به گزارش اقتصاد آنلاین، آبله مرغان عفونتی است که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می شود. باعث ایجاد بثورات خارش دار با تاول های کوچک پر از مایع می شود. آبله مرغان برای افرادی که این بیماری را نداشته اند یا علیه آن واکسینه نشده اند بسیار مسری است. امروزه واکسنی در دسترس است که از کودکان در برابر آبله مرغان محافظت می کند.
واکسیناسیون روتین توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) توصیه می شود. واکسن آبله مرغان روشی مطمئن و موثر برای پیشگیری از آبله مرغان و عوارض احتمالی آن است.
علائم آبله مرغان
بثورات تاولی خارش دار ناشی از عفونت آبله مرغان ۱۰ تا ۲۱ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود و معمولاً حدود ۵ تا ۱۰ روز طول می کشد. علائم و نشانه های دیگری که ممکن است یک تا دو روز قبل از بثورات ظاهر شوند، عبارتند از:
تب
از دست دادن اشتها
سردرد
خستگی و احساس کلی ناخوشی (بی‌حالی)
برجستگی‌های جدید برای چند روز ظاهر می‌شوند، بنابراین ممکن است هر سه مرحله بثورات (برجستگی‌ها، تاول‌ها و ضایعات پوسته‌دار) را همزمان داشته باشید. شما می توانید تا ۴۸ ساعت قبل از ظاهر شدن بثورات، ویروس را به افراد دیگر منتقل کنید و تا زمانی که تمام تاول های شکسته پوسته نشوند، ویروس مسری باقی می ماند.
این بیماری به طور کلی در کودکان سالم خفیف است. در موارد شدید، بثورات می‌تواند تمام بدن را بپوشاند و ضایعاتی در گلو، چشم‌ها و غشاهای مخاطی مجرای ادرار، مقعد و واژن ایجاد شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر فکر می کنید شما یا فرزندتان ممکن است آبله مرغان داشته باشید، با پزشک خود مشورت کنید. او معمولاً می تواند آبله مرغان را با بررسی بثورات و در نظر گرفتن علائم دیگر تشخیص دهد. پزشک شما همچنین می‌تواند در صورت لزوم داروهایی برای کاهش شدت آبله مرغان و درمان عوارض آن تجویز کند. برای جلوگیری از آلوده شدن دیگران در اتاق انتظار، از قبل برای قرار ملاقات تماس بگیرید و ذکر کنید که فکر می کنید ممکن است شما یا فرزندتان آبله مرغان داشته باشید.
همچنین به پزشک خود شرایط زیر را اطلاع دهید:
بثورات بسیار قرمز، گرم یا حساس شده اند. این می تواند نشان دهنده عفونت باکتریایی ثانویه پوست باشد.
بثورات با سرگیجه، بی نظمی، ضربان قلب سریع، تنگی نفس، لرزش، از دست دادن هماهنگی عضلات، بدتر شدن سرفه، استفراغ، سفتی گردن یا تب بالاتر از ۱۰۲ فارنهایت (۳۸.۹ درجه سانتیگراد) همراه است.
هر فردی در خانواده با سیستم ایمنی بدن خود مشکل دارد یا کمتر از ۶ ماه سن دارد.
علل آبله مرغان
عفونت آبله مرغان توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می شود. می تواند از طریق تماس مستقیم با بثورات گسترش یابد. همچنین زمانی که فرد مبتلا به آبله مرغان سرفه یا عطسه می کند و شما قطرات هوا را استنشاق می کنید، می تواند پخش شده و افراد دیگر از جمله شما را مبتلا کند.
عوامل خطر آبله مرغان
اگر قبلاً آبله مرغان نداشته اید یا واکسن آبله مرغان را تزریق نکرده اید، خطر ابتلا به ویروس واریسلا زوستر که باعث آبله مرغان می شود، در شما بیشتر است. واکسینه شدن برای افرادی که در مراکز مراقبت از کودک یا مدرسه کار می کنند بسیار مهم است.
