به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نمناک؛ واژینیت به التهاب واژن گفته می شود که باعث ترشح، خارش و درد می گردد. علت آن معمولا تغییر تعادل طبیعی باکتری واژن یا عفونت است. کاهش سطح استروژن بعد از یائسگی و بعضی از اختلالات پوستی نیز می تواند عامل ابتلا به واژینیت باشد. رایج ترین انواع آن شامل موارد زیر هستند:
واژینیت باکتریایی که نتیجه تغییر باکتری طبیعی در واژن به دلیل رشد بیش از حد بعضی از ارگانیسم ها است.
عفونت مخمری که به دلیل قارچ های طبیعی مثل کاندیدا آلبیکانس رخ می دهد.
تریکومونیازیس که به دلیل انگل اتفاق می افتد و از طریق دخول جنسی انتقال پیدا می کند.
علایم واژینیت یا التهاب واژن
چنانچه در این بخش میخوانید، علائم و نشانه های واژینیت شامل موارد زیر است:
تغییر رنگ، بو یا مقدار ترشحات واژن
خارش یا حساسیت واژن
درد حین دخول
ادرار دردناک
لکه بینی یا خونریزی با رنگ روشن از واژن
نشانه ترشحات مربوط به واژینیت یا التهاب واژن
اگر ترشحاتی در واژن دارید که بسیاری از خانم ها آن را ندارند، ویژگی های ترشحات ممکن است نشان دهنده نوع واژینیت باشد که مثال هایی از آن شامل موارد زیر است:
در واژینیت باکتریایی؛ شما یک ترشح با بوی لجن، رنگ سفید مایل به خاکستری را دارید. البته گاهی اوقات بوی آن شبیه به بوی ماهی است که بعد از رابطه جنسی مشهودتر است.
عفونت مخمری که نشانه اصلی آن خارش است اما ممکن است ترشح غلیظ و سفید رنگ هم داشته باشد که شبیه به پنیر کاتیج است.
تریکومونیازیس که باعث ایجاد ترشح زرد متمایل به سبز می شود یا گاهی اوقات کف مانند است.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر ناراحتی های شما در واژینیت شامل موارد زیر بود به پزشک مراجعه کنید:
بوی ناخوشایند واژن
ترشح یا خارش زیاد
اگر قبلا عفونت واژن نداشتید (باید علت را جویا شوید)
داشتن سابقه عفونت واژن
استفاده از دارو های ضد مخمری بدون نسخه و باقی ماندن علائم
عواملی که باعث افزایش خطر واژینیت می شوند، شامل موارد زیر هستند:
شستن بیش از حد
تغییرات هورمونی مثل بارداری، استفاده از قرص های جلوگیری از بارداری یا یائسگی
فعالیت جنسی
ابتلا به عفونت جنسی
مصرف دارو هایی مثل آنتی بیوتیک و استروئید ها
استفاده از اسپرمیسید ها برای کنترل بارداری
دیابت کنترل نشده
استفاده از محصولات بهداشتی مثل اسپری واژن یا دئودورانت واژن یا محصولات اینچنینی
پوشیدن لباس خیلی تنگ یا مرطوب
استفاده از دستگاه IUD برای جلوگیری از بارداری
عوارض و خطرات واژینیت یا التهاب واژن
خانم های مبتلا به تریکومونیازیس یا واژن باکتریایی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت های جنسی هستند. علت آن هم التهاباتی است که به خاطر این اختلال ایجاد می شود. در خانم های باردار، واژینیت باکتریایی و تریکومونیازیس به دلیل زایمان زود تر از موعد و تولد نوزادانی با وزن پایین اتفاق می افتد.
جلوگیری از ابتلا به واژینیت یا التهاب واژن
رعایت بهداشت می تواند از ابتلا به واژینیت جلوگیری کند. همچنین باید اقدامات زیر را انجام دهید:
از دوش آب داغ خودداری کنید.
از مواد حساسیت زا استفاده نکنید، مثل تامپون، نوار بهداشتی یا هر صابون معطر.
قسمت های خارجی واژن را هم بعد از حمام بشویید و به خوبی خشک کنید تا دچار حساسیت نشود.
از صابون های معطر، دئودورانت و فعالیت های آنتی باکتریالی استفاده نکنید.
واژن را نشویید:واژن شما به غیر از زمانی که حمام می کنید، نیاز به شستشوی خاصی ندارد. شستشوی بیش از حد، ارگانیسم های طبیعی در این ناحیه را به هم می ریزد و خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد.
از کاندوم لاتکس استفاده کنید، هم آقایان و هم خانم ها باید از کاندوم لاتکس استفاده کنند تا از شیوع عفونت ها جلوگیری شود.
لباس زیر نخی بپوشید تا حساسیت به وجود نیاید.
درمان انواع مختلفی از وضعیت ها و ارگانیسم ها می توانند عامل ابتلا به واژینیت باشند. بنابراین باید علت مشخص شود و بعد درمان را در پیش گرفت.
نکاتی برای درمان واژینیت یا التهاب واژن
برای واژینیت باکتریایی، پزشک قرص مترونیدازول تجویز می کند که باید آن را بخورید. البته ممکن است کرم کلیندامایسین یا ژله مترونیدازول را هم تزریق کند که به واژن می مالید. بعد از این که از دارو ها استفاده کردید، دوباره باید تست بدهید.
برای عفونت های مخمری معمولا از کرم ضد قارچ بدون نسخه استفاده می کنند که البته دارو های دیگری هم برای آن ها استفاده می شود. عفونت های مخمری را می توان از طریق داروی ضد قارچ دهانی هم درمان کرد.
برای عفونت تریکومونیازیس، پزشک ممکن است قرص مترونیدازول یا تینیدازول تجویز کند.
