به گزارش اقتصادآنلاین،برای پیشرفت سیروز، آسیب طولانی مدت و مداوم به کبد نیاز است. هنگامی که بافت کبد سالم از بین می‌رود و بافت زخم جایگزین آن می‌شود، وضعیت جدی می‌گردد، زیرا می‌تواند جریان خون درون کبد را مسدود سازد.
علائم:
بروز علائم در مراحل اولیه سیروز رایج نیست. بااین‌حال، با تجمع بافت زخم، توانایی عملکرد صحیح کبد تضعیف می‌شود و علائم و نشانه‌های زیر ممکن است رخ دهد:
- مویرگ‌های خونی روی پوست بالای شکم نمایان می‌شوند.
- خستگی
- بی‌خوابی
- خارش پوست
- ازدست‌دادن اشتها
- کاهش وزن بدن
- حالت تهوع
- درد یا حساسیت در ناحیه‌ای که کبد در آن قرار دارد
- کف دست قرمز یا لکه‌دار است
- ضعف
علائم و نشانه‌های زیر ممکن است با پیشرفت سیروز کبدی ظاهر شوند:
- تپش قلب
- تغییرات شخصیتی
- خونریزی لثه
- ازدست‌دادن توده در بدن و بالای بازو‌ها
- مشکلات پردازش مواد مخدر و الکل
- گیجی
- سرگیجه
- تجمع مایع در مچ پا، پا‌ها و پا‌ها، معروف به ادم
- ریزش مو
- حساسیت بیشتر به کبودی
- یرقان یا زردی پوست، سفیدی چشم و زبان
- ازدست‌دادن میل جنسی
- مشکلات حافظه
- تب مکرر و افزایش خطر عفونت
- گرفتگی عضلات
- خون دماغ
- درد در شانه راست
- تنگی نفس
- مدفوع سیاه و قیری یا بسیار کم‌رنگ می‌شود.
- تیره‌تر شدن ادرار
- استفراغ خونی
- مشکلات راه‌رفتن و تحرک
بافت کبد با بافت زخم فیبروز جایگزین می‌شود. توده‌های احیا‌کننده نیز ممکن است تشکیل شوند. این‌ها توده‌هایی هستند که در تلاش کبد برای ترمیم آسیب ظاهر می‌شوند.
درمان:
اگر سیروز به‌موقع تشخیص داده شود، می‌توان با درمان علت زمینه‌ای یا عوارض مختلف ایجاد شده، آسیب را به حداقل رساند.
درمان وابستگی به الکل: اگر سیروز ناشی از مصرف طولانی‌مدت و منظم الکل باشد، برای بیمار مهم است که نوشیدن را کنار بگذارد. در بسیاری از موارد، پزشک یک برنامه درمانی برای درمان وابستگی به الکل توصیه می‌کند.
دارو‌ها: ممکن است به بیمار دارو‌هایی برای کنترل آسیب سلول‌های کبدی ناشی از هپاتیت B یا C تجویز شود.
کنترل فشار در سیاهرگ باب کبد: خون می‌تواند در سیاهرگ باب کبد که خون را برای کبد تأمین می‌کند "انباشته شده" و باعث فشارخون بالا در سیاهرگ باب کبد شود. معمولاً دارو‌هایی برای کنترل افزایش فشار در سایر عروق خونی تجویز می‌شود. هدف این است که از خونریزی شدید جلوگیری شود. علائم خونریزی را می‌توان از طریق آندوسکوپی تشخیص داد.
اگر بیمار خون بالا بیاورد یا مدفوع خونی دفع کند، احتمالاً واریس مری دارد. توجه فوری پزشکی لازم است. روش‌های زیر ممکن است کمک کند:
نوار‌بندی: یک نوار کوچک در اطراف قاعده واریس برای کنترل خونریزی قرار می‌گیرد.
اسکلروتراپی (درمان عروق واریسی) تزریقی: پس از آندوسکوپی، ماده‌ای به واریس تزریق می‌شود که باعث ایجاد لخته خون و ایجاد بافت زخم می‌گردد. این کار به جلوگیری از خونریزی کمک می‌کند.
لوله سنگستیکین - بلاکمور با یک بادکنک: یک بادکنک در انتهای لوله قرار می‌گیرد. اگر آندوسکوپی خونریزی را متوقف نکند، لوله از گلو بیمار پایین آمده و وارد معده او می‌شود. بادکنک باد می‌شود. این باعث فشار بر واریس شده و خونریزی را متوقف می‌کند.
