علائم اولیه عفونت چشم:
به گزارش اقتصادآنلاین ؛ اگر متوجه درد، تورم، خارش یا قرمزی در چشم خود شده‌اید، احتمالاً عفونت چشم دارید. عفونت‌های چشمی بر اساس علت آن‌ها به سه دسته خاص تقسیم می‌شوند: ویروسی، باکتریایی یا قارچی و هرکدام به طور متفاوتی درمان می‌شوند.
تشخیص عفونت‌های چشم دشوار نیست، بنابراین می‌توانید به دنبال درمان باشید. در اینجا همه چیز‌هایی که باید در مورد هشت عفونت رایج چشم بدانید آورده شده است تا بتوانید علت و چگونگی آن را بفهمید.
۱. چشم صورتی:
چشم صورتی یکی از شایع‌ترین عفونت‌های چشم است. این اتفاق زمانی می‌افتد که رگ‌های خونی در بیرونی‌ترین غشای اطراف چشم شما، توسط باکتری یا ویروس آلوده می‌شوند. در نتیجه، چشم‌های شما صورتی یا قرمز و ملتهب می‌شوند.
همچنین این عارضه می‌تواند ناشی از آلرژی یا قرارگرفتن در معرض مواد شیمیایی مانند کلر در استخر‌ها باشد. چشم صورتی ناشی از باکتری یا ویروس بسیار مسری است. حتی ممکن است آن را تا دوهفته پس از شروع عفونت پخش کنید. به هر یک از علائم زیر توجه داشته باشید و دراسرع‌وقت برای درمان به پزشک خود مراجعه کنید:
• رنگ مایل به قرمز یا صورتی در چشم شما
• ترشحات آبکی غلیظ از چشمان شما هنگام بیدارشدن
• خارش یا احساس اینکه مدام چیزی در چشمان شما رفته است
• بیشتر از حد معمول اشک تولید می‌کنید، به‌ویژه فقط در یک‌چشم
بسته به نوع ورم چشم صورتی شما به‌احتمال زیاد به درمان‌های زیر نیاز خواهید داشت:
- باکتریایی: استفاده از قطره‌های چشمی آنتی‌بیوتیک، پماد‌ها یا داروهای خوراکی برای ازبین‌بردن باکتری‌های چشم شما کمک می‌کند. پس از شروع مصرف آنتی‌بیوتیک، علائم طی چند روز از بین می‌روند.
- ویروسی: هیچ درمانی برای عفونت ویروسی وجود ندارد. علائم بعد از ۷ تا ۱۰ روز محو می‌شوند. برای ازبین‌بردن ناراحتی چشم، یک دستمال تمیز، گرم و مرطوب را روی چشم‌های خود ماساژ بدهید، مرتباً دست‌ها را بشویید و از تماس با دیگران خودداری کنید.
- آلرژیک: آنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه (OTC) مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) یا لوراتادین (کلاریتین) به تسکین علائم آلرژی کمک می‌کند. آنتی‌هیستامین‌ها را می‌توان به‌عنوان قطره چشم مصرف کرد و قطره‌های ضدالتهابی چشم نیز می‌توانند به بهبود علائم کمک کنند.