اکثر افرادی که آبله مرغان داشته اند یا واکسن آبله مرغان زده اند در برابر آبله مرغان مصون هستند. چند نفر ممکن است بیش از یک بار به آبله مرغان مبتلا شوند، اما این اتفاق نادر است. اگر واکسن زده اید و هنوز آبله مرغان می گیرید، علائم اغلب خفیف تر، با تاول های کمتر و تب خفیف یا بدون تب هستند.
عوارض آبله مرغان
آبله مرغان معمولاً یک بیماری خفیف است. اما می تواند جدی باشد و می تواند منجر به عوارض زیر شود:
عفونت های باکتریایی پوست، بافت های نرم، استخوان ها، مفاصل یا جریان خون (سپسیس)
سندرم ری در کودکان و نوجوانانی که در هنگام آبله مرغان آسپرین مصرف می کنند
کم آبی بدن
پنومونی
التهاب مغز (آنسفالیت)
سندرم شوک سمی
مرگ
چه کسی در معرض خطر است؟
افرادی که در معرض خطر بیشتر عوارض آبله مرغان هستند عبارتند از:
نوزادانی که مادرانشان هرگز آبله مرغان یا واکسن آن را نگرفته اند
نوجوانان و بزرگسالان
زنان بارداری که آبله مرغان نگرفته اند
افرادی که سیگار می کشند
افرادی که سیستم ایمنی آنها توسط داروها، مانند شیمی درمانی، یا بیماری مانند سرطان یا HIV ضعیف شده است.
افرادی که داروهای استروئیدی را برای بیماری یا بیماری دیگری مانند آسم مصرف می کنند
آبله مرغان و بارداری
وزن کم هنگام تولد و ناهنجاری های اندام در میان نوزادان متولد شده از زنانی که در اوایل بارداری خود به آبله مرغان مبتلا شده اند، شایع تر است. هنگامی که مادری در هفته قبل از تولد یا چند روز پس از زایمان به آبله مرغان مبتلا می شود، کودک او در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک عفونت جدی و تهدید کننده زندگی است.
اگر باردار هستید و از ابتلا به آبله مرغان مصون نیستید، با پزشک خود در مورد خطرات آن برای شما و فرزند داخل رحمتان صحبت کنید.
آبله مرغان و زونا
اگر به آبله مرغان مبتلا شده اید، در خطر عارضه ای به نام زونا هستید. ویروس واریسلا زوستر پس از بهبود عفونت پوستی در سلول های عصبی شما باقی می ماند. سال‌ها بعد، ویروس می‌تواند دوباره فعال شده و دوباره به‌صورت زونا ظاهر شود - مجموعه‌ای دردناک از تاول‌های کوتاه‌مدت. این ویروس بیشتر در افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ظاهر می شود.
درد زونا می تواند مدت زیادی پس از ناپدید شدن تاول ها ادامه یابد. این نورالژی پس از هرپس نامیده می شود و می تواند شدید باشد.
واکسن زونا (شینگریکس) برای بزرگسالانی که آبله مرغان داشته اند توصیه می شود. شینگریکس برای افراد ۵۰ ساله و بالاتر، از جمله افرادی که قبلا واکسن دیگری برای زونا (Zostavax) دریافت کرده اند، تایید و توصیه می شود.
جلوگیری از آبله مرغان
واکسن آبله مرغان (واریسلا) بهترین راه برای پیشگیری از آبله مرغان است. کارشناسان CDC تخمین می زنند که واکسن تقریباً ۹۸٪ از افرادی که هر دو دوز توصیه شده را دریافت می کنند، محافظت کامل در برابر ویروس می کند. و اگر فرد مبتلا به آبله مرغان شود، به طور قابل توجهی از شدت آن کاسته شده است.
واکسن آبله مرغان (Varivax) برای موارد زیر توصیه می شود:
بچه های جوان: در ایالات متحده، کودکان دو دوز واکسن آبله مرغان را دریافت می کنند - اولین دوز بین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دومی بین سنین ۴ تا ۶ سال -این واکسن را می توان با واکسن سرخک، اوریون و سرخجه ترکیب کرد، اما برای برخی از کودکان بین ۱۲ تا ۲۳ ماهگی، این ترکیب ممکن است خطر تب و تشنج ناشی از واکسن را افزایش دهد. در مورد مزایا و معایب ترکیب واکسن ها با پزشک کودک خود صحبت کنید.