شنت پورتوسیستمیک درون کبدی (TIPSS): اگر درمان‌های ذکر شده در بالا خونریزی را متوقف نکند، یک لوله فلزی از طریق کبد عبور داده می‌شود تا به سیاهرگ باب کبد و کبد متصل شود و مسیر جدیدی را برای جریان خون ایجاد کند. این کار باعث می‌شود فشاری که باعث ایجاد واریس می‌شود کاهش یابد
سایر عوارض به روش‌های مختلف درمان می‌شوند:
عفونت‌ها: در صورت بروز هرگونه عفونت به بیمار آنتی‌بیوتیک داده می‌شود.
بررسی سرطان کبد: بیماران مبتلا به سیروز کبد در خطر بسیار بالاتری برای ابتلا به سرطان کبد قرار دارند. ممکن است پزشک آزمایش خون منظم و اسکن تصویربرداری را توصیه کند.
مغز آسیبی کبدی یا سطح بالای سم خون: دارو‌ها می‌توانند به درمان سطوح بیش از حد سموم خون کمک کنند.
در برخی موارد، آسیب ناشی از سیروز بیشتر کبد را می‌پوشاند و قابل برگشت نیست. در این موارد، فرد ممکن است به کبد جدید پیوندی نیاز داشته باشد. یافتن یک اهدا‌کننده مناسب ممکن است زمان بر باشد و این روش اغلب تنها به‌عنوان آخرین راه‌حل توصیه می‌شود.
چشم‌انداز:
میزان زنده ماندن فرد مبتلا به سیروز کبدی بستگی به‌شدت جای زخم دارد. یک مطالعه که 15 سال بر روی 100 نفر در نروژ با سیروز شدید الکلی انجام شد، نشان داد که 71 درصد از افراد شرکت‌کننده در 5 سال پس از تشخیص فوت کرده‌اند.
میزان مرگ‌ومیر 15 سال پس از تشخیص 90 درصد بود. ادامه مصرف الکل و سن بالا با میزان مرگ و میر بیشتر در افراد مبتلا به سیروز مرتبط بود. این یک مطالعه محدود است، اما نشان می‌دهد که سیروز یک بیماری جدی است که امید به زندگی را به شدت کاهش می‌دهد و کیفیت زندگی را مختل می‌سازد. سیروز باعث مرگ 12 نفر در هر 100000 نفر می‌شود.
مراحل:
سیروز در مقیاسی به نام نمره Childs-Pugh به شرح زیر طبقه‌بندی می‌شود:
الف: نسبتاً خفیف
ب: متوسط
ج: شدید
پزشکان همچنین سیروز را به‌عنوان قابل‌جبران یا جبران‌ناپذیر طبقه‌بندی می‌کنند. سیروز قابل‌جبران بدین معناست که کبد با وجود آسیب می‌تواند به طور طبیعی عمل کند. کبد با سیروز جبران نشده نمی‌تواند عملکرد‌های خود را به‌درستی انجام دهد و معمولاً علائم شدیدی ایجاد می‌کند.
سیروز به‌جای اینکه از نظر مراحل خاص خود مورد بررسی قرار گیرد، اغلب به‌عنوان آخرین مرحله بیماری کبد در نظر گرفته می‌شود.
علل:
نوشیدن مکرر مشروبات الکلی باعث سیروز می‌شود.
علل شایع سیروز عبارتند از:
- سوءمصرف طولانی‌مدت الکل
- عفونت هپاتیت B و C
- بیماری کبد چرب
- فلزات سمی
- بیماری‌های ژنتیکی
گفته می‌شود که هپاتیت B و C در کنار هم علل اصلی سیروز هستند. علل دیگر عبارتند از:
به طور مرتب الکل زیاد نوشیدن:
سموم، از جمله الکل، توسط کبد تجزیه می‌شوند. بااین‌حال، اگر مقدار الکل بیش از حد زیاد باشد، کبد بیش از حد کار می‌کند و در نهایت سلول‌های کبد می‌توانند آسیب ببینند. در مقایسه با سایر افراد سالم، افرادی که مشروبات الکلی را زیاد، منظم و طولانی‌مدت مصرف می‌کنند، بسیار بیشتر در معرض ابتلا به سیروز هستند.
