PCOD چیست؟

به گزارش اقتصادآنلاین،  بیماریهای مرتبط شامل مسائل دیابتی نوع ۲ ، چاقی مفرط ، آپنه انسدادی خواب ، مشکلات قلبی ، افسردگی و همچنین سرطان آندومتر است . افراد مبتلا به این بیماری معمولاً سوال های زیادی در ذهن خود دارند که چگونه می توان با PCOD سریع باردار شد ؟

 پروتکل IVF PCOD چیست ؟

 آیا می توانید یک رژیم غذایی خوب PCOD را برای موفقیت در IVF پیشنهاد دهید؟

خرابی PCOD و IVF چگونه است؟

آیا متخصص باروری برای PCOD وجود دارد؟

آیا PCOD IVF بر کیفیت تخمک تأثیر می گذارد؟

میزان موفقیت IVF برای اولین بار با درمان PCOD چقدر است ؟

در اینجا این سوالات و بسیاری از این قبیل پاسخ داده می شود.

PCOD ترکیبی از عوامل ارثی و همچنین اکولوژیکی  است. عناصر تهدید شامل مشکلات وزن ، فعالیت بدنی ناکافی ، همراه با سابقه فردی با این بیماری است .

 تشخیص پزشکی بر اساس ۲ مورد از سه مورد زیر است:

بدون تخمک گذاری

 سطح آندروژن بالاتر

 همچنین کیست تخمدان

 کیست ها ممکن است با سونوگرافی قابل تشخیص باشند. برخی از مشکلات دیگر که علائم و نشانه های مشابهی را ایجاد می کنند شامل هیپرپلازی آدرنال ، مشکلات تیروئید و همچنین افزایش سطح پرولاکتین در خون است .

PCOD هیچ درمانی ندارد. روش درمان می تواند شامل تغییر در شیوه زندگی مانند کاهش وزن و ورزش باشد. داروهای ضد بارداری می توانند به افزایش منظم دوره های قاعدگی، رشد بیش از حد موها و همچنین آکنه کمک کنند.

متفورمین و همچنین آنتی آندروژن ها نیز می توانند کمک کنند. علاوه بر این ، ممکن است از برنامه های منظم درمان آکنه ، و همچنین استراتژی های حذف مو استفاده شود.

 ابتکارات برای افزایش باروری شامل کاهش وزن ، کلومیفن یا متفورمین است . لقاح آزمایشگاهی توسط برخی از افراد استفاده می شود که در آنها برخی اقدامات دیگر کافی نیست .

PCOD به عنوان یک مشکل غدد درون ریز معمولی در بین خانم ها بین گروه های سنی ۱۸ تا ۴۴ سال در نظر گرفته می شود. این می تواند حدود ۲ تا ۲۰ درصد را تحت تأثیر قرار دهد و این گروه سنی بر اساس نحوه تعریف آن تعیین می شود.

اگر فردی به دلیل تخمک گذاری ناکافی نابارور باشد، PCOD یکی از شایع ترین علت ها است. اولین توصیف شناخته شده از آنچه در حال حاضر تحت عنوان PCOD شناخته می شود مربوط به سال ۱۷۲۱ در ایتالیا است.

علائم PCOD:

برخی از علائم شناخته شده PCOD که توسط پزشکان برتر IVF با هم ترکیب شده اند شامل موارد زیر است:

مشکلات قاعدگی:

PCOD عمدتا باعث الیگومنوره (کمتر از ۹ دوره قاعدگی در یک سال) یا حتی آمنوره (بدون قاعدگی به مدت ۳ ماه یا بیشتر) می شود. با این حال انواع دیگر مشکلات قاعدگی نیز ممکن است رخ دهد.

ناباروری:

این معمولاً مستقیماً ناشی از تخمک گذاری مداوم (لاکیک تخمک گذاری) است.

