این صحبت‌ها البته در حد شعار باقی ماند. نه‌تنها خبری از شفاف‌سازی نبود، بلکه به هیچ‌کدام از سوالات هم پاسخ قانع‌کننده‌ای داده نشده است. نتایج ضعیف تیم ملی، وعده‌های غیرحقیقی رو آوردن تیم به ارایه فوتبال هجومی، نارضایتی بازیکنان از شرایط اردوها و عدم حمایت مادی و معنوی، نداشتن امکانات و پشتیبانی مناسب و بسیاری از مسائل دیگر فوتبال ملی ایران را با یک بحران روبه‌رو کرده است. حالا اما چند روز بعد از شکست تلخ مقابل عراق با شرایط بهتری می‌توان به مشکلات درونی تیم‌ملی پرداخت و سوال‌های مهم‌تری پرسید.
نظر بازیکنان درباره ویلموتس چیست؟
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، بازیکنان تیم‌ملی خیلی دوست دارند درباره ویلموتس تفکر و برداشت اشتباهی نداشته باشند، اما وقتی بحث مقایسه سرمربی کنونی و قبلی باشد باید به آنها حق داد که به این باور برسند ویلموتس و کی‌روش زمین تا آسمان با هم متفاوت هستند. آنها هنوز یادشان نرفته وقتی کی‌روش سرمربی بود، هیچ وقت مجبور نبودند برای دریافت حق و حقوق خود با کسی درگیر شوند. کی‌روش برای دریافت بهترین امکانات، پاداش‌های نقدی و تمام خواسته‌هایی که داشتند زمین و زمان را به هم می‌ریخت. به همین دلیل رابطه بازیکنان و سرمربی پیشین هم به شدت نزدیک و دوستانه بود. این دوستی اما هنوز با مارک ویلموتس برقرار نشده و به نظر می‌رسد فاصله زیادی بین کادر فنی و بازیکنان وجود دارد.
فلش‌بک به مصاحبه اعتراضی طارمی
چرا حال تیم‌ملی خوب نیست؟ چون اولویت دیگر منافع ملی نیست. اگر یادتان باشد مهدی طارمی بعد از بازی ایران مقابل کامبوج در جمع خبرنگاران در ورزشگاه آزادی حاضر شد و به صورت غیرمستقیم انتقادهایی جدی از مسئولان فدراسیون به دلیل پرداخت نشدن پاداش‌ها و اجرا کردن وعده‌هایی که به بازیکنان داده بودند، انجام داد. طارمی گفته بود بازیکنان برای پاداش و امتیاز خاصی در تیم‌ملی بازی نمی‌کنند، اما وقتی می‌بینند قولی داده می‌شود و به آن عمل نمی‌کنند ناراحت می‌شوند. در آن مقطع البته تیم رسانه‌ای فدراسیون خیلی سعی کرد جلوی این اعتراض‌ها را بگیرد و همه چیز کنترل شد. منتهی صحبت‌های طارمی نشان داد که داخل اردوی تیم‌ملی آرامش برقرار نیست و دلخوری‌های شدید وجود دارد و وعده‌های عملی نشده یکی از آنهاست. در چنین شرایطی حسابش را بکنید بازیکنان ببینند سرمربی در حساس‌ترین شرایط ممکن و در آستانه بازی مرگ وزندگی با عراق، برای دریافت حق و حقوقش شروع تمرینات را به تأخیر می‌اندازد و تهدید به فسخ قرارداد می‌کند.
