افزایش زایمان های زود رس در پی تنفس هوای آلوده برای مادران باردار!

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایرنا ؛ یک مطالعه جدید نشان می دهد بیش از ۹۰ درصد جمعیت جهان در فضای باز از هوای آلوده برخوردار هستند.

 یونایتدپرس،اثرات استنشاق هوای آلوده در طول سال ها ادامه دارد به طوری که نوزادان نارس یا بچه هایی که با وزن کم به دنیا می آیند، به میزان بیشتری از بیماری های مهم در طول زندگی خود مبتلا می شوند. همچنین زایمان زودهنگام علت اصلی مرگ و میر نوزادان در سراسر جهان است.

«راکش گوش»، نویسنده ارشد بهداشت عمومی در موسسه علوم بهداشت جهانی در دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو، می گوید: بار ناشی از آلودگی هوا بسیار زیاد است اما با تلاش کافی می توان آن را تا حد زیادی کاهش داد.

در این مطالعه گوش و همکارانش از موسسه سنجش و ارزیابی سلامت در دانشگاه واشنگتن ارتباط زایمان زودهنگام و وزن کم نوزاد در هنگام تولد را با قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا به طور کلی در فضای بسته و فضای باز بررسی کردند.

محققان متوجه شدند که اگر آلودگی هوا در جنوب شرقی آسیا و جنوب صحرای آفریقا به حداقل برسد، زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد تقریباً ۷۸ درصد کاهش می یابد. این مناطق بالاترین نرخ زایمان زودهنگام را در جهان تجربه می کنند.

محققان همچنین متوجه شدند که مناطق توسعه یافته تر، از جمله آمریکا نیز از  خطرات قابل توجه آلودگی هوای محیط برخوردار هستند. به طوری که تنها در آمریکا در سال ۲۰۱۹ آلودگی هوای محیط موجب ۱۲ هزار زایمان زودهنگام شده است.

در مطالعه دیگری که پیش از این مطالعه جدید انجام شده بود، محققان به این نتیجه رسیدند که آلودگی هوا در مرگ ۵۰۰ هزار نوزاد در سراسر جهان در سال ۲۰۱۹ نقش داشته است.

گوش در یک بیانیه اعلام کرد: با استفاده از این شواهد جدید، جهانی و دقیق، اکنون باید آلودگی هوا را نه فقط عامل ابتلای بزرگسالان به بیماری های مزمن بلکه عامل اصلی ابتلای نوزادان به بیماری ها و مرگ و میر آنها تلقی کرد.

یک بارداری طبیعی ۳۷ تا ۴۲ هفته و به‌ طور متوسط ۴۰ هفته به طول می‌ انجامد. بیشتر نوزادان نزدیک زمان تعیین‌ شده و با یک یا دو هفته پس‌ و پیش شدن متولد می‌ شوند. زایمان قبل از ۳۷ هفتگی را زایمان زودهنگام می‌ نامند.

نوزادان در سه ماه آخر بارداری رشد زیادی می‌ کنند و اگر زودتر متولد شوند، با دشواری مواجه می‌شوند. زایمان زودهنگام یکی از دلایل مرگ‌ و میر نوزادان است. نوزادانی که زنده می‌مانند در مقایسه با نوزادان کامل احتمال بیشتری دارد که در طول زندگی خود مشکلاتی مانند تاخیرات رشد، کم شنوایی، نابینایی، بیماری‌ های ریوی مزمن و فلج مغزی داشته باشند.

حدود ۲۵ درصد از کودکان نارس (کودکانی که قبل از ۳۲ هفتگی به دنیا آمده‌اند) از آسیب‌ دیدگی بلندمدت رشد مغزی رنج می‌ برند.

مشروح این مطالعه در نشریه  PLOS Medicine منتشر شده است.