به گزارش اقتصادآنلاین، مشخص‌کردن علت آلرژی شما وقتی حیوانی در خانه شما زندگی می‌کند می‌تواند دشوار باشد. این به این دلیل است که خانه‌ها حاوی آلرژن (ماده آلرژی‌زا) دیگری مانند هیره یا مایت‌های غبار هستند که می‌توانند علائم مشابهی ایجاد کنند.
برای تأیید حساسیت به حیوانات خانگی مراجعه به متخصص آلرژی مهم است. اقرار به اینکه گربه‌ای که دوستش دارید باعث مشکلات سلامتی می‌شود می‌تواند سخت باشد. بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند علائم را تحمل کنند تا اینکه از حیوان خانگی خود خلاص شوند.
اگر مصمم هستید که با فلافی (نام حیوان خانگی) زندگی کنید، می‌توانید گام‌هایی را برای به‌حداقل‌رساندن علائم آلرژی خود بردارید. برای آگاهی از علائم آلرژی به گربه و آنچه می‌توانید برای پیشگیری از آن‌ها انجام دهید، ادامه مطلب را بخوانید.
دلایل:
به نظر می‌رسد ژنتیک در ایجاد آلرژی نقش دارد، به این معنی که اگر اعضای خانواده‌ای داشته باشید که آن‌ها نیز آلرژی دارند، احتمال بیشتری وجود دارد که شما آن آلرژی‌ها را تجربه کنید.
سیستم ایمنی بدن شما برای مقابله با موادی که ممکن است به بدن شما آسیب برسانند مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها، پادتن می‌سازند. در شخصی که آلرژی دارد، سیستم ایمنی بدن آلرژن را با چیزی مضر اشتباه می‌گیرد و شروع به تولید پادتن برای مبارزه با آن می‌کند.
این همان چیزی است که باعث علائم آلرژی مانند خارش، آبریزش بینی، بثورات پوستی و آسم می‌شود.
در مورد آلرژی به گربه، آلرژن‌ها می‌توانند از شوره گربه شما (پوست مرده)، خز، بزاق و حتی ادرار آن باشند. نفس کشیدن در شوره حیوان خانگی یا تماس با این آلرژن‌ها می‌تواند باعث یک واکنش آلرژیک شود.
ذرات آلرژن حیوان خانگی می‌توانند روی لباس‌ها قرار گیرند، در هوا گردش کنند، در مبلمان و ملافه‌ها مستقر شوند و با قرار‌گیری روی ذرات گردوغبار در محیط باقی بمانند.
علائم:
برای قرارگرفتن در معرض آلرژن، نیازی نیست صاحب یک گربه باشید. به این دلیل که آلرژن می‌تواند روی لباس‌های افراد جابه‌جا شود. اگر حساسیت یا میزان آلرژن شما پایین باشد، آلرژی به گربه نمی‌تواند برای مدت چندین روز ظاهر شود (باقی بماند).
علائم رایج آلرژی به گربه معمولاً اندکی پس از تماس شما با شوره گربه، بزاق یا ادرار آن ایجاد می‌شوند. ماده آلرژی‌زای (آلرژن) گربه که بیش از ۹۰ درصد افراد مبتلا به آلرژی گربه به آن واکنش نشان می‌دهند از بزاق و پوست گربه می‌آید.
این در گربه‌های نر به میزان بیشتری یافت می‌شود و در حین نظافت گربه به خز آن منتقل می‌شود. این آلرژن می‌تواند باعث تورم و خارش غشا‌های اطراف چشم‌ها و بینی شما شود که معمولاً منجر به التهاب چشم و گرفتگی بینی می‌شود. در برخی از افراد ممکن است در پاسخ به آلرژن، در صورت، گردن یا قسمت فوقانی قفسه سینه بثورات ایجاد شود.
