل کولاکوویچ است و او دستمزدش دلاری است که فدراسیون بسکتبال از پرداخت آن عاجز باشد؟ به‌هرشکل شیوع کرونا و به دنبال آن تعویق یک‌ساله بازی‌های المپیک، بهانه‌ای شده تا طباطبایی با قاطعیت، تمدید قرارداد سرمربی تیم ملی را منوط به موافقت کمیته فنی بداند؛ کمیته‌ای که بیشترین رأی آن را مسئولان حاضر در فدراسیون دارند. طباطبایی می‌گوید: «تعویق یک‌ساله المپیک تمام برنامه‌ها را به‌هم ریخت. طبیعی است وقتی شرایط تا این حد تغییر کرده، باید روی خیلی از موارد دیگر تجدیدنظر شود، از جمله همکاری با مربیان، در این زمینه کمیته فنی و تصمیماتش تعیین‌کننده است».
طباطبایی در حالی سربسته از تصمیم‌گیری‌های جدید در مورد تیم ملی بسکتبال حرف می‌زند که شایعاتی هم درخصوص چرایی این موضوع به گوش می‌رسد. گفته می‌شود از آنجا که فدراسیون بسکتبال با کمبود بودجه روبه‌روست، رایزنی‌های باشگاه مهرام که باشگاه متمولی است، در این میان برای قطع همکاری با شاهین‌طبع و روی‌کارآمدن مربی خودش بی‌تأثیر نیست. باید به این نکته اشاره کرد که وضعیت بلاتکلیف لیگ برتر باشگاه‌های کشور هم در مورد اتفاقات اخیر بی‌تأثیر نیست. این رقابت‌ها در حالی با آمدن ویروس کرونا از مرحله پلی‌آف تعطیل شد که هنوز هیچ تصمیمی برای آن گرفته نشده است.
در ابتدا قرار بود ادامه این مسابقات از 25 فروردین انجام شود، اما با مخالفت ستاد ملی مبارزه با کرونا تصمیم بر این شد که از تیم‌های حاضر نظرخواهی شود تا تکلیف لیگ مشخص شود.
بر این اساس شهرداری گرگان، پتروشیمی بندر امام و شیمیدر که به‌ترتیب تیم‌های اول تا سوم جدول بودند، رأی بر این دادند که طبق همین ترتیب تیم‌های اول تا سوم لیگ معرفی شوند. اما پنج تیم دیگر این مسابقات، از جمله مهرام نظرشان بر این بود که پرونده لیگ بدون معرفی قهرمان بسته شود. در نهایت با رأی اکثریت، لیگ 98 بسکتبال بدون معرفی تیم‌های برتر با رده‌بندی به پایان رسید. از طرفی فدراسیون تکلیف نماینده ایران برای شرکت در جام باشگاه‌های آسیا را با برگزاری رقابتی جداگانه که در تابستان خواهد بود، تعیین خواهد کرد.
همین موضوع باعث شد تا گرگانی‌ها که صدر جدول لیگ را به خود اختصاص داده بودند و در 17 بازی تنها دو باخت داده بودند، به‌شدت از این اتفاق عصبانی شوند تا داستان برکناری شاهین‌طبع هم کلید بخورد. شاهین‌طبع که هم‌زمان سرمربیگری تیم پرستاره شهرداری گرگان را برعهده دارد، در این چندوقت اخیر سکوت کرده و هیچ واکنشی درخصوص ماجراهای لیگ و حضورش در تیم ملی نشان نداده است.
وضعیت ملتهب تیم ملی بسکتبال و فدراسیونش در این چند روز اخیر در حالی جزء اخبار داغ ورزش کشور بوده که طباطبایی را مجبور به این کرد تا قدری از موضع خود عقب‌نشینی کند. او دو روز پیش در چرخش عجیب دیگری گفت که فعلا تصمیمی برای برکناری سرمربی تیم ملی ندارد و منتظر زمان‌بندی مسابقات آسیایی و جهانی است. پرواضح است که فدراسیون‌ها مسئول اول و آخر امور فنی خود هستند، اما در برخی مواقع نظیر شرایط فعلی حکم می‌کند که مسئولان ارشد ورزش کشور، از جمله وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک مداخله کنند و با مشاوره‌های اصولی مانع از تصمیم‌گیری‌های اشتباه آنها شوند. در این شرایط که تیم ملی نه تقویمی برای اردو دارد و نه برنامه‌ای برای اعزام و اصلا مشخص هم نیست تا چه زمانی این وضعیت ادامه خواهد داشت، صحبت از تغییر کادر فنی و تصمیم‌گیری برای آن چه لزومی دارد؟ آن هم کادری که توانسته عملکرد قابل دفاعی طی مدت اندک حضورش در رأس این تیم داشته باشد.
