به گزارش اقتصادآنلاین، برخی از افراد مبتلا به صرع برای درمان علائم طبیعی یا تکمیل درمان‌های خود به درمان‌های طبیعی و درمان‌های جایگزین روی می‌آورند. از گیاهان و ویتامین‌ها تا بیوفیدبک و طب سوزنی، روش‌های متعدی برای انتخاب وجود دارد.
اگرچه برخی از درمان‌های طبیعی توسط تحقیقات کمی پشتیبانی می‌شوند، اما بسیاری از آنها این‌چنین نیستند. شواهد بسیار کمتری از درمان‌های طبیعی برای صرع در مقایسه با طب سنتی وجود دارد.
اگر علاقه‌مند هستید چیز جدیدی به رژیم‌درمانی صرع خود اضافه کنید، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است متوجه شوید که برخی از درمان‌های طبیعی می‌تواند برنامه درمانی فعلی شما را تکمیل کند. بااین‌حال دقت کنید، برخی از گیاهان خطرناک هستند و می‌توانند با داروهای مؤثر تداخل داشته باشند.
همکاری با پزشک برای کشف درمان‌های مناسب برای شما می‌تواند به شما در ارزیابی مزایا و خطرات احتمالی کمک کند و همچنین می‌توانید به آنها اجازه دهید در مورد مراحل بعدی به شما مشاوره دهند.
۱. درمان‌های گیاهی
با افزایش بازار فروش و علاقه عمومی افراد، محبوبیت گیاهان دارویی افزایش‌یافته است. به نظر می‌رسد برای هر بیماری گیاهی دارویی وجود دارد. برخی از رایج‌ترین گیاهان دارویی برای صرع عبارتند از:
• بوته سوزان
• هیدروکوتیل
• سوسن دره
• دارواش
• ماگ وورت
• گل صدتومانی یا پایونیا
• پوست سر
• درخت بهشت
• سنبل‌الطیب
بر اساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۳ انجام شده است، یک‌مشت داروی گیاهی که در طب سنتی چینی، ژاپنی کامپو و آیورودای هندی استفاده می‌شود، اثرات ضدتشنج را نشان داده است. بااین‌وجود، هیچ مطالعه تصادفی و یا کنترل شده‌ای وجود ندارد که از مزایای آن حمایت کند. در مورد ایمنی، عوارض جانبی و تداخلات به‌خوبی مطالعه نشده است.
برخی از گیاهان طبیعی ذکر شده در واقع می‌توانند باعث بیماری - حتی مرگ شوند. در حال حاضر، شواهد علمی کافی وجود ندارد که اکثر داروهای گیاهی با موفقیت صرع را درمان می‌کنند. بیشتر شواهد احتمالی است.
سازمان غذا و دارو (FDA) همچنین مکمل‌های گیاهی را بررسی نمی‌کند. گیاهان گاهی عوارض جانبی ناخوشایندی مانند سردرد، بثورات و مشکلات گوارشی را ایجاد می‌کنند. اگرچه برخی از گیاهان ممکن است به صرع کمک کنند، اما برخی دیگر ممکن است علائم شما را بدتر کنند.
۲. ویتامین‌ها
برخی از ویتامین‌ها ممکن است به کاهش تعداد تشنج‌های ناشی از برخی از انواع صرع کمک کنند. اما به‌خاطر داشته باشید که ویتامین‌ها به‌تنهایی کار نمی‌کنند. آنها ممکن است به اثربخشی مؤثرتر برخی داروها کمک کنند یا دوز لازم را کاهش دهند.
قبل از مصرف مکمل‌های ویتامین، از دستورات پزشک خود پیروی کنید تا از مصرف بیش از حد احتمالی جلوگیری شود.
ویتامین B-۶
ویتامین B-۶ برای درمان نوع نادری از صرع معروف به تشنج وابسته به پیریدوکسین استفاده می‌شود. این نوع صرع معمولاً در رحم یا اندکی پس از تولد ایجاد می‌شود. این به دلیل ناتوانی بدن شما در متابولیسم مناسب ویتامین B-۶ است.
اگرچه شواهد امیدوارکننده است، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا مکمل ویتامین B-۶ برای افراد مبتلا به انواع دیگر صرع مفید است یا خیر، موردنیاز است.
منیزیم
کمبود شدید منیزیم ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد. تحقیقات قدیمی‌تر نشان داده است مکمل منیزیم ممکن است تشنج را کاهش دهد.
فرضیه ۲۰۱۲ منتشر شده در Epilepsy ResearchTrusted Source این نظریه را پشتیبانی می‌کند. محققان نشان می‌دهند که برای درک بهتر اثرات احتمالی منیزیم بر صرع، به آزمایش‌های کنترل شده بیشتری نیاز است. مکمل‌های منیزیم را به‌صورت آنلاین می‌توانید خریداری کنید.