خستگی در آلرژی‌های درمان نشده معمول است، همان‌طور که سرفه‌های مداوم حاصل از آبریزش از عقب بینی معمول هست. اما علائمی مانند تب، لرز، حالت تهوع یا استفراغ را باید در ارتباط با یک بیماری دانست تا آلرژی
اگر به گربه حساسیت دارید و مواد حساسیت‌زای گربه به ریه‌های شما وارد می‌شوند، مواد حساسیت‌زا می‌توانند با آنتی‌بادی‌ها ترکیب شده و باعث ایجاد علائم شوند. این‌ها می‌توانند شامل تنفس دشوار، سرفه و خس‌خس باشند.
آلرژی به گربه می‌تواند باعث حمله آسم حاد شود و می‌تواند محرک آسم مزمن باشد. تا ۳۰ درصد از افراد مبتلا به آسم در تماس با گربه می‌توانند حمله شدید داشته باشند. اگر علائم شما مختل یا ناراحت‌کننده شد، باید با پزشک خود در مورد یک برنامه درمانی صحبت کنید.
چگونه آلرژی به گربه تشخیص داده می‌شود:
برای آزمایش هر نوع آلرژی از جمله آلرژی به گربه دو روش وجود دارد: آزمایش پوست و آزمایش خون. آزمایش آلرژی پوست دو نوع است. آزمایش خراش پوست و آزمایش پوست اینتردرمال (درون پوستی)
نتایج هر دو آزمایش سریع است و هزینه کمتری نسبت به آزمایش خون دارد. دارو‌های مشخصی می‌توانند در آزمایش پوست تداخل ایجاد کنند، بنابراین با پزشک خود صحبت کنید که کدام آزمایش برای شما بهتر است. آزمایش پوست به دلیل احتمال واکنش‌های شدید در حین آزمایش، معمولاً توسط متخصص آلرژی انجام می‌شود.
آزمایش خراش پوست برای آلرژی:
این آزمایش در مطب پزشک شما انجام می‌شود تا او بتواند هرگونه واکنش را مشاهده کند. با استفاده از یک سوزن تمیز، پزشک سطح پوست شما را خراش می‌دهد (معمولاً روی ساعد یا پشت) و مقدار کمی از ماده آلرژی‌زا را رسوب می‌دهد. شما احتمال دارد به طور هم‌زمان از نظر چندین ماده حساسیت‌زا مورد آزمایش قرار بگیرید.
همچنین با یک محلول کنترل که فاقد مواد حساسیت‌زا است، پوست شما خراشیده می‌شود. پزشک شما ممکن است هر خراش را شماره‌گذاری کند تا ماده آلرژی‌زا را شناسایی کند. در مدت تقریباً ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ممکن است محل خراش پوست قرمز یا متورم شود. این واکنش آلرژی به آن ماده را تأیید می‌کند.
نمونه مثبت آلرژی به گربه معمولاً باعث ایجاد یک برآمدگی قرمز و خارش‌دار به دلیل ماده آلرژی‌زا گربه می‌شود. این اثرات ناخوشایند به‌طورکلی ۳۰ دقیقه پس از آزمایش از بین می‌روند.
آزمایش پوست اینتردرمال (درون پوستی):
این آزمایش نیز در مطب پزشک انجام می‌شود تا او بتواند هرگونه واکنش را مشاهده کند. مواد آلرژی‌زای احتمالی ممکن است در زیرپوست ساعد یا بازو تزریق شوند. برآمدگی‌های قرمز و خارش‌دار با واکنش مثبت ظاهر می‌شوند.
آزمایش درون پوستی حساسیت بیشتری نسبت به آزمایش خراش پوست برای تشخیص آلرژی دارد، به این معنی که در صورت وجود آلرژی می‌تواند در نشان‌دادن نتیجه مثبت بهتر باشد. اما همچنین می‌تواند نتایج مثبت اشتباه بیشتری نسبت به آزمایش خراش پوست داشته باشد. این بدان معناست که در صورت عدم وجود آلرژی واکنش پوستی ایجاد می‌کند. هر دو آزمایش پوست در تست آلرژی نقش دارند. پزشک شما توضیح می‌دهد که کدام روش آزمایش برای شما بهتر است.
