دلیل اصلی و مهم کیپ شدن گوش هنگام ورزش
به گزارش اقتصاد آنلاین، در این مقاله، دلایل احتمالی گرفتگی و زنگ زدن گوش را مورد بحث قرار می‌دهیم. همچنین راهنمایی می‌کنیم که در این موارد فرد چه کاری می‌تواند انجام دهد.
تجمع جرم گوش
جرم گوش (Earwax) که به آن سروومن (cerumen) نیز گفته می‌شود، ماده‌ای است که در مجرای گوش خارجی برای محافظت گوش‌ها در برابر عفونت‌ها و همچنین مانعی در برابر ورود آب و حشرات است.
معمولا جرم گوش را از طریق مکانیسم خود تمیز کردن (self-cleaning) از مجرای گوش خارج می‌شود، اما گاهی‌اوقات این مکانیسم خوب عمل نمی‌کند و جرم گوش تجمع پیدا می‌کند.
علائم
افرادی که در گوش‌شان جرم گوش خیلی زیادی تجمع پیدا کرده، ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
احساس ناراحتی گوش
کم شنوایی
خارش
صدای زنگ در گوش
درد گوش
گیجی
احساس پُری یا گرفتگی گوش
همچنین ممکن است برخی از افراد دچار سرفه شوند و یا بوی ناشی از جرم گوش فشرده را احساس کنند.
علل
در برخی از افراد احتمال جرم گوش فشرده بیشتر است، از جمله:
افرادی که سابقه جرم گوش فشرده دارند
کودکان
افراد مسن
افراد مبتلا به اختلال شناختی
افرادی که از سمعک یا قالب ضدصوت استفاده می‌کنند
سمعک و قالب ضدصوت می‌تواند مکانیسم طبیعی تمیز کردن گوش‌ها را مختل کند. این اشیا خارجی همچنین می‌توانند تولید جرم گوش را تحریک کنند.
درمان
توجه به این نکته مهم است که همیشه تمیز کردن جرم گوش ایده خوبی نیست. جرم گوش دارای خاصیت محافظتی و ضدباکتریایی طبیعی است.
دستورالعمل‌های کلینیکی سه روش زیر را برای برداشتن جرم گوش توصیه می‌کند:
شستشوی گوش: شستشوی گوش شامل وارد کردن جریان سریع آب گرم با سرنگ داخل مجرای گوش خارجی است. شستشوی گوش بی‌خطر و موثر است، اما احتمال کمی وجود دارد که پارگی پرده گوش اتفاق بیفتد.
عوامل سرومنولیتیک: این عوامل جرم گوش را نرم کرده و نیاز به شستشو یا برداشتن دستی با ابزار مخصوص را کاهش می‌دهند. اغلب پزشکان از عوامل سرومنولیتیک همراه شستشوی گوش یا برداشتن دستی استفاده می‌کنند.
برداشتن دستی: پزشک برای خارج کردن جرم می‌تواند از ابزارهایی مانند پروب، قلاب، فورسپس و میکروساکشن استفاده کند.
جرم گوش
اختلال عملکرد شیپور استاش
شیپور استاش لوله باریکی است که بینی و گوش را به‌هم متصل می‌کند.
عملکرد لوله استاش شامل موارد زیر است:
محافظت گوش میانی در برابر عفونت‌ها
تهویه گوش میانی
تخلیه ترشحاتِ گوش میانی
هنگامی که لوله استاش به‌درستی کار نکند، ممکن است فرد مبتلا به اختلال عملکرد شیپور استاش شود.
علائم:
فرد مبتلا به اختلال عملکرد شیپور استاش ممکن است موارد زیر را تجربه کند:
کم شنوایی
درد
صدای زنگ در گوش
احساس پُری در گوش
مشکلات مربوط به تعادل
علل
پزشکان هنوز علت دقیق اختلال عملکرد لوله استاش را مشخص نکرده‌اند. برخی می‌گویند که واکنش آلرژیک یا عفونت می‌تواند باعث تورم پوشش لوله استاش شود. در برخی شرایط، انحراف سپتوم بینی می‌تواند منجر به اختلال عملکرد لوله استاش شود.
