۰ نفر

سیامند؛ مردی برای شکستن رکوردها

۲۱ مهر ۱۳۹۷، ۶:۵۵
کد خبر: 307154
سیامند؛ مردی برای شکستن رکوردها

فروردین سال 67 در شهر مرزی و کردنشین اشنویه، کودکی به دنیا آمد که نامش را سیامند گذاشتند؛ کودکی که چند سال بعد معلوم شد از ناحیه پا دچار معلولیت است و پاهای نحیفش یارای تحمل وزن سنگین بالا تنه‌اش را ندارند اما. معلولیت مانع از رسیدن او به آرزوهایی که در سر می‌پروراند، نشد.

آن قدر شور و عشق به ورزش در درونش بود که با همان وضعیت در رشته بدن‌سازی فعالیت می‌کرد. 17 سالش بود که انگار دوباره از نو متولد شد. وقتی که تصمیم گرفت به رشته وزنه‌برداری روی آورد. وقتی که فهمید خداوند دستان توانمندی را به او ارزانی داشته که محکم‌تر از پاهای نحیفش برای او قدم برمی‌دارند؛ دستان توانمندی که وزنه‌هایی را بالای سر می‌برد که حتی وزنه‌برداران سالم هم موفق به مهار آن نشده‌اند.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، سیامند رحمان وزنه‌هایی بیشتر از 300 کیلو را لیفت می‌کند که تا به حال هیچ وزنه‌برداری در این کره خاکی نتوانسته به آن حمله کند. خودش می‌گوید تا هستم، رکورد می‌زنم. می‌خواهم قوی‌ترین مرد جهان باقی بمانم. دستان توانمند سیامند باز هم پیام‌آور شادی برای مردم ایران شده است. این بار صحبت از بازی‌های پاراآسیایی (معلولان و جانبازان) 2018 جاکارتا است؛ میدانی که پیش‌تر قول رکوردشکنی در آن را داده بود و مثل همیشه به وعده‌اش عمل کرد. اعجوبه وزنه‌برداری ایران دیروز در سومین تجربه پیاپی حضورش در بازی‌های پاراآسیایی باز هم شگفتی‌ساز شد و ضمن هت‌تریک طلا، رکورد این بازی‌ها را دو مرتبه جابه‌جا کرد.

وزنه‌بردار اشنویه‌ای در اولین حرکت خود در دسته 107+ کیلوگرم در حالی وزنه 273 کیلوگرمی را زد که مدال طلایش را قطعی کرد. او در دومین حرکت وزنه 293 کیلوگرمی را انتخاب کرد. رکورد پیشین بازی‌های پاراآسیایی 292 کیلوگرم بود که سیامند در بازی‌های 2014 خودش آن را زده بود. رحمان که این وزنه را به‌راحتی نیز مهار کرد، در حرکت آخرش هم زیر وزنه 295 کیلوگرمی قرار گرفت و به‌سادگی آن را مهار کرد تا برای دومین بار رکورد بازی‌ها را زده باشد. منصور پورمیرزایی دیگر نماینده کشورمان در دسته 107+ کیلوگرم بازی‌های پاراآسیایی 2018 جاکارتا بود که به‌ترتیب موفق به مهار وزنه‌های ۲۳۸، ۲۴۱ و ۲۴۸ کیلوگرمی شد تا مدال نقره این دسته هم به ایران برسد.

سیامند بعد از کسب سومین مدال طلایش در بازی‌های پاراآسیایی گفت: «خوشحالم علاوه‌بر کسب مدال طلا موفق به شکستن رکورد مسابقات هم شدم؛ البته توانایی جابه‌جایی رکورد جهان را هم داشتم اما با صلاحدید مربیان این کار را نکردم. به تصمیمات کادر فنی احترام می‌گذارم، شاید ضروری نبود وزنه بالاتری بزنم. شاید به دلیل این بود که آسیب نبینم. البته خیلی آماده‌تر از پاراالمپیک ریو بودم اما کادر فنی صلاح ندید وزنه بیشتری بزنم».

 او درباره اینکه چه وزنه‌ای را می‌تواند بزند، عنوان کرد: «این محرمانه است (باخنده) اما توانایی ثبت رکورد بالاتری از پاراالمپیک ریو داشتم. تمام تمرکزم برای موفقیت در بازی‌های پاراالمپیک ۲۰۲۰ توکیو است. امیدوارم آنجا بتوانم یک رکورد تاریخی و ماندگار را ثبت کنم».

قوی‌ترین مرد دنیا در بازی‌های پاراآسیایی 2010 گوانگجو که اولین حضورش در این رویداد بود، نیز دست به رکوردشکنی زد. او هشت سال پیش در حالی که 22 سال داشت برای نخستین بار به رکورد دسته فوق‌سنگین وزنه‌برداری معلولان آسیا و جهان حمله کرد. رکورد جهانی این دسته در سال 2010، 287.5 کیلوگرم بود که سیامند 290 کیلوگرم را ثبت کرد. البته او کمی پیش‌تر از بازی‌های آسیایی، در رقابت‌های جوانان جهان نیز شرکت کرد که در این میدان هم 20 کیلوگرم رکورد جهان را جابه‌جا کرد. رکورد جوانان جهان 265 کیلوگرم  بود که رحمان آن را به 285 کیلوگرم ارتقا داد.

رحمان در بازی‌های پارالمپیک لندن ۲۰۱۲ با غلبه بر وزنه ۲۸۰ کیلوگرم توانست رکورد این بازی‌ها را در دسته ۱۰۰+ به میزان ۱۵ کیلوگرم ارتقا دهد و رکورددار این بازی‌ها نیز لقب بگیرد. او در اقدامی باورنکردنی در پارالمپیک 2016 ریو، با مهار وزنه ۳۱۰ کیلوگرم همه رکوردهای جهانی را شکست تا قوی‌ترین مرد دنیا باشد.

رکوردشکنی صلحی‌پور با مدال طلا

رقابت‌های وزنه‌برداری بازی‌های پاراآسیایی روز گذشته در حالی با درخشش وزنه‌برداران ایرانی همراه بود که حامد صلحی‌پور در دسته 97 کیلوگرم هم موفق شد ضمن شکستن رکورد آسیا به مدال طلا دست یابد. او با مهار وزنه‌های ۲۲۲، ۲۲۵ کیلوگرم به عنوان قهرمانی دست یافت و با ثبت ۲۳۴ کیلوگرم در حرکت سوم خود رکورد آسیا و بازی‌های پاراآسیایی را یک کیلوگرم ارتقا داد. صلحی‌پور بعد از قهرمانی‌اش در این بازی‌ها گفت: «من در تمرینات این رکورد را زده بودم. در اینجا هدف اولم کسب مدال طلا بود و بعد رکوردشکنی. در مسابقات آسیا-اقیانوسیه که یک ماه پیش برگزار شد، حریف اماراتی‌ام پا به پای من آمد، اما در این مسابقات رقابت شانه به شانه‌ای نداشتیم. چون فاصله وزنه‌ها زیاد شد و پشت سر هم بود، از حالت آمادگی خارج شدم. متأسفانه وزنه آخر کمی برایم سنگینی کرد و نتوانستم رکورد جهان را ارتقا دهم».