به طور معمول، نوشیدن زیاد الکل باید حداقل 10 سال ادامه یابد تا سیروز ایجاد شود. به‌طورکلی سه مرحله بیماری کبدی ناشی از الکل وجود دارد:
- کبد چرب: این امر شامل تجمع چربی در کبد است.
- هپاتیت الکلی: این اتفاق زمانی می‌افتد که سلول‌های کبد متورم می‌شوند.
- تقریباً 10 تا 15 درصد از مصرف‌کنندگان زیاد الکل سیروز ایجاد می‌کنند.
هپاتیت‌ها:
هپاتیت C، یک عفونت منتقله از طریق خون، می‌تواند به کبد آسیب برساند و در نهایت منجر به سیروز شود. هپاتیت C یک علت رایج سیروز در اروپای غربی، آمریکای شمالی و بسیاری دیگر از نقاط جهان است. سیروز نیز می‌تواند ناشی از هپاتیت B و D باشد.
استئاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH):
NASH، در مراحل اولیه خود، با تجمع بیش از حد چربی در کبد آغاز می‌شود. چربی باعث التهاب و زخم شده و در نتیجه سیروز احتمالی بعداً ایجاد می‌شود.
NASH بیشتر در افرادی که چاق هستند، بیماران دیابتی، افرادی که دارای چربی بالا در خون هستند و افرادی که فشارخون دارند، بیشتر اتفاق می‌افتد.
هپاتیت خودایمنی:
سیستم ایمنی بدن فرد به اندام‌های سالم بدن حمله می‌کند انگار که مواد خارجی هستند. گاهی کبد مورد حمله قرار می‌گیرد. در نهایت، بیمار می‌تواند به سیروز مبتلا شود.
برخی شرایط ژنتیکی:
برخی شرایط ارثی وجود دارد که می‌تواند منجر به سیروز شود، از جمله:
- هموکروماتوز: آهن در کبد و سایر قسمت‌های بدن تجمع می‌یابد.
- بیماری ویلسون: مس در کبد و دیگر قسمت‌های بدن تجمع می‌یابد.
انسداد مجاری صفراوی:
برخی شرایط و بیماری‌ها مانند سرطان مجاری صفراوی یا سرطان لوزالمعده می‌توانند مجاری صفراوی را مسدود کرده و خطر سیروز را افزایش دهند.
سندروم بود - کیاری:
این وضعیت باعث لخته شدن خون در ورید کبدی می‌شود، رگ خونی که خون را از کبد حمل می‌کند. این امر منجر به بزرگ شدن کبد و گشاد شدن عروق جانبی می‌شود. سایر بیماری‌ها و شرایطی که می‌توانند باعث سیروز شوند عبارتند از:
- فیبروز کیسه‌ای
- کلانژیت اسکلروزان اولیه یا سخت شدن و ایجاد زخم در مجاری صفراوی
- گالاکتوزمی یا ناتوانی در پردازش قند‌ها در شیر.
- شیستوزومیازیس، انگلی که معمولاً در برخی از کشور‌های درحال‌توسعه یافت می‌شود
- آترزی صفراوی یا مجاری صفراوی بدشکل در نوزادان
- بیماری ذخیره گلیکوژن یا مشکلات ذخیره و آزادسازی انرژی برای عملکرد سلول‌ها حیاتی است.
تشخیص:
ازآنجاکه به‌ندرت علائم اولیه در این بیماری وجود دارد، سیروز اغلب زمانی تشخیص داده می‌شود که بیمار برای شرایط یا بیماری دیگری آزمایش می‌شود.
هر فردی که علائم زیر را دارد باید فوراً به پزشک خود مراجعه کند:
- تب همراه با لرز
- تنگی نفس
- استفراغ خون
- مدفوع تیره یا قیری
- دوره‌های خواب‌آلودگی یا گیجی
پزشک بیمار را معاینه می‌کند و در اطراف ناحیه کبد احساس می‌کند که آیا بزرگ شده است یا خیر. از بیمار در مورد سابقه پزشکی و شیوه زندگی خود، از جمله مشروبات الکلی سؤال می‌شود. آزمایشات زیر نیز ممکن است توصیه شود:
آزمایش خون: این آزمایش میزان عملکرد کبد را اندازه‌گیری می‌کنند. اگر سطح آلانین ترانس آمیناز (ALT) و آسپارتات ترانس آمیناز (AST) زیاد باشد، ممکن است بیمار مبتلا به هپاتیت باشد.