برخی از پزشکان هم گزارش کرده‌اند، ماهیچه‌هایی که باز و بسته شدن لوله استاش را کنترل می‌کنند، منقبض نمی‌شوند.
افراد مبتلا به تومور یا تروما همچنین ممکن است دچار اختلال عملکرد شیپور استاش شوند.
درمان
علائم اختلال عملکرد لوله استاش خفیف بوده و بدون مداخله درمانی پس از چند روز برطرف می‌شود. بلع، خمیازه کشیدن و جویدن می‌تواند به یکسان‌سازی فشار دوطرف پرده صماخ کمک کند.
برخی از افراد ممکن است علائم این اختلال را به‌طور دائمی تجربه کنند، اگرچه اختلال عملکرد شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
فشار سینوس
افراد مبتلا به فشار سینوس (sinus pressure) ممکن است بینی مسدودشده یا گرفتگی و زنگ زدن گوش را تجربه کنند.
سینوزیت یکی از دلایل شایع افزایش فشار سینوس است. برخی از افراد ممکن است دچار سینوزیت مزمن شوند.
علائم
علاوه بر داشتن بینی مسدودشده و گرفتگی یا زنگ زدن گوش‌ها، برخی از افراد ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:
کاهش حس بویایی
فشار صورت
درد و حساسیت در چهره
آبریزش بینی
آبریزش از عقب بینی
تب
دندان درد (معمولا دندان‌های فوقانی)
علل
افراد معمولا در اثر عفونت‌های ویروسی مجاری بینی، مبتلا به سینوزیت می‌شوند. با وجود این، گاهی‌اوقات باکتری‌ها می‌توانند منجر به عفونت شوند. علل دیگر سینوزیت عبارتند از:
حساسیت (آلرژی)
التهاب غیرآلرژیک مجاری بینی
ناهنجاری‌های آناتومیک
سیگار کشیدن
دیابت
شنا، غواصی، کوهنوردی در ارتفاعات
عفونت‌ها و جراحی‌های دندانپزشکی
درمان
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) اظهار داشتند که بیشتر عفونت‌های سینوسی نیازی به آنتی‌بیوتیک ندارند و بدون درمان آنتی‌بیوتیکی اکثر آن‌ها به صورت خودبه‌خود برطرف می‌شوند.
بااین‌حال، افرادی که علائم شدید یا نشانه‌هایی را تجربه می‌کنند که برطرف نمی‌شوند، باید به پزشک مراجعه کنند، زیرا گاهی‌اوقات دارو لازم است.
پرواز با هواپیما
گوش هواپیما (airplane ear) به ناراحتی که بعضی افراد هنگام صعود یا نزول هواپیما ممکن است احساس کنند، گفته می‌شود. برخی از افراد ممکن است دچار گوش درد شدید شوند.
علائم
گوش هواپیما ممکن است در یک یا هر دو گوش ایجاد شود. شدت درد گوش در افراد متفاوت است. برخی نیز ممکن است کم شنوایی را تجربه کنند.
نشانه‌های دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
احساس پُری در گوش
صدای زنگ در گوش
سرگیجه
تجمع خون در گوش میانی
علل
هنگامی که تغییرات سریع در ارتفاع و فشار هوا رخ می‌دهد، افراد دچار گوش هواپیما می‌شوند.
هنگامی که فشار هوا به‌سرعت تغییر می‌کند، ممکن است باعث شود که پرده صماخ به سمت بیرون یا داخل حرکت کند که باعث درد در گوش میانی می‌شود.
درمان
پزشکان اقدامات پیشگیرانه زیر را برای گوش هواپیما پیشنهاد می‌کنند:
خمیازه کشیدن، آدامس، بلعیدن
اجتناب از خوابیدن هنگام صعود و فرود
جلوگیری از مسافرت هوایی با سرماخوردگی، عفونت سینوس، احتقان بینی، ابتلا به عفونت گوش یا جراحی گوشی که به‌تازگی اتفاق افتاده
استفاده از قالب ضدصوت
استفاده از داروهای ضداحتقان
عفونت گوش
پزشکان عفونت گوش را اوتیت (otitis) می‌نامند. این بیماری در نوزادان 6 تا 24 ماه شایع است.