۲. کراتیت:
کراتیت عفونی زمانی اتفاق می‌افتد که قرنیه شما عفونی می‌شود. قرنیه لایه شفافی است که مردمک و عنبیه چشم شما را می‌پوشاند. کراتیت ناشی از عفونت (باکتریایی، ویروسی، قارچی یا انگلی) یا آسیب چشم است. کراتیت به معنی تورم قرنیه است ولی همیشه عفونی نیست. علائم کراتیت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• قرمزی و تورم در چشم
• درد یا ناراحتی در چشم
• تولید بیش از حد معمول اشک یا ترشح غیرطبیعی
• درد یا ناراحتی هنگام باز و بسته کردن پلک‌ها
• ازدست‌دادن مقدار بینایی یا تاری دید
• حساسیت به نور
• احساس اینکه چیزی در چشم شما گیرکرده است
در موارد زیر احتمال ابتلا به کراتیت بیشتر است:
• استفاده از لنز
• سیستم ایمنی ضعیف بدن
• زندگی در محیط گرم و مرطوب
• استفاده از قطره‌های چشم کورتیکواستروئید برای بیماری چشمی
• آسیب چشمی، به‌ویژه توسط گیاهان حاوی مواد شیمیایی که می‌توانند وارد چشم شما شوند
در صورت مشاهده علائم کراتیت، دراسرع‌وقت به پزشک مراجعه کنید تا عفونت را درمان کند. برخی از درمان‌های کراتیت عبارتند از:
• باکتریایی: قطره‌های ضدباکتریایی چشم معمولاً می‌توانند عفونت کراتیت را در چند روز برطرف کنند. آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی معمولاً برای درمان عفونت‌های شدیدتر استفاده می‌شوند.
• قارچی: برای ازبین‌بردن ارگانیسم‌های قارچی ایجاد‌کننده کراتیت شما به قطره یا قارچ ضد قارچ چشم نیاز دارید. این می‌تواند هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد.
* ویروسی: هیچ راهی برای ازبین‌بردن ویروس وجود ندارد. داروهای ضدویروسی خوراکی یا قطره‌های چشمی می‌توانند به جلوگیری از عفونت در چند روز تا یک هفته کمک کنند. علائم کراتیت ویروسی ممکن است بعداً حتی با درمان عود کند.
3. اندوفتالمیت:
اندوفتالمیت التهاب شدید داخل چشم است که در نتیجه عفونت باکتریایی یا قارچی ایجاد می‌شود. عفونت‌های قارچی شایع‌ترین علت اندوفتالمیت است. این وضعیت می‌تواند بعد از جراحی‌های خاص چشم‌مانند جراحی آب مروارید رخ دهد، اگرچه این مورد نادر است. همچنین ممکن است بعد از ضربه به چشم توسط جسم خارجی اتفاق بیفتد. برخی از علائمی که باید مراقب آن‌ها باشید، به‌ویژه پس از جراحی یا آسیب چشم، عبارتند از:
• درد خفیف تا شدید چشم
• ازدست‌دادن کامل یا جزئی بینایی
• تاری دید
• قرمزی یا تورم در اطراف چشم و پلک‌ها
• چرک چشم یا ترشح
• حساسیت به نور
درمان این بیماری بستگی به علت ایجاد عفونت و شدت آن دارد.
اول، شما نیاز به آنتی‌بیوتیک‌هایی دارید که مستقیماً با سوزن مخصوص به چشم تزریق می‌شود تا به جلوگیری از عفونت کمک کند. همچنین ممکن است برای تسکین التهاب نیاز به تزریق کورتیکواستروئید داشته باشید.
اگر چیزی به چشم شما وارد شده و باعث عفونت شده است، باید فوراً آن را بردارید. در این موارد به دنبال فوریت‌های پزشکی باشید - هرگز سعی نکنید چیزی را به‌تنهایی از چشم خود خارج کنید. پس از آنتی‌بیوتیک‌ها و برداشتن اجسام، علائم شما در عرض چند روز شروع به بهبود می‌کند.
4. بلفاریت:
بلفاریت التهاب پلک‌ها است، چین‌های چشمی پوست شما را می‌پوشاند. این نوع التهاب معمولاً در اثر گرفتگی غدد چربی داخل پوست پلک در قسمت پایین مژه ایجاد می‌شود. بلفاریت ممکن است توسط باکتری‌ها ایجاد شود. علائم بلفاریت عبارتند از:
• قرمزی چشم یا پلک
• خارش یا تورم
• چربی پلک
• احساس سوزش در چشمان شما
• احساس کنید چیزی در چشمان شما گیرکرده است
• حساسیت به نور
• بیشتر از حد معمول اشک تولید می‌کنید
• سفت شدن مژه یا گوشه چشم
در موارد زیر احتمال ابتلا به بلفاریت بیشتر است:
• شوره سر یا ابرو دارید
• به آرایش چشم یا صورت شما حساسیت دارند
• غدد چربی که به‌درستی کار نمی‌کنند
• شپش یا کنه روی مژه‌های خود داشته باشید
• از داروهای خاصی استفاده کنید که بر سیستم ایمنی شما تأثیر می‌گذارد.