آزمایشات تصویربرداری: از سونوگرافی، CT یا MRI می‌توان برای دیدن بزرگ شدن کبد و تشخیص هرگونه زخم یا توده استفاده کرد.
بیوپسی (نمونه‌گیری): نمونه کوچکی از سلول‌های کبدی استخراج شده و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود. بیوپسی می‌تواند سیروز و علت آن را تأیید کند.
آندوسکوپی: پزشک یک لوله بلند و نازک را با یک دوربین نورگیر وارد می‌کند و در انتها از مری عبور کرده و وارد معده می‌شود. پزشک به دنبال عروق خونی متورم به نام واریس است که می‌تواند نشانه سیروز باشد.
عوارض:
سیروز می‌تواند منجر به چندین بیماری دیگر شود که برخی از آن‌ها تهدید‌کننده زندگی هستند. این عوارض عبارتند از:
آسیت یا ورم: آسیت تجمع مایع در شکم است و ورم تجمع مایع در پا‌ها است. می‌توان آن‌ها را با رژیم غذایی کم‌نمک و قرص آب درمان کرد. در موارد شدید، مایع باید مکرراً تخلیه شود. گاهی اوقات به جراحی نیاز است.
واریس و فشارخون بالا: رگ‌های بزرگ و متورم در مری و معده هستند. آن‌ها می‌توانند فشار درون رگ خونی به نام سیاهرگ باب کبد که خون را از طحال و روده به کبد منتقل می‌کند را افزایش دهند. واریس می‌تواند پاره شود و باعث ازدست‌رفتن شدید خون و لخته شدن گردد.
مغز آسیبی کبدی: این به سطوح بالای سموم در خون اشاره دارد که در آن کبد دیگر با موفقیت همه آن‌ها را فیلتر نمی‌کند.
کارسینوم هپاتوسلولار: این شایع‌ترین نوع سرطان کبد است. سومین عامل اصلی مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در سراسر جهان می‌باشد.
سندرم کبدی ریوی (HPS): پزشکان HPS را ترکیبی از بیماری‌های کبدی، گشاد شدن رگ‌های خونی در ریه‌ها و ناهنجاری در تبادل گاز‌ها تعریف می‌کنند. این مورد با افزایش میزان مرگ‌ومیر افرادی که منتظر پیوند کبد هستند، در ارتباط می‌باشد.
اختلالات انعقادی: سیروز می‌تواند مشکلات لخته شدن خون را ایجاد کرده و منجر به خونریزی و لخته شدن شود.
جلوگیری:
افرادی که سیروز دارند باید از مصرف الکل به طور کامل خودداری کنند. الکل باعث پیشرفت این بیماری می‌شود.
برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت B و C، اقدامات احتیاطی زیر را انجام دهید:
- هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
- هنگام تزریق دارو یا مواد با دیگران از یک سوزن مشترک استفاده نکنید.
- افرادی که در معرض ابتلا به هپاتیت B هستند، مانند کارکنان مراقبت‌های بهداشتی، مددکاران اجتماعی و پرسنل پلیس، می‌توانند واکسینه شوند.
ازآنجاکه سیروز نمی‌تواند پس از رسیدن به یک مرحله معکوس یا ترمیم شود، پیشگیری اغلب بهترین روش درمان محسوب می‌شود.
افزایش سریع مرگ‌ومیر ناشی از بیماری کبدی ناشی از الکل:
یک مطالعه جدید یک‌روند نگران‌کننده را مشخص کرده است: مرگ‌ومیر ناشی از سیروز یا بیماری کبد در نتیجه مصرف الکل در سراسر ایالات متحده در حال افزایش است.
تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه میشیگان در آن آربور به یافته‌های نگران‌کننده‌ای در مورد مرگ‌های ناشی از سیروز، یک بیماری شدید کبدی دست‌یافته است. سیروز می‌تواند ناشی از چندین بیماری مختلف از جمله هپاتیت C و بیماری کبد چرب باشد.