آزمایش خون:
بعضی از افراد نمی‌توانند آزمایشات پوستی انجام دهند، اغلب به دلیل وجود یک بیماری پوستی یا سن آن‌ها. کودکان کم‌سن‌وسال اغلب مشکل بیشتری با آزمایش پوست دارند. در این موارد، پزشک سفارش به آزمایش خون می‌کند.
خون یا در مطب پزشک یا در آزمایشگاه گرفته می‌شود و سپس برای آزمایش ارسال می‌شود. سپس خون از نظر وجود آنتی‌بادی‌های مواد حساسیت‌زای رایج مانند شوره گربه بررسی می‌شود. نتایج بیشتر طول می‌کشند، اما هیچ خطر واکنش آلرژیکی در طول آزمایش خون وجود ندارد.
چگونه آلرژی به گربه را درمان کنیم:
اجتناب از ماده حساسیت‌زا بهترین گزینه است، اما در صورت عدم امکان، درمان‌های زیر ممکن است کمک کنند:
• آنتی‌هیستامین‌ها مانند دیفن هیدرامین (بنادریل)، لوراتادین (کلاریتین) یا ستیریزین (زیرتک)
• اسپری‌های بینی کورتیکواستروئیدی مانند فلوتیکازون (فلوناز) یا ممتازون (ناسونکس)
• اسپری‌های ضد احتقان بدون نسخه
• کرومولین سدیم که از آزاد شدن مواد شیمیایی سیستم ایمنی جلوگیری می‌کند و می‌تواند علائم را کاهش دهد
• آمپول‌های آلرژی معروف به ایمونوتراپی (مجموعه‌ای از آمپول‌ها که حساسیت شما را نسبت به یک ماده حساسیت‌زا از بین می‌برند)
• مهارکننده‌های لکوترین، مانند مونتلوکاست (Singulair)
• به دلیل خطر عوارض جانبی شدید سلامت روانی، مونتلوکاست فقط باید در مواردی که سایر درمان‌های آلرژی در دسترس نیستند، استفاده شود.
دارو‌های خانگی:
شستشوی بینی یک درمان خانگی برای علائم آلرژی به گربه است. از آب‌نمک (محلول نمک) برای شستشوی مجاری بینی، کاهش احتقان، آبریزش بینی و عطسه استفاده می‌شود. چندین برند بدون نسخه در دسترس هستند. با ترکیب ۱/۸ قاشق‌چای‌خوری نمک طعام با ۸ اونس آب مقطر می‌توانید آب‌نمک درست کنید.
طبق نهاد‌های ملی سلامت، کاسنی (یک مکمل گیاهی)، طب سوزنی و پروبیوتیک‌ها می‌توانند علائم آلرژی‌های فصلی را بهبود ببخشند. بااین‌حال، تحقیقات محدود است. مشخص نیست که این محصولات به‌ویژه برای آلرژی به حیوانات خانگی تا چه حد می‌توانند مؤثر باشند.
دارو‌های گیاهی که فواید بالقوه را نشان می‌دهند، مواردی هستند که در بدن نسبت به دارو‌های سنتی عمل مشابهی دارند.
بهترین تصفیه‌کننده‌های هوا برای آلرژی به گربه:
فیلتر‌های ذرات معلق با کارایی بالا (HEPA) یکی از بهترین موارد دفاعی در برابر آلرژی به گربه هستند. آن‌ها با عبور دادن هوا از یک فیلتر مخصوص که شوره حیوان خانگی و همچنین گرده گل، گردوغبار و سایر مواد حساسیت‌زا را حبس می‌کند، مواد حساسیت‌زای حیوانات خانگی که از طریق هوا جابه‌جا می‌شوند را کاهش می‌دهند.