سطوح بالاتر هورمونهای مردانه :

 که به عنوان هایپرآندروژنیسم شناخته می شوند ، معمولی ترین نشانه ها آکنه و هیرسوتیسم (الگوی رشد مو در مردان ، مانند چانه یا قسمت بالای بدن) است ، اما ممکن است باعث ایجاد هایپرمنوره (دوره های قاعدگی شدید و طولانی مدت) شود.

  نازک شدن موهای آندروژنیک (افزایش نازک شدن موها یا از بین بردن ریزش مو) ، یا برخی علائم دیگر. حدود سه چهارم خانمهایی که دارای PCOD هستند (طبق استانداردهای تشخیصی NIH/NICHD در سال ۱۹۹۰) دارای مورد هیپرآندروژنمی هستند.

اختلال متابولیک :

 این امر مانند  مشکلات اساسی وزن همراه با سایر شاخص های مرتبط با مقاومت به انسولین خود را نشان می دهد. انسولین سرمی ، مقاومت به انسولین و همچنین مقدار هموسیستئین در زنان با PCOD افزایش می یابد.

آسیایی هایی که تحت تأثیر PCOD قرار گرفته اند به همان اندازه که در برخی از قومیت های دیگر هیرسوتیسم را پرورش می دهند، هیرسوتیسم را پرورش نمی دهند.

 زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مستعد مشکلات اساسی وزن هستند  اما مطالعات علمی در مورد افزایش یا عدم کاهش چربی احشایی و زیر پوستی شکم در زنان مبتلا به PCOD و خانمهای طبیعی از نظر تولید مثل با شاخص وزن مشابه، متناقض است.

 در هر صورت ، آندروژن ها ، مانند تستوسترون ، آندروستانولون (دی هیدروتستسترون) ،و همچنین ناندرولوندکانوات ، باعث افزایش رسوب چربی احشایی در زنان می شود .

علل  PCOD:

 یک وضعیت ناهمگن از علل مشکوک PCOD است. این مدرک اثبات می کند که یک اختلال ارثی است. این نوع شواهد شامل خوشه بندی خانوادگی بیماریها ، تطابق بیشتر در بیماریهای یک تخمکی در مقایسه با نوزادان دوقلو دوتخمکی و همچنین وراثت ویژگیهای غدد درون ریز و متابولیک PCOD است.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد تبعیت از درجات بالاتر از حد متوسط ​​آندروژن ها همراه با هورمون ضد مولرین (AMH) در رحم ، خطر تولید PCOD را در سالهای بعد  افزایش می دهد.

عامل ارثی:

به نظر می رسد که این عنصر ژنتیکی به صورت اتوزومال با نفوذ موروثی بالا و در زنان هنوز هم  دارای گوناگونی ژنتیکی باشد. این نشان می دهد که هر کودک ۵۰ درصد احتمال به ارث بردن فاکتورهای وراثتی را از مادر یا پدر دارد، و ممکن است فرزند دختر تا حدودی  این بیماری را به ارث ببرد.

 انواع فاکتورهای وراثتی می تواند از طریق  پدر یا مادر منتقل شود که هم به  پسر (که ممکن است  بدون علامت باشند یا حتی ممکن است شاخص هایی مانند ریزش زودرس مو و/یا موهای زیاد داشته باشند) وهم به فرزندان دختر، منتقل شود که می تواند نشانه های PCOD را نشان دهد.

 به نظر می رسد که فنوتیپ به طریقی با مقادیر بیشتر آندروژن آزاد شده توسط سلول های تک فولیکول تخمدان از خانم ها ظاهر می شود. ژن مبتلا هنوز دقیقا مشخص نشده است. در شرایط استثنایی، جهش های تک ژنی ممکن است باعث افزایش فنوتیپ سندرم شود.

آن چه از پاتوژن به دست آمده این اختلال را  نشان می دهد ، اما این یک اختلال پیچیده چند ژنیک است.

به نظر می رسد شدت علائم PCOD بیشتر با عناصری مانند چاقی مشخص می شود. PCOD موارد خاصی از یک مشکل متابولیک را تحمل می کند زیرا شاخص های آن تا حدی برگشت پذیر هستند.

