به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فرهیختگان، نویسنده این گزارش با اشاره به فرآیند بازداشت گسترده روسای فدراسیون‌های فوتبال در کشورهای مختلف و دستگیری سپ بلاتر می‌نویسد: «بازداشت‌هایی که از سوی آمریکا صورت گرفت به نوعی برای فوتبال جهانی یک توهین بود. کسی نپرسید که چرا در این میان فقط پلیس آمریکاست که حق دارد با یک سازمان جهانی مثل فیفا برخورد کند و البته باز هم کسی نپرسید آیا در فدراسیون فوتبال و اتحادیه فوتبال خود آمریکا خبری از فساد نبوده است؟
اگر آن بازداشت‌ها اثر مطلوبی داشت، باید پس از آن شاهد از بین رفتن فساد در فوتبال می‌بودیم اما این اتفاق هرگز رخ نداد و فساد همچنان نقش خود را ایفا کرد.»
در ادامه این گزارش آمده است: «اکنون فیفا طوری برخورد می‌کند که در غیاب بلاتر گویا همه چیز خوب است و هیچ مشکلی وجود ندارد، همه کارکنان فیفا و همچنین همه روسای فدراسیون‌های فوتبال در کشورهای آفریقایی، آمریکای‌جنوبی یا اروپایی کاملا پاک و شفاف فعالیت می‌کنند.»
این در حالی است که در 5 ماه گذشته دست‌کم 14 مورد شکایت رسمی از فدراسیون‌های فوتبال در فیفا به ثبت رسیده و میزان دادگاه‌های رسمی فیفا به صورت مستقل یا غیر مستقل نسبت به سال گذشته میلادی، 3 برابر شده است.
این نویسنده در ادامه با اشاره به تلاش ریاست یوفا در رابطه با مبارزه با فساد در فوتبال می‌نویسد: «همایش پشت همایش برگزار می‌شود، سخنرانی‌های جالبی را از او مشاهده می‌کنیم اما موضوع مهم این است که در عمل چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است؟ آیا واقعا خبری از فساد در فوتبال نیست؟ آیا تنها در یک بخش کوچک و دم‌دستی فیفا یا یوفا به نام تبلیغات هیچ اتفاق عجیبی رخ نداده که فقط در بخش تبلیغات دور زمین جام‌جهانی زنان شاهد حضور برندهایی هستیم که در تبلیغات خود علیه فمینیسم فعال هستند اما در جام‌جهانی زنان حضور دارند و این به معنای توهین به فوتبال زنان نیست؟ از طرفی چرا تاریخ برخی مراسم مهم فیفا به دستور برخی از حامیان مالی فیفا تغییر می‌کند؟ آیا بخش مالی و مالیاتی فیفا اکنون در کمال شفافیت فعال است و هیچ مشکلی در این میان نیست؟»
جرمی کالن خاطرنشان می‌کند: «درباره جام‌جهانی به میزبانی قطر مطالب فراوانی می‌توان نوشت و مدارک فراوانی نیز در دست است که نشان می‌دهد بسیاری از حقوق بین‌المللی زیر پا گذاشته شده، اما اکنون نه به وضعیت کارگران اشاره داریم و نه به وضعیت حقوق بشر. موضوع مهم این است که چرا یک شرکت آمریکایی در بیش از 10 مناقصه بزرگ برنده شده و این در حالی است که حتی نماینده این شرکت در این مراسم حضور نداشته است. سوال دیگر اینکه چرا موتورهای برق از رده خارج شده آلمانی که دیگر خط تولید هم ندارند، در مقیاسی عظیم به قطر فروخته شده و این یک فروش اجباری بوده و فیفا نیز در این میان کمیسیون و حق خود را گرفته و واقعا این چه حقی است که فیفا برای خودش محفوظ دانسته است؟»
در گزارش «گاردین» و در بخش پایانی به این نکته اشاره می‌شود که فوتبال از روز اول تولد خود هرگز مستقل نبوده و این را همه کارشناسان فوتبال دنیا به خوبی می‌دانند. ماجرا این است که بارها سیاست، اقتصاد و حتی فرهنگ از نام فوتبال سوءاستفاده کرده‌اند اما خود فوتبال در این میان سکوت کرده و ابزار دست مدیران جهانی بوده است، برای عده‌ای اعتبار کسب شده و عده‌ای با نام فوتبال به مقاصد شوم خود در فرآیند پولشویی در جهان رسیده‌اند. اکنون نیز این سوال مطرح است که دست‌کم 50 خیریه بزرگ در سایه فیفا چه می‌کنند و چه کسی گفته که فیفا باید به فکر ایدز یا فقر جهانی باشد، هیچ‌کسی از انجام مسئولیت اجتماعی بدش نمی‌آید اما فیفا برای ایفای مسئولیت اجتماعی خود بهتر است اول به فکر سالم بودن سازمان خود باشد تا اینکه بخواهد سلامت سازمان‌های جهانی بی‌ارتباط با فیفا را تضمین کند. وقتی صلیب سرخ به دنبال راهی برای کاهش فقر است، شاید از فیفا در این زمینه توقع زیادی نداشته باشیم و اما توقع اصلی ما این است که فیفا به سلامت اخلاقی در جام‌جهانی فکر کند، مراقب پولشویی‌ها باشد و در اوج شفافیت و درایت فعالیت کند.