حساسیت به گربه در نوزادان:
در حال حاضر بحث‌هایی بین دانشمندان وجود دارد که آیا نوزادانی که در سنین بسیار کم در معرض حیوانات قرار می‌گیرند، قطعاً به آلرژی مبتلا خواهند شد یا برعکس آن صادق است. مطالعات اخیر به نتایج متناقضی رسیده است.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ دریافت که قرارگرفتن نوزادان در معرض گربه و سگ در خانه در چهار سال اول زندگی کودک با خطر بالاتری از ابتلا به آلرژی همراه است. از سوی دیگر، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۱ دریافت که نوزادانی که با گربه‌ها زندگی می‌کنند، به‌ویژه در سال اول زندگی، آنتی‌بادی‌هایی نسبت به حیوان خانگی ایجاد می‌کنند و احتمال کمتری وجود دارد که بعداً به آلرژی مبتلا شوند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ دریافت که گربه‌ها و سگ‌ها می‌توانند با قراردادن نوزادان در معرض باکتری‌های سالم معینی در اوایل زندگی، فایده‌ای داشته باشند. این مطالعه به این نتیجه رسید که نوزادانی که در دوران بارداری در معرض گربه یا سگ در خانه قرار می‌گیرند ممکن است در آینده نسبت به نوزادانی که در معرض آن قرار نگرفته‌اند مشکلات کمتری در ارتباط با آلرژی داشته باشند.
پزشک شما می‌تواند به سؤالاتی که شما ممکن است در مورد نوزاد و گربه خود داشته باشید پاسخ دهد. برای کودکانی که آلرژی دارند، حذف اسباب‌بازی‌های پارچه‌ای و اسباب‌بازی‌های حیوانات که از مواد نرم ساخته شده‌اند و جایگزینی آن‌ها با انواع پلاستیکی یا قابل شستشو آن ممکن است به تسکین علائم کمک کند.
کاهش آلرژی به گربه:
برای جلوگیری از آلرژی در وهله اول اجتناب بهترین راه است. اما اگر متوجه شدید که به گربه خود حساسیت دارید، گزینه‌های دیگری به جز ر‌هایی از حیوان خانگی خود وجود دارد. این راهکار‌ها را برای کاهش علائم خود در نظر داشته باشید:
• گربه را بیرون از اتاق‌خواب خود نگه کنید.
• بعد از لمس گربه دستان خود را بشویید.
• از فرش کردن کل کف منزل و روکش انداختن روی مبلمان پرهیز کنید. کف‌پوش چوبی یا کاشی‌کاری شده و دیوار‌های تمیز به کاهش مواد حساسیت‌زا کمک می‌کنند.
• فرش‌ها یا روکش مبلمان قابل شستشو با آب داغ را انتخاب کرده و مرتباً آن‌ها را بشویید.
• دریچه‌های گرمایشی و تهویه مطبوع را با یک ماده تصفیه‌کننده متراکم مانند پارچه پنیر بپوشانید.
• یک پاک‌کننده هوا نصب کنید.
• فیلتر‌های واحد‌های تهویه مطبوع و کوره‌ها را به طور مکرر تعویض کنید.
• سطح رطوبت در خانه خود را در حدود ۴۰ درصد نگه دارید.
• به‌صورت هفتگی با استفاده از یک فیلتر ذرات معلق با کارایی بالا (HEPA) جاروبرقی بکشید.
• هنگام گردگیری یا تمیزکردن از ماسک استفاده کنید.
• یک فرد غیر آلرژیک را استخدام کنید تا به طور مرتب خانه را گردگیری کند و سطل زباله را تمیز کند.
• اگر به گربه آلرژی شدید دارید، در مورد ایمونوتراپی (ایمن درمانی) به‌عنوان یک راه‌حل درمانی طولانی‌مدت با پزشک خود مشورت کنید.