ویتامین E
برخی از افراد مبتلا به صرع نیز ممکن است دچار کمبود ویتامین E شوند. یک منبع معتبر در سال ۲۰۱۶ دریافت که ویتامین E توانایی آنتی‌اکسیدانی را افزایش می‌دهد.
این تحقیقات همچنین نشان داد که این دارو به کاهش تشنج در افراد مبتلا به صرع که علائم آنها با داروهای معمولی کنترل نمی‌شود، کمک می‌کند. این مطالعه نشان داد که مصرف ویتامین E با داروهای سنتی برای صرع بی‌خطر است. به‌هرحال تحقیقات بیشتری موردنیاز است.
ویتامین‌های دیگر
داروهای مورداستفاده برای درمان صرع نیز ممکن است باعث کمبود بیوتین یا ویتامین D شوند و علائم شما را بدتر کنند. در این موارد، پزشک ممکن است ویتامین‌هایی را برای کمک به مدیریت بیماری شما توصیه کند.
نوزادان مبتلا به تشنج ناشی از کمبود فولات مغزی ممکن است از مکمل استفاده کنند. مکمل اسیدفولیک در افراد مبتلا به صرع و کمبود فولات از عوامل دیگر ممکن است بیشتر از فایده باعث آسیب شود. آن را فقط زیر نظر پزشک مصرف کنید.
۳. تغییرات رژیم غذایی
برخی تغییرات رژیم غذایی نیز ممکن است به کاهش تشنج کمک کند. معروف‌ترین رژیم غذایی رژیم کتوژنیک است که بر مصرف بیشتر چربی‌ها تمرکز دارد.
رژیم کتوژنیک رژیم کم کربوهیدرات و کم پروتئین در نظر گرفته می‌شود. تصور می‌شود که این نوع الگوی غذا خوردن به کاهش تشنج کمک می‌کند، اگرچه پزشکان دلیل دقیق آن را نمی‌دانند.
کودکان مبتلا به صرع اغلب تحت رژیم کتوژنیک قرار می‌گیرند. بسیاری از مردم محدودیت‌ها را چالش‌برانگیز می‌دانند. بااین‌حال، این نوع رژیم غذایی ممکن است سایر اقدامات درمانی را برای کمک به کاهش تشنج تکمیل کند.
در سال ۲۰۰۲ ، پزشکی به نام جان هاپکینز رژیم غذایی‌ات کینز را به‌عنوان جایگزینی کم کربوهیدرات و پرچرب برای رژیم کتوژنیک برای بزرگسالان مبتلا به صرع ایجاد کرد.
این سازمان نشان می‌دهد که مطالعات اخیر نشان‌دهنده این مطلب است که رژیم غذایی تقریباً در نیمی از افرادی که آن را امتحان می‌کنند تشنج را کاهش می‌دهد. نیازی به روزه‌داری یا شمارش کالری نیست. کاهش تشنج اغلب در عرض چند ماه مشاهده می‌شود.
۴. خودکنترلی و بازخورد زیستی
برخی از افراد مبتلا به صرع سعی می‌کنند فعالیت مغزی خود را کنترل کنند تا میزان تشنج کاهش یابد. نظریه این است که اگر بتوانید علائم تشنج قریب‌الوقوع را تشخیص دهید، ممکن است بتوانید آن را متوقف کنید.
بسیاری از افراد مبتلا به صرع حدود ۲۰ دقیقه قبل از بروز تشنج علائم هاله را تجربه می‌کنند. ممکن است متوجه بوهای غیرمعمول شوید، نورهای عجیب‌وغریب را ببینید یا تاری دید داشته باشید.
ممکن است چندین روز قبل از این رویداد علائم را احساس کنید. این علائم عبارتند از:
• اضطراب
• افسردگی
• خستگی
• سردردهای بد
از روش‌های خودکنترلی برای پیشگیری یا کاهش شدت تشنج به‌محض رسیدن استفاده می‌شود. چندین تکنیک وجود دارد که همه آنها نیاز به تمرکز و کنترل مناسب دارند.
نمونه‌ها عبارتند از:
• مراقبه
• پیاده‌روی
• غرق شدن در یک کار
• استشمام بوی قوی
• به معنای واقعی به کلمه تشنج "نه" بگویند
مشکل این روش‌ها این است که هیچ تکنیک واحدی برای جلوگیری از تشنج وجود ندارد و هیچ تضمینی وجود ندارد که هر یک از آنها هر بار کار کند.
رویکرد دیگر شامل بیوفیدبک است. مانند اقدامات خودکنترلی، هدف از این فرایند کنترل فعالیت مغز شما است.