علائم
افراد مبتلا به عفونت گوش میانی ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:
درد گوش
سردرد
بی‌خوابی و یا بی‌قراری
بی‌اشتهایی
استفراغ
اسهال
تب کم درجه
علل
عوامل بیماری‌زا مانند ویروس‌ها، باکتری‌ها یا ترکیبی از هر دو می‌توانند باعث عفونت گوش میانی شوند. برخی عفونت‌های گوش ممکن است به دلیل آلرژن‌ها (مواد حساسیت‌زا) و سایر عوامل محیطی باشد. علل دیگر یا عوامل مرتبط با آن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ژنتیک
ناهنجاری‌های آناتومیکی
سمعک‌های قابل‌کاشت
کمبود ویتامین A
عدم شیردهی با شیرمادر
قرار گرفتن در معرض دود
رفتن به مهدکودک
درمان
درمان معمولا شامل آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDS) یا استامینوفن است.
بیماری منییر
بیماری منییر (Meniere) گوش داخلی را درگیر می‌کند. افرادی که در مراحل ابتدایی بیماری منییر هستند و کاهش شنوایی دارند ممکن است در گوش‌شان احساس گرفتگی کنند.
بیماری منییر می‌تواند تأثیر چشمگیری در عملکرد اجتماعی فرد داشته باشد.
علائم
افراد مبتلا به بیماری منییر ممکن است کم شنوایی، زنگ زدن در گوش (وزوز گوش) و سرگیجه را تجربه کنند.
معیارهای تشخیصی بیماری منییر شامل موارد زیر است:
دو یا چند حمله سرگیجه که از 20 دقیقه تا 12 ساعت طول می‌کشد
کم شنوایی در فرکانس‌های پایین تا میانی در طول یا پس از حمله سرگیجه
احساس پُری یا زنگ در گوش
علل
برخی محققان بیان می‌کنند که برخی عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است در بیماری منییر نقش داشته باشند.
برخی از تحقیقات نیز نشان داده‌اند که مبتلایان به بیماری منییر ممکن است در حلزون و دهلیز گوش افزایش فشار مایعات داشته باشند. منییر همچنین می‌تواند باعث سرگیجه و کم شنوایی شود.
درمان
اکنون، هیچ درمانی قطعی برای بیماری منییر وجود ندارد، اما پزشکان ممکن است برخی از روش‌های درمانی را به بیماران برای تحمل علائم بیماری توصیه کنند.
برخی از درمان‌های بیماری منییر شامل موارد زیر است:
تغییر در سبک زندگی از جمله رژیم غذایی
داروهایی مانند داروهای بیماری حرکت (motion sickness)
جراحی
آکوستیک نوروما
آکوستیک نوروما تومور خوش‌خیمی است که بر روی اعصابی ایجاد می‌شود که شنوایی و تعادل را کنترل می‌کنند. این اعصاب گوش و مغز را به‌هم متصل می‌کنند.
با رشد تومور، آن می‌تواند بر روی اعصاب فشار آورده و بر شنوایی و تعادل اثر گذارد. این تومورها معمولا به‌آرامی رشد می‌کنند، اما می‌توانند بزرگ شوند.
علائم
در ابتدا، ممکن است افراد متوجه هیچ علائمی نشوند.
علائم آکوستیک نوروما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کم شنوایی یک‌طرفه
احساس صدای زنگ در گوش
گیجی و مشکلات تعادل
بی‌حسی یا فلج صورت
اگر تومور بزرگتر شود، می‌تواند به قسمت‌هایی از مغز فشار بیاورد. با توجه به این‌که روی کدام قسمت از مغز فشار می‌آورد، می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد.
علل
دانشمندان بر این باورند که تولید بیش از حد سلول‌های شووان (Schwann) ممکن است باعث آکوستیک نوروما شود. سلول‌های شووان اطراف سلول‌های عصبی می‌پیچند که از اعصاب محافظت و پشتیبانی کنند.