اما محققان مشاهده کردند که در ایالات متحده، تعداد زیادی از مردم به دلیل مصرف زیاد الکل به آن مبتلا می‌شوند. دکتر الیوت تاپر - که متخصص سلامت کبد و همکارش دکتر نیهار پاریخ متوجه شده‌اند که در سال‌های 1999 تا 2016، میزان مرگ و میر‌های ناشی از سیروز افزایش یافته است.
دکتر تاپر توضیح می‌دهد: "هر مرگ ناشی از مشروبات الکلی" به معنای ده‌ها سال زندگی ازدست‌رفته، خانواده‌های ازهم‌پاشیده و بهره‌وری اقتصادی ازدست‌رفته می‌باشد. علاوه بر این، مراقبت‌های پزشکی از افرادی که بر اثر سیروز کشته می‌شوند میلیارد‌ها دلار هزینه دارد. "
بزرگسالان جوان بیشتر در معرض خطر هستند:
در چند سال گذشته، شاهد نتایج بسیار بهتری در زمینه درمان هپاتیت C می‌باشیم، بیماری کبدی که تعداد زیادی از "بچه‌های متعلق به نسل بعد از جنگ جهانی دوم که دوران ازدیاد زادوولد در امریکا" - افرادی که در 1945-1965 متولد شده‌اند.
به‌خاطر درک ضعیف خطرات موجود، از طریق سوزن‌های ضدعفونی شده در معرض عفونت قرار گرفته‌اند را تحت تأثیر قرار داده است.
هنگامی که روش‌های مقابله با موارد گسترده هپاتیت C بهبود یافت و افرادی که به این بیماری مبتلا شده بودند مراقبت بهتری را تجربه کردند، متخصصان کبد امیدوار بودند که مرگ‌ومیرهای کمتری را در ارتباط با بیماری کبد مشاهده کنند. اما با کمال تعجب، نتایج برعکس شد: مرگ ناشی از بیماری سیروز 65 درصد افزایش‌یافته است، و مصرف الکل عامل برجسته بیماری‌های کبدی دیر تشخیص است.
بیشترین جمعیت تحت تأثیر این بیماری، افراد بالغ 25 تا 34 ساله هستند و سفیدپوستان و کسانی که از تبار هندی آمریکایی و اسپانیایی‌تبار می‌باشند بیشتر در معرض خطر قرار دارند. بیشترین افزایش متوسط مرگ‌ومیر ناشی از سیروز در سال در میان جوانان مشاهده شد و تقریباً 10.5 درصد در سال افزایش یافت.
دکتر تاپر توضیح می‌دهد: "فکر می‌کردیم، " زمانی که صحبت از تعداد مرگ‌ومیر ناشی از بیماری کبدی می‌شود "شاهد پیشرفت‌هایی خواهیم بود، اما این داده‌ها برای ما روشن کرد که حتی پس از هپاتیت C، ما همچنان این کار (نوشیدن الکل) را مناسب و به‌دردبخور می‌دانیم.
مرگ بیشتر بر اثر سرطان کبد:
اما چرا دقیقاً مصرف الکل در بین نسل‌های جوان به یک "سرگرمی" برجسته تبدیل شده است؟ نویسندگان این مطالعه معتقدند که ممکن است ربطی به آثار منفی رکود بزرگ داشته باشد که تقریباً در سال‌های 2007-2009 رخ داد.
محققان به دلیل این واقعیت به این نتیجه رسیدند که افزایش مرگ‌ومیر ناشی از سیروز در سال 2009 افزایش‌یافته است.دکتر تاپر توضیح می‌دهد: "ما گمان می‌کنیم که بین افزایش مصرف الکل و بیکاری ارتباطی با بحران مالی جهانی وجود دارد. اما تحقیقات بیشتری نیاز است. "
در طول دوره 7 ساله تجزیه‌وتحلیل در این مطالعه، 460،760 مرگ ناشی از سیروز رخ‌داده است. از این تعداد، تقریباً یک‌سوم به دلیل نوعی سرطان کبد - به نام "سرطان سلول کبدی" - بود که از سیروز ناشی می‌شود.
در سال 2016، تعداد مرگ‌ومیر ناشی از سرطان کبد در مقایسه با آمار سال 1999 دوبرابر شد یعنی به 11،073 نفر رسید.