درمان‌های بلفاریت شامل موارد زیر است:
• تمیزکردن پلک‌ها با آب تمیز و استفاده از یک حوله گرم، مرطوب و تمیز برای پاک‌کردن پلک‌های خود برای ازبین‌بردن تورم
• استفاده از قطره یا پماد کورتیکواستروئید برای کمک به کاهش التهاب
• از قطره‌های چشم برای مرطوب کردن چشم‌ها و جلوگیری از تحریک ناشی از خشکی استفاده کنید
• مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها به‌عنوان داروهای خوراکی، قطره‌های چشمی یا پماد‌هایی که روی پلک‌های شما اعمال می‌شود.
۵. ساس:
ساس برجستگی جوش مانندی است که از غده چربی در لبه‌های بیرونی پلک شما ایجاد می‌شود. این غدد می‌توانند با پوست مرده، چربی‌ها و سایر مواد مسدود شده و باعث رشد بیش از حد باکتری‌ها در غده شما شوند.
علائم ساس عبارتند از:
• درد یا حساسیت
• خارش یا سوزش
• ورم
• بیشتر از حد معمول اشک تولید می‌کنید
• سفتی در اطراف پلک
• افزایش تولید اشک
برخی از درمان‌های بیماری ساس عبارتند از:
• چند بار در روز یک‌پارچه تمیز، گرم و مرطوب را به مدت ۲۰ دقیقه روی پلک‌های خود ماساژ دهید.
• از صابون بدون رایحه و آب ملایم برای تمیزکردن پلک‌ها استفاده کنید
• مصرف مسکن‌های بدون نسخه (OTC) مانند استامینوفن (تیلنول)، برای کمک به درد و تورم
• عدم استفاده از لنز یا آرایش کردن چشم تا زمانی که عفونت برطرف شود
• استفاده از پماد آنتی‌بیوتیک برای ازبین‌بردن رشد بیش از حد عفونت
• در صورت تشدید درد یا تورم حتی با وجود درمان به پزشک مراجعه کنید. ساس باید در حدود ۷ تا ۱۰ روز ناپدید شود. در غیر این صورت، از پزشک خود در مورد سایر درمان‌های احتمالی سؤال کنید.
۶. یووئیت:
یووئیت زمانی اتفاق می‌افتد که یووا شما در اثر عفونت ملتهب می‌شود. یووا لایه مرکزی چشم شما است که خون را به شبکیه منتقل می‌کند - که بخشی از چشم شما است که تصاویر را به مغز شما منتقل می‌کند.
یووئیت اغلب ناشی از شرایط سیستم ایمنی بدن، عفونت‌های ویروسی یا آسیب‌های چشمی است. یووئیت معمولاً هیچ مشکلی در درازمدت ایجاد نمی‌کند، اما در صورت عدم درمان ممکن است بینایی خود را از دست بدهید. علائم یووئیت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• قرمزی چشم
• درد
• حساسیت به نور
• تاری دید
درمان یووئیت شامل موارد زیر می‌باشد:
• استفاده از عینک تیره
• قطره‌های چشمی که مردمک چشم شما را باز می‌کند تا درد را تسکین دهد
• قطره‌های چشمی کورتیکواستروئید یا استروئید‌های خوراکی که التهاب را تسکین می‌دهند
• تزریق در چشم برای درمان علائم
• آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی برای عفونت
• دارو‌هایی که سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف می‌کنند (فقط در موارد شدید)
یووئیتس معمولاً پس از چند روز درمان شروع به بهبود می‌کند. انواعی از آن که بر پشت چشم شما تأثیر می‌گذارد، به نام یووئیت خلفی، ممکن است درمان آن‌ها بیشتر طول بکشد - و اگر به علت یک بیماری زمینه‌ای ایجاد شود، بهبودی آن ممکن است تا چند ماه طول بکشد.