آکوستیک نوروما معمولا در یک گوش اتفاق می‌افتد، اما ممکن است دوطرفه هم رخ دهد. موارد دوطرفه ناشی از اختلال ژنتیکی به‌نام نوروفیبروماتوز نوع 2 (neurofibromatosis) است.
محققان همچنین بیان می‌کنند که تومورهای یک‌طرفه و دوطرفه در اثر از دست دادن عملکرد ژن‌ها روی کروموزوم 22 رخ می‌دهند. این ژن رشد سلول‌های شووان را کنترل می‌کند.
درمان
تومورهای کوچک ممکن است نیازی به جراحی نداشته باشند. پزشکان ممکن است پیگیری و بررسی مکرر را پیشنهاد دهند. برخی از افراد ممکن است برای از بین بردن تومور نیاز به عمل جراحی یا پرتونگاری داشته باشند.
تشخیص گرفتگی گوش
برای تشخیص بیماری‌های گوش، پزشکان ممکن است نیاز به معاینه گوش با اتوسکوپی داشته باشند که تجمع مایع پشت پرده گوش یا التهاب را بررسی کنند. سایر بیماری‌ها ممکن است برای ارزیابی نوع و میزان کم شنوایی به تست‌های شنوایی نیاز داشته باشند.
همچنین پزشکان ممکن است بینی را معاینه کنند، به دلیل این‌که بینی و سینوس‌ها به گوش متصل هستند.
برخی از افراد ممکن است نیاز به تصویربرداری پزشکی داشته باشند، مانند افرادی که به تومور خوش‌خیم آکوستیک نوروما مشکوک هستند.
پزشکان اطلاعاتی درباره علائم و نشانه‌ها، معاینات بالینی و تصاویر پزشکی برای کمک به تشخیص گرفتگی گوش و زنگ زدن گوش را جمع‌آوری می‌کنند، زیرا چندین بیماری می‌تواند باعث این علائم شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید
افرادی که احساس می‌کنند عفونت گوش یا سینوس دارند باید به پزشک مراجعه کنند. پزشکان ممکن است همیشه از آنتی‌بیوتیک برای عفونت استفاده نکنند، اما ممکن است درمان‌های حمایتی دیگری مانند شستشوی بینی را توصیه کنند.
فردی که خونریزی، درد شدید، کاهش شنوایی یا بی‌حسی در صورت داشته باشد باید فورا به پزشک مراجعه کند.
همان‌طور که گفته شد، افراد نباید سعی کنند جرم گوش را از گوش‌شان خارج کنند. آن‌ها برای مشاوره در مورد نیاز به جرم‌گیری گوش باید با پزشک مشورت کنند. پزشکان می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های مناسب جرم گوش را خارج کنند.
هنوز هیچ درمانی قطعی برای بیماری منییر وجود ندارد، اگر این بیماری در فعالیت‌های روزانه تأثیر بگذارد، باید با پزشک مشورت کنند. پزشکان ممکن است درمانی را پیشنهاد کنند که ممکن است به کاهش علائم کمک کند.
خلاصه
بسیاری از بیماری‌ها مختلف می‌توانند باعث گرفتگی گوش یا زنگ زدن گوش شوند. برخی از بیماری‌ها ممکن است باعث گرفتگی گوش موقت مانند سفر با هواپیما یا عفونت شوند، اما التهاب مزمن و تومورها ممکن است باعث مشکلات دائمی شنوایی شوند.
اگر کسی گوش گرفتگی و زنگ زدن گوش داشته باشد باید به پزشک مراجعه کند که علت آن مشخص شود. پزشکان در مورد علائم سؤال می‌کنند، معاینات بالینی را انجام می‌دهند و ممکن است تصویربرداری پزشکی درخواست کنند.
افرادی که گوش گرفتگی دارند باید از تلاش برای پاک کردن جرم گوش خود خودداری کنند، و برای جرم‌گیری گوش به پزشک مراجعه کنند.