دکتر پریخ هشدار می‌دهد: "افزایش سریع مرگ‌ومیر کبدی، شکاف مراقبت‌ها و فرصت‌های پیشگیری را برجسته می‌کند. "
بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از داده‌های آنلاین وسیع مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) برای تحقیقات اپیدمیولوژیک، ایالت‌هایی که بیشتر مرگ سیروز در آن‌ها ثبت شده است، کنتاکی، آلاباما، آرکانزاس و نیومکزیکو هستند.
فقط ایالت مریلند مرگ‌ومیر ناشی از بیماری کبد را کاهش داده است. نویسندگان تأکید می‌کنند که بیماری کبدی ناشی از مصرف الکل کاملاً قابل پیشگیری است و از دولت‌ها می‌خواهند اقدامات استراتژیک مانند اعمال مالیات بر الکل و محدودکردن تبلیغات مشروبات الکلی را اعمال کنند.
نوشیدن قهوه و چای ممکن است از بیماری کبد جلوگیری کند:
سیروز، یا بیماری مزمن کبدی، یک بیماری جدی و عامل اصلی مرگ در بین مردم است. برای جلوگیری از آن، تحقیقات جدید توصیه می‌کند که ما فقط استراحت کرده و از یک فنجان چای لذت ببریم. نتایج یک مطالعه جدید به این نتیجه رسیده است که مصرف چای و قهوه می‌تواند برای سلامت کبد معجزه کند.
بیماری مزمن کبدی در حال حاضر دوازدهمین علت اصلی مرگ‌ومیر در بین مردم است و سالانه تقریباً 32000 نفر بر اثر آن جان خود را از دست می‌دهند. مرگ ناشی از کبد اغلب نتیجه بیماری سیروز می‌باشد. اگرچه تعداد زیادی از موارد سیروز ناشی از مصرف طولانی مدت الکل است، اما بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) نیز می‌تواند منجر به سیروز شود.
خوشبختانه برای محافظت از کبد می‌توان چند کار را انجام داد. به‌غیراز پرهیز از الکل، داشتن یک شیوه زندگی فعال و سالم ممکن است از چاقی که یک عامل خطر برای کبد چرب است جلوگیری به عمل آورد.
تحقیقات جدید که در مجله هپاتولوژی منتشر شده است، چند عامل پیشگیرانه جدید به لیست اضافه می‌کند: چای و قهوه. تیمی از دانشمندان به سرپرستی سروا درویش مراد، متخصص کبد در مرکز پزشکی دانشگاه اراسموس MC در روتردام هلند، برای بررسی تأثیر مصرف قهوه و چای بر سلامت کبد اقدام کردند.
دکتر مراد انگیزه پشت تحقیق را توضیح می‌دهد:
"برخی از اطلاعات اپیدمیولوژیکی، اما همچنین تجربی وجود دارد که نشان می‌دهد قهوه برای افزایش آنزیم‌های کبدی، هپاتیت ویروسی، NAFLD، سیروز و سرطان کبد مزایای سلامتی دارد. […] ما کنجکاو بودیم که بدانیم آیا مصرف قهوه در اندازه‌گیری میزان مقاومت کبد در افرادی که بیماری مزمن کبدی ندارند نیز تأثیر مشابهی خواهد داشت یا خیر. "
مطالعه ارتباط بین چای، قهوه و سلامت کبد:
دکتر مراد و تیمش داده‌های موجود در مورد 2424 شرکت‌کننده را از یک مطالعه گروهی بزرگ به نام مطالعه روتردام مورد بررسی قرار دادند. شرکت‌کنندگان در مطالعه 45 سال به بالا بودند و در روتردام زندگی می‌کردند.
به‌عنوان بخشی از مطالعه، هر یک از شرکت‌کنندگان تحت معاینه کامل فیزیکی قرار گرفتند که شامل اندازه‌گیری‌های آنتروپومتریک مانند شاخص توده بدن (BMI)، قد، آزمایش خون و اسکن شکم برای بررسی کبد بود.
از تصویربرداری کبد برای جستجوی "میزان مقاومت" کبد استفاده شد، اندازه‌گیری که هنگام زخم شدن کبد زیاد است. زخم کبد که به‌عنوان فیبروز پیشرونده نیز شناخته می‌شود، در صورت عدم درمان در نهایت می‌تواند منجر به سیروز شود.