اگرچه به عنوان یک نوع بیماری زنان در نظر گرفته می شود ،اما PCOD شامل بیست و هشت شاخص پزشکی است. اگرچه این واژه نشان می دهد که تخمدان ها برای آسیب شناسی بیماری بسیار مهم هستند ، اما کیست ها بیشتر از آنکه منبع این بیماری باشند ، یک نشانه هستند.

حتی اگر هر دو تخمدان استخراج شوند، بسیاری از علائم PCOD می توانند ادامه پیدا کنند. اگرچه کیست وجود ندارد، ممکن است این بیماری خود را نشان دهد. از آنجا که توصیف اولیه آنها توسط اشتاین و لونتال در سال ۱۹۳۵ انجام شد، عوامل تشخیص پزشکی، علائم و همچنین جنبه های علت، مستعد بحث هستند.

 متخصصان زنان معمولاً مانند یک مشکل زنان متوجه آن می شوند و تخمدان ها ارگان اصلی آسیب هستند. با این حال ، تجربه فعلی یک وضعیت چند سیستم را نشان می دهد ، با نکته اصلی در پروتکل های هورمونی در هیپوتالاموس، با مشارکت اندام های متعدد.

اگر مدرک سونوگرافی وجود داشته باشد ، از عبارت PCOD استفاده می شود. از نام PCOD استفاده می شود ، زیرا طیف وسیعی از شاخص های امکان پذیر وجود دارد ، و همچنین کیست در تخمدان ، تنها در ۱۵٪ از افراد یافت می شود.

شرایط محیطی:

PCOD ممکن است با قرار گرفتن در معرض دوران پیش  از تولد ، جنبه های اپی ژنتیکی ، اثرات اکولوژیکی (به ویژه اختلالات غدد درون ریز صنعتی مانند بیسفنول A و داروهای خاص) همراه با افزایش سطح چاقی مرتبط یا بدتر شود.

تشخیص پزشکی:

همه افراد مبتلا به PCOD حامل تخمدان پلی کیستیک (PCO) نیستند و همچنین هیچ کس مبتلا به کیست تخمدان دچار PCOD نمی شود. با این حال ، سونوگرافی لگن یک دستگاه تشخیصی مهم است و در واقع تنها دستگاه نیست . تشخیص پزشکی صرفاً از شرایط روتردام استفاده می کند ، حتی اگر این اختلال با مجموعه ای از شاخص ها مرتبط باشد.

درمان با PCOD :

درمان PCOD - درمان اولیه برای PCOD شامل تغییر در شیوه زندگی همراه با داروها است. اهداف روشهای درمانی را می توان در چهار دسته در نظر گرفت:

به حداقل رساندن سطوح مقاومت به انسولین

تجدید باروری

مدیریت هیرسوتیسم یا آکنه

احیای قاعدگی منظم و همچنین اجتناب از هیپرپلازی آندومتر و سرطان های آندومتر

در همه این موارد ، بحث های  قابل توجهی در مورد درمان بهینه وجود دارد. از جمله دلایل اصلی پشت آن ، مطالعات ناکافی در مقیاس بزرگ پزشکی است که گزینه های مختلف درمانی را ارزیابی می کند.

 آزمایشات کوچکتر معمولاً به طور قابل توجهی کمتر قابل اعتماد هستند و بنابراین ممکن است نتایج متفاوتی را ایجاد کنند.

مداخلات متداول که به کاهش وزن یا انعطاف پذیری انسولین کمک می کند ، ممکن است برای این اهداف بسیار مفید باشد زیرا آنها با منبع اصلی در نظر گرفته می شوند.

 از آنجا که به نظر می رسد PCOD منجر به استرس روانی قابل توجهی می شود ، دکتر Shilpa Gulati از مرکز IVF و باروری Indira اظهار داشت: کمک مناسب ممکن است مفید باشد.