بیوفیدبک از سنسورهای الکتریکی برای تغییر امواج مغزی استفاده می‌کند. حداقل یک مطالعه معتبر نشان داده است که بیوفیدبک به طور قابل‌توجهی تشنج را در افراد مبتلا به صرع که نمی‌توانند علائم خود را با داروهای معمولی مدیریت کنند، کاهش می‌دهد.
فیزیوتراپیست‌ها معمولاً از بیوفیدبک استفاده می‌کنند. اگر به این روش علاقه دارید، به دنبال یک متخصص معتبر باشید.
ممکن است مدیریت وضعیت شما تنها با کنترل خود و بازخورد زیستی دشوار باشد. هر دو روش نیاز به زمان، پشتکار و ثبات برای تسلط دارند. اگر تصمیم دارید این مسیر را طی کنید، صبور باشید. مصرف داروهای تجویز شده را بدون تأیید پزشک کاهش ندهید و یا قطع نکنید.
۵. طب سوزنی و مراقبت‌های کایروپراکتیک
درمان‌های طب سوزنی و کایروپراکتیک بعضاً جایگزین درمان‌های معمولی صرع در نظر گرفته می‌شوند.
روش دقیق کمک به طب سوزنی قابل‌درک نیست، اما از روش قدیمی چینی برای کاهش درد مزمن و سایر مسائل پزشکی استفاده می‌شود. تصور می‌شود که با قراردادن سوزن‌های ظریف در قسمت‌های خاصی از بدن، پزشکان به بدن کمک می‌کنند تا خود را بهبود بخشد.
طب سوزنی ممکن است فعالیت مغز را برای کاهش تشنج تغییر دهد. یک فرضیه این است که طب سوزنی ممکن است صرع را با افزایش لحن پاراسمپاتیک و تغییر اختلال خودکار کنترل کند.
این عمل از نظر تئوری خوب به نظر می‌رسد. اما شواهد علمی وجود ندارد که ثابت کند طب سوزنی یک درمان مؤثر برای صرع است.
دست‌کاری ستون فقرات در مراقبت‌های کایروپراکتیک نیز ممکن است به بهبود خود بدن کمک کند. برخی از متخصصین کایروپراکتیک از دست‌کاری‌های خاصی برای کنترل تشنج‌ها به طور منظم استفاده می‌کنند. مانند طب سوزنی، مراقبت‌های کایروپراکتیک به طور گسترده‌ای به‌عنوان یک روش مؤثر برای درمان صرع در نظر گرفته نمی‌شود.
نتیجه نهایی
در بیشتر موارد، شواهدی که از درمان‌های طبیعی برای صرع حمایت می‌کنند، احتمالی است. هیچ تحقیقی برای حمایت از استفاده ایمن وجود ندارد.
همچنین یک درمان یا داروی جایگزین وجود ندارد که برای همه مفید باشد. متخصص مغز و اعصاب شما بهترین منبع اطلاعات و مراقبت‌های مربوط به صرع است. مغز شما یک شبکه پیچیده است. هر مورد متفاوت است و تشنج‌ها از نظر شدت و فراوانی متفاوت هستند.
انواع مختلف صرع نیز به گیاهان مختلف و داروهای مختلف پاسخ می‌دهد. گیاهان دارویی یا سایر درمان‌های طبیعی ممکن است با داروها تداخل داشته باشند و ممکن است تشنج ایجاد شود.
بسیاری از افراد روش‌های درمانی متفاوتی را امتحان می‌کنند تا زمانی که روش مناسب برای خود را پیدا کنند. صرع یک بیماری جدی است و جلوگیری از تشنج مهم است. درمان‌های طبیعی ممکن است مکمل درمان پزشکی شما باشد. در برخی موارد، این درمان‌ها حتی ممکن است درمان شما را بهبود بخشد.
علی‌رغم پتانسیل بالقوه، درمان‌های طبیعی هنوز خطرات قابل‌توجهی را به همراه دارد. این امر به‌ویژه در مورد گیاهان و ویتامین‌ها صدق می‌کند، زیرا می‌توانند با برخی داروها تداخل داشته باشند.
برخی مکمل‌ها حتی می‌توانند به‌اندازه داروهای معمولی قوی باشند. قبل از افزودن گیاهان دارویی یا مکمل به رژیم خود، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
شما نباید از درمان‌های طبیعی برای صرع صرف‌نظر کنید، بلکه آنها را به‌عنوان گزینه‌های جداگانه‌ای برای مراقبت از صرع در نظر بگیرید. توجه داشته باشید که کدام روش‌ها موردعلاقه شما هستند و قبل از استفاده از آنها، آنها را با پزشک خود در میان بگذارید.
ایمن‌ترین راه برای درمان صرع مشورت کامل با متخصص مغز و اعصاب است. افزودن گیاهان دارویی یا سایر روش‌های درمانی بدون مشورت با آنها ممکن است در اثربخشی داروهای شما اختلال ایجاد کند و ممکن است باعث تشنج بیشتر شود.
