به گزارش گاردین، دانشمندان می‌گویند ذوب‌شدنِ سریعِ یخ‌ها بر اثرِ بحران‌های اقلیمی به این معنی است که یخچال‌ها و اکوسیستم‌های منحصربه‌فردِ میکروبی‌ای که در درونِ آن‌ها پرورش یافته‌اند «در مقابلِ چشمانِ ما از بین می‌روند»، که باعث شده محققان برای فهمِ آن‌ها پیش‌از ناپدید شدن‌شان عجله کنند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرادید، برخی از این میکروب‌ها ممکن است منابعِ آینده برای مولکلو‌ل‌های مفیدِ زیستی مثلِ آنتی‌بیوتیک‌ها باشند. دانشمندان از ۸ یخچال در سراسر اروپا و آمریکای شمال و دو سایت در گرین‌لند آب‌های سطحیِ ناشی از ذوبِ یخچال‌ها را جمع‌آوری کردند. آن‌ها در هر ۱میلی‌متر از این آب‌ها ده‌ها هزار میکروب پیدا کردند.
داده‌های گردآوری‌شده به آن‌ها امکان داد تا تخمین بزنند باکتری‌ها و جلبک‌هایی که از یخ بیرون می‌ریزند، می‌توانند تا ۸۰ سالِ بعدی به‌طور میانگین در حدود ۶۵۰۰۰۰ تن کربن در نیم‌کره شمالی، به استثنای هندوکوش در هیمالیا که هیچ نمونه‌ای از آن گردآوری نشده است، تولید کنند. این تخمین افزایشِ متوسطِ مداوم در انتشار گاز کربن‌دی‌اکسید را نشان می‌دهد. اگر انتشار کربن کاهش یابد و منجر به کاهشِ گرمایش زمین و کاهشِ ذوب یخ‌ها شود، توده میکروبی آزاد‌شده به‌یک‌سوم کاهش پیدا می‌کند.
آروین ادواردز، از دانشگاه ابریستویث در ویلز که بخشی از این تیم تحقیقاتی بوده است، می‌گوید: «ما مرگِ یخچال‌ها را داریم در جلوی چشمانِ خود می‌بینیم که می‌تواند روی میکروب‌ها اثر بگذارد و پیامد‌های محلی و جهانی برای ما داشته باشد. توده میکروب‌های آزاد‌شده حتی با گرمایشِ متوسط نیز وسیع است.»
«ما داده‌های کافی برای فهم و ارزش‌گذاریِ تهدیدِ این ارگانیسم‌ها نداریم. از من مرتب پرسیده می‌شود که آیا ممکن است یک عاملِ بیماری‌زای آخرالزمانی از دلِ این یخچال‌های در حالِ ذوب خارج شود. فکر می‌کنم خطر بسیار اندک باشد، اما صفر نیست؛ بنابراین ما نیاز داریم که خطراتِ احتمالیِ این میکروب‌ها را ارزیابی کنیم.»
تا همین اواخر، اطلاعات کمی درباره هزاران گونه میکروبی که در سطحِ یخ‌ها زندگی می‌کنند وجود داشت. تقریباً ۱۰۰۰ گونه جدید در ماه ژوئن در یخچال‌های تبت پیدا شدند. کنسرسیومی از محققان با عنوانِ پروژه یخچال‌های درحالِ نابودی VGP در حالِ اکتشاف در سراسر جهان برای جمع‌آوری نمونه و ارزیابی این تنوع‌های زیستی هستند.
پروفسور تام باتین، از مؤسسه فدرالِ تکنولوژیِ لوزان و بخشی از این کنسرسیوم، می‌گوید مردم نباید نگران عوامل بیماری‌زایی باشند که ممکن است از این یخ‌ها خارج شود. او هم‌چنین گفت که بسیاری از میکروب‌های یخی در آب‌های پایین‌دست باقی نمانده بودند.
تحقیقات دیگر درباره ویروس‌ها در دریاچه هازن در کانادا، که بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین قطبی در جهان است، نشان می‌دهد که خطر نشتِ ویروس در مکان‌هایی که نزدیکِ ورودیِ آبِ حاصلِ از یخِ مذاب بودند، بیش‌تر بود.