رژیم PCOD :

رژیم غذایی PCOD- هنگامی که PCOD با چاقی یا اضافه وزن مرتبط است، کاهش وزن موثر به عنوان روش کارآمد بازسازی تخمک گذاری طبیعی/قاعدگی در نظر گرفته می شود، اما اکثر خانم ها فکر می کنند دستیابی به آن و سپس کاهش وزن قابل توجه بسیار چالش برانگیز است.

 در یک ارزیابی بالینی در سال ۲۰۱۳، کاهش وزن بدن و ساختار بدن و حتی ارتقاء سطح زایمان ، قوام قاعدگی، تخمک گذاری ، هیپرپاراتیروئیدیسم ، انعطاف پذیری انسولین ، لیپیدها و همچنین کیفیت زندگی با کاهش وزن بدون رژیم غذایی مشخص شد.

  با این وجود ، یک رژیم غذایی GI پایین ، که در آن بخش قابل توجهی از کربوهیدرات ها از میوه های تازه ، سبزیجات و منابع غلات کامل به دست می آید ، در مقایسه با رژیم غذایی سالم تر از نظر مواد مغذی  ، قوام قاعدگی بیشتری را به دنبال داشته است.

کمبود ویتامین D ممکن است در رشد و توسعه اختلال متابولیک نقش داشته باشد . بنابراین مدیریت چنین نارسایی نشان داده شده است. با این وجود ، یک ارزیابی سیستماتیک در سال ۲۰۱۵ هیچ مدرکی پیدا نکرد که مکمل های غذایی ویتامین D باعث کاهش  متابولیک و اختلالات هورمونی در PCOD شود.

 در سال ۲۰۱۲ ، مداخلات با استفاده از مکمل های غذایی برای رفع نارسایی های متابولیکی در افراد انجام شد .

داروها:

داروهای PCOD شامل پیشگیری از بارداری خوراکی و همچنین متفورمین است. داروهای ضد بارداری خوراکی هورمون جنسی را محدود می کند و تولید گلوبولین را محدود می کند، که اتصال تستوسترون آزاد را افزایش می دهد ، باعث بروز هیرسوتیسم ناشی از تستوسترون بیشتر می شود.

 همچنین بازگشت به قاعدگی های منظم را کنترل می کند. متفورمین دارویی است که به طور گسترده در دیابت نوع ۲ استفاده می شود تا به کاهش مقاومت به انسولین کمک کند.

 در بسیاری از موارد ، متفورمین همچنین عملکرد تخمدان را تسهیل می کند و سپس کمک می کند به تخمک گذاری معمولی باز گردد. از اسپیرونولاکتون می توان برای پیامدهای آنتی آندروژنیک خود استفاده کرد.

همراه با کرم افلورنیتین بر اساس پوست برای کاهش موهای ناخواسته صورت دسته داروهای مدرن مقاومتی به انسولین ، تیازولیدیندیونها (گلیتازون ها) ، اثربخشی برابر با متفورمین را نشان داده است.

با این حال ، متفورمین یک اثر ناخواسته بسیار مفیدتر دارد. N.I.H & Clinical Excellence انگلستان در سال ۲۰۰۴ پیشنهاد کرد که اگر خانم های دارای PCOD همراه با شاخص توده بدنی بالای بیست و پنج  ، در صورتی که بسیاری از درمان های دیگر در ایجاد نتیجه ناموفق بوده است متفورمین استفاده کنند.

 متفورمین ممکن است در هر شکل PCOD مفید نباشد. در نتیجه شما می توانید  اختلاف نظرهای زیادی را  در مورد استفاده یا عدم استفاده از آن مانند  اولین درمان ضروری پیدا کنید.

علاوه بر این ، متفورمین با بسیاری از اثرات ناخواسته نامطلوب مرتبط است:

مانند معده درد ، طعم فلزی در دهان ، اسهال و همچنین استفراغ. استفاده از استاتین ها در درمان اختلال متابولیک زمینه ای مبهم باقی می ماند .