کودکان بزرگتر واکسینه نشده: کودکان ۷ تا ۱۲ ساله که واکسینه نشده اند باید دو دوز واکسن واریسلا را با فاصله حداقل سه ماه دریافت کنند. کودکان ۱۳ ساله یا بزرگتر که واکسینه نشده اند نیز باید دو دوز تکمیلی واکسن را با فاصله حداقل چهار هفته دریافت کنند.
بزرگسالان واکسینه نشده که هرگز آبله مرغان نداشته اند و در معرض خطر بالای قرار گرفتن در معرض قرار دارند: این شامل کارکنان مراقبت های بهداشتی، معلمان، کارکنان مراقبت از کودکان، مسافران بین المللی، پرسنل نظامی، بزرگسالانی است که با کودکان خردسال زندگی می کنند و همه زنان در سنین باروری می شود.
بزرگسالانی که هرگز آبله مرغان نگرفته‌اند یا واکسینه نشده‌اند معمولاً دو دوز از واکسن را به فاصله چهار تا هشت هفته دریافت می‌کنند. اگر به خاطر نمی آورید که آیا آبله مرغان گرفته اید یا واکسن زده اید، آزمایش خون می تواند ایمنی شما را مشخص کند.
این بیماری از چه طرقی منتقل می‌شود؟
از دو طریق منتقل می‌شود. یکی از طریق دست‌زدن به ضایعات و دیگری از راه قطرات تنفسی. اگر به فردی که در۲۴ساعت آینده قرار است آبله مرغان بگیرد نزدیک شوید، این انتقال صورت می‌گیرد. بیماری مسری است و وقتی وارد خانواده می‌شود جداکردن بچه‌ها از هم و جدا کردن ظرف و ظروف موثر نیست. هیچ‌وقت پزشکان توصیه نمی‌کنند، بچه دیگری راهم به کودک مبتلا نزدیک کنید که او هم مبتلا شود. چون افراد مختلف از نظر سیستم ایمنی با همدیگر فرق دارند. بیماری در کودک اول خفیف است. اما در کودک دوم ممکن است شدید باشد.کودک مبتلا به آبله مرغان و کودکی که در خانه با او تماس دارد را نزد پزشک ببرید. اگر کودک به مدرسه می‌رود، به خاطر حضور کودک مبتلابه آبله مرغان او را از کلاس رفتن محروم نکنید. بگذارید طبیعت کار خودش را انجام دهد. در کشور ما برای برخی افراد واکسن داریم، اما نه برای همه.
آیا تزریق واکسن این بیماری ضروری است؟
برخی کودکان مبتلا به سرطان خون، افرادی که به انواع سرطان مبتلا هستند، افرادی که به عللی مجبورند از کورتون به مدت طولانی استفاده کنند و افرادی که به علت سندرم نفروتیک کورتون استفاده می‌کنند ازجمله کسانی هستند که نیاز به واکسن دارند. این افراد با معرفی‌نامه از پزشک معالج خود می‌توانند به انستیتو پاستور مراجعه و واکسن دریافت کنند. کمیته کشوری ما مخالف واکسن آبله مرغان برای همه کودکان است. به طورکلی ۵درصد افراد جامعه ما می‌توانند هزینه این واکسن را بپردازند و از مبادی غیررسمی واکسن دریافت کنند، اما همین ۵درصد می‌توانند شکل بیماری را عوض کنند.
چون همین ۵درصد وضعیت را برای انتقال ویروس معمولی در جامعه کم می‌کنند. در نتیجه کودکی که باید ویروس را در سن دبستان بگیرد در سن بالاتر می‌گیرد با شدت بیشتر و عوارض شدیدتر و یک جمعیت ۹۵درصدی که واکسن نگرفته آینده سلامتش به خطر می‌افتد. این بیماری در خانم‌های باردار خطر بیشتری دارد. هم برای خودش و هم برای جنین او. کسی که در این دوران با فرد مبتلا به بیماری مواجهه می‌شود باید به پزشک مراجعه کند.