سرمربی‌ای که اهل دعوا نیست
مدیران فدراسیون باید فکری اساسی به حال فاصله بسیار زیاد کادر فنی و بازیکنان بکنند که عامل اصلی بی‌انگیزگی تیم ملی است. این روزها خیلی‌ها سوال می‌کنند اگر فدراسیون نتوانست مقدمات برگزاری یک بازی دوستانه در فیفا دی را برای تیم‌ملی فراهم کند، چرا بعد از شکست مقابل عراق، بازیکنان و اعضای کادر فنی در اردو باقی نماندند تا چند جلسه تمرین را در تهران برگزار کنند؟ برای بازی با عراق چهار روز تمرینات تیم‌ملی به خاطر تهدید ویلموتس به فسخ قرارداد لغو شد و تیم‌ملی با تنها سه جلسه تمرینی به مصاف این تیم رفت و شکست خورد. از آنجایی که شرایط تیم در جدول بحرانی شده و ویلموتس و دستیارانش هنوز به شناخت کافی از فوتبال ایران نرسیده‌اند بهتر نبود اردوی تیم‌ملی را لغو نمی‌کردند؟ آیا این امکان وجود نداشت مقدمات برگزاری یک بازی دوستانه با یک تیم باشگاهی را فراهم کنند؟ ملی‌پوشان هم مثل مردم ایران فراموش نکرده‌اند کی‌روش برای برگزاری جلسات تمرینی بیشتر و اردوهای آماده‌سازی چقدر دعوا راه می‌انداخت تا بیشتر با شاگردانش کار کند. حالا اما مربی‌ای بالای سر آنها قرار گرفته که اهل دعوا نیست و هر چقدر که از او بخواهند کار انجام می‌دهد. بازی بعدی تیم‌ملی ایران در فروردین ماه مقابل هنگ‌کنگ برگزار می‌شود و تا آن موقع دیگر اردوهای تیم‌ملی تعطیل است. همه مردم ایران و از همه مهم‌تر بازیکنان تیم‌ملی می‌دانند که اگر کی‌روش در ایران بود مقدماتی را فراهم می‌کرد که تیم‌ملی هر طور که شده در این مدت یک یا دو اردوی خارجی و چند جلسه تمرینی داخلی را پشت سر بگذارد. البته او هم مثل ویلموتس مرخصی زیاد می‌رفت، اما برای تیم‌ملی هم وقت زیاد می‌گذاشت. البته به نظر می‌رسد ویلموتس علاقه‌ای به فشار آوردن به مدیران فدراسیون برای انجام کار بیشتر ندارد.
چرا ویلموتس در ایران نیست؟
مواردی که به آن اشاره شد تنها بخشی از مشکلات پیش روی تیم‌ملی فوتبال ایران است. حالا با در نظر گرفتن بی‌خیالی‌هایی که به آن اشاره شد، با دقت بیشتری باید به دنبال رسیدن به پاسخ این سوال بود که چرا مارک ویلموتس در ایران حضور ندارد و بیشتر روزهای قرارداد خود را در بلژیک و در کنار خانواده‌اش پشت سر می‌گذارد؟ مرخصی‌های طولانی و پروازی بودن این مربی به یکی از چالش‌ها در هفته‌های اخیر تبدیل شده و فدراسیون هم با تأکید روی محرمانه بودن مفاد قرارداد تأکید دارد همه چیز طبق مفاد قرارداد انجام می‌شود و مشکلی از این بابت وجود ندارد. ولی نکاتی که مدیران ارشد فوتبال کشور به آن اشاره دارند به هیچ عنوان برای جامعه فوتبال قانع‌کننده نیست. برای بازیکنان تیم‌ملی که نمی‌توانند اعتراض خاصی داشته باشند هم قابل قبول نیست. شواهد و قرائن نشان می‌دهد فدراسیون بدترین قرارداد ممکن را با مارک ویلموتس امضا کرده است. این مربی چند هفته قبل در گفت‌وگو با رسانه‌های بلژیکی درباره شرایط کاری‌اش در ایران گفته بود: «در زندگی من چیزی تغییر نکرده و در بلژیک ساکن هستم. برای هر اردو و مسابقه‌ای که تیم‌ملی دارد به ایران سفر می‌کنم و بعد از پایان اردو به بلژیک برمی‌گردم.» این اظهارنظر به خوبی به همه ثابت کرد ویلموتس یک مربی پروازی است. ضمن اینکه تنها حسنی که او دارد این است که برخلاف کارلوس کی‌روش دیگر با اهالی فوتبال، مربیان باشگاه‌ها، رسانه‌ها، وزیر ورزش و ... وارد درگیری نمی‌شود و درواقع تولید بحران نمی‌کند. مدیران فدراسیون تنها خواسته‌اند به شکلی با او همکاری داشته باشند که به همه ثابت کنند مدیریت کامل ویلموتس را در دست دارند. مربی که وقتی بگویند اسپانسر لباس باید آل اشپورت باشد کوچکترین اعتراضی بر خلاف کی‌روش نداشته باشد و به همه چیز قانع باشد و لباس برند آدیداس نخواهد. با این حال نتیجه این همکاری شده است فضای پر از انتقادی که امروز شاهد آن هستیم.
همچنان خبری از پاسخگویی نیست
دیروز که برای پیگیری مشکلات تیم‌ملی و مرخصی‌های سرمربی، با هر کدام از آنها تماس گرفتیم یا جوابگو نبودند یا وقتی با درخواست ما برای شفاف‌سازی درباره میزان دقیق مرخصی‌های ویلموتس و دلیل ساکن بودن او در بلژیک با وجود داشتن قرارداد با ایران روبه‌رو می‌شدند، پاسخگویی را به زمانی دیگر موکول می‌کردند. اعضای هیأت رئیسه هم مدام می‌گویند از مفاد قرارداد خبری ندارند و تاج باید درباره آن پاسخگو باشد.