۷. سلولیت:
سلولیت دور چشم زمانی اتفاق می‌افتد که بافت چشم عفونی می‌شود. اغلب به دلیل آسیب مانند خراش بر بافت چشم ایجاد می‌شود که باکتری‌های عفونی مانند استافیلوکوک یا عفونت‌های باکتریایی مانند عفونت سینوسی را ایجاد می‌کند.
کودکان خردسال بیشتر به سلولیت مبتلا می‌شوند زیرا به دلیل نوع باکتری‌ها در معرض خطر بیشتری هستند. علائم سلولیت شامل قرمزی و تورم پلک و همچنین تورم پوست چشم است. شما معمولاً هیچ‌گونه درد یا ناراحتی در چشم احساس نخواهید کرد. درمان سلولیت شامل موارد زیر است:
• برای ازبین‌بردن التهاب، یک حوله گرم، مرطوب و تمیز را به مدت ۲۰ دقیقه روی چشم خود قرار دهید
• مصرف آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مانند آموکسی‌سیلین یا آنتی‌بیوتیک‌های IV برای کودکان زیر 4 سال
• انجام عمل جراحی برای کاهش فشار داخل چشم در صورت شدیدتر شدن عفونت
۸. تبخال چشمی:
تبخال چشم زمانی رخ می‌دهد که چشم شما توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV-1) آلوده شود. تبخال چشم از طریق تماس با فردی که دارای عفونت HSV-1 است، منتقل می‌شود علائم به طور همزمان یک چشم را آلوده می‌کند و شامل موارد زیر است:
• درد و سوزش چشم
• حساسیت به نور
• تاری دید
• پارگی قرنیه
• ترشحات غلیظ و آبکی
• التهاب پلک
علائم ممکن است خودبه‌خود بدون درمان پس از ۷ تا ۱۰ روز، تا چند هفته از بین بروند. درمان شامل موارد زیر است:
• استفاده از داروهای ضدویروسی مانند آسیکلوویر، به‌عنوان قطره چشم، داروهای خوراکی یا پماد‌های موضعی
• دبریدمانت یا مسواک زدن قرنیه با پنبه برای ازبین‌بردن سلول‌های آلوده
• در صورت گسترش عفونت به داخل چشم (استروما) قطره چشم کورتیکواستروئید برای تسکین التهاب
جلوگیری از عفونت:
برای جلوگیری از عفونت چشم موارد زیر را انجام دهید:
• با دستان کثیف به چشم یا صورت خود دست نزنید.
• مرتب حمام کنید و مرتباً دستان خود را بشویید.
• رژیم غذایی ضدالتهابی داشته باشید.
• از حوله‌ها و دستمال‌های تمیز برای پاک‌کردن چشم خود استفاده کنید.
• وسایل آرایش چشم و صورت را به کس دیگری قرض ندهید.
• روتختی و روبالشی خود را حداقل هفته‌ای یکبار بشویید.
• از لنز‌های متناسب با چشم خود استفاده کنید و به طور مرتب به چشم‌پزشک مراجعه کنید.
• برای ضدعفونی‌کردن لنز‌ها هر روز از محلول لنز استفاده کنید.
• به کسی که چشم صورتی دارد دست نزنید.
• هر جسمی را که با چشم عفونی در تماس بوده تعویض کنید.
• علائم عفونت چشم اغلب خودبه‌خود در چند روز برطرف می‌شود.
اما در صورت بروز علائم شدید به اورژانس مراجعه کنید.
هرچه عفونت زودتر درمان شود، احتمال بروز عوارض کمتر است.