ممکن است با PCOD نتوانیم  به راحتی بچه دار شویم زیرا باعث تخمک گذاری غیرطبیعی می شود. در صورت تلاش برای بچه دار شدن ، داروهای محرک باروری می توانند شامل کلومیفن القا کننده تخمک گذاری یا حتی لوپورلین ضربان دار باشند.

متفورمین هر زمان که با کلومیفن استفاده می شود، کارآیی درمان باروری را افزایش می دهد. متفورمین به طور گسترده ای برای استفاده در دوران بارداری  ایمن تلقی می شود.

 در ارزیابی در سال ۲۰۱۴ ادعا شد که استفاده از متفورمین خطر ناتوانی های مادرزادی قابل توجهی را در خانم هایی که با متفورمین درمان می کنند افزایش نمی دهد .

PCOD و ناباروری:

هر خانمی با PCOD مشکلی برای باردار شدن ندارد. برای زنانی که PCOD دارند ، تخمک گذاری نکردن یا حتی تخمک گذاری نامنظم یک علت پذیرفته شده است. علل دیگر شامل درجات تغییر یافته گنادوتروپین ها ، هایپرآندروژنمی و همچنین هایپراینسولینمی است.

 درست مانند خانم هایی که فاقد PCOD هستند، خانم هایی که PCOD  دارند و دارای تخمک گذاری هستند ، ممکن است به دلایل دیگری مانند انسداد لوله ها در نتیجه بیماری های مقاربتی نازا باشند.

 برای زنان دارای PCOD  که چاق هستند و تخمک گذاری دارند ، کاهش وزن همراه با  تغییرات رژیم غذایی ، عمدتا برای کاهش مصرف کربوهیدراتهای ساده ، با از سرگیری تخمک گذاری منظم مرتبط است.

برای همه زنانی که پس از کاهش وزن هنوز دچار تخمک گذاری نشده اند و یا خانم های لاغری که  بدون تخمک گذاری هستند، در این صورت، داروهای لتروزول و همچنین کلومیفن سیترات، گزینه های اصلی درمانی برای کمک به تخمک گذاری هستند.

پیش از این ، داروی ضد دیابت متفورمین درمانی برای تخمک گذاری پیشنهاد شده بود. با این حال ، در مقایسه با لتروزول یا کلومیفن کارآیی کمتری دارد.

برای خانم هایی که پذیرای داروی  لتروزول یا کلومیفن نیستند و  تغییر شیوه زندگی و رژیم غذایی نداده اند، جایگزین هایی مانند فرایندهای فن آوری کمک باروری مانند تحریک بیش از حد تخمدان با تزریق هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH) همراه با لقاح آزمایشگاهی وجود خواهد داشت.

با این حال درمان جراحی معمولاً انجام نمی شود. تخمدان های پلی کیستیک با یک روش لاپاراسکوپی معروف به حفاری تخمدان (سوراخ شدن ۴ تا ۱۰ فولیکول کوچک با الکتروکوتر، لیزر یا حتی سوزن های بیوپسی) درمان می شوند.

این اغلب منجر به از سرگیری تخمک گذاری طبیعی یا تخمک گذاری پس از روش درمان کمکی با کلومیفن یا حتی FSH می شود (برداشتن بخشی از تخمدان دیگر به خاطرعوارض جانبی مانند چسبندگی همراه با وجود داروهای مفید معمول انجام نمی شود). علیرغم این موارد، در مورد عواقب مداوم حفاری تخمدان بر عملکرد تخمدان این کار انجام نمی شود.

خلاصه:

اگرچه PCOD درمانی ندارد اما هنوز بیمار می تواند از طریق مداخلات پزشکی مناسب و تغییر شیوه زندگی ، زندگی عادی داشته باشد. کسانی که دارای  PCOD حاد هستند می توانند از طریق درمان های پیشرفته مانند IVF باردار شوند .