عادات غذایی و آشامیدنی شرکت‌کنندگان با استفاده از پرسش‌نامه فراوانی غذا شامل 389 سؤال، شامل موارد مفصلی در مورد مصرف چای و قهوه مورد ارزیابی قرار گرفت. شرکت‌کنندگان بر اساس الگوی نوشیدن قهوه و چای به سه دسته تقسیم شدند: عدم مصرف، مصرف متوسط چای و قهوه (حداکثر تا سه فنجان در روز) و مصرف مکرر (سه فنجان یا بیشتر در روز). چای به سبز، سیاه و گیاهی تقسیم شد.
دکتر مراد و همکارانش از تحلیل رگرسیون برای بررسی ارتباط بین مصرف قهوه و چای و فیبروز کبد استفاده کردند. آن‌ها همچنین عوامل مختلف مخدوش‌کننده از جمله سن، جنسیت، BMI، سیگارکشیدن و مصرف الکل و همچنین فعالیت بدنی و الگو‌های تغذیه سالم را در نظر گرفتند.
این مطالعه نشان داد که مصرف مکرر قهوه و چای گیاهی با خطر مقاومت کبد به طور قابل‌توجهی کمتر ارتباط دارد. این نتایج مستقل از عوامل سبک زندگی یا BMI بود. علاوه بر این، محققان دریافتند که تأثیر مفید قهوه بر میزان مقاومت کبد را می‌توان در شرکت‌کنندگانی که کبد چرب داشتند و کسانی که مبتلا به کبد چرب نبودند مشاهده کرد. این امر به نویسندگان نشان داد که مصرف مکرر قهوه و چای ممکن است مدت‌ها قبل از شروع علائم بیماری کبد از فیبروز کبد جلوگیری کند.
دکتر لوئیس ج. م. آلفرینک، از گروه گوارش و کبد در مرکز پزشکی دانشگاه اراسموس MC، اهمیت یافته‌ها را در زمینه رژیم غذایی به‌اصطلاح غربی توضیح می‌دهد:
این رژیم معمولاً سرشار از غذا‌های ناسالم از جمله غذا‌های فرآوری شده فاقد مواد مغذی و قند‌های مصنوعی است. در این زمینه، بررسی استراتژی‌های سبک زندگی در دسترس و ارزان که دارای مزایای بالقوه‌ای برای سلامتی هستند، مانند مصرف قهوه و چای، روشی مناسب برای یافتن راه‌هایی برای جلوگیری از افزایش سریع بیماری‌های کبدی در کشور‌های توسعه‌یافته است. "
نویسندگان هشدار می‌دهند که برای درک مکانیسم‌های مسئول این ارتباط، مطالعات بیشتری لازم است.
قهوه ممکن است در برابر سیروز از کبد محافظت کند:
بر اساس بررسی جدید شواهد منتشر شده، نوشیدن هر روز قهوه با کاهش خطر ابتلا به سیروز کبدی مرتبط است که نشان می‌دهد نوشیدن دو فنجان اضافی در روز احتمال مرگ ناشی از این بیماری را به نصف کاهش می‌دهد. محققان دریافتند که افزایش مصرف قهوه ممکن است خطر ابتلا به سیروز کبدی را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهد.
تجزیه‌وتحلیل رابطه واکنش متناسب با مقدار در مصرف قهوه و سیروز کبدی را نشان می‌دهد - بین نوشیدن فنجان بیشتر در روز با خطر کمتر ارتباط وجود دارد. سیروز کبدی می‌تواند کشنده باشد زیرا خطر نارسایی کبد و سرطان را افزایش می‌دهد. این وضعیت زمانی ایجاد می‌شود که اغلب در نتیجه آسیب طولانی‌مدت و مداوم از ویروس‌هایی مانند هپاتیت C و سموم مانند الکل، بافت سالم در کبد با بافت زخم جایگزین می‌شود.
سیروز کبدی یکی از دغدغه‌های مهم بهداشت عمومی و عامل مهم بیماری و مرگ در بین مردم است. احتمالاً شیوع آن بیشتر از ارقام رسمی است زیرا بسیاری از موارد تشخیص داده نمی‌شوند. برآورد اخیر نشان می‌دهد که حدود 0.27 از مردم - حدود 633.323 بزرگسال - مبتلا به سیروز کبدی هستند، درحالی‌که 69 از این واقعیت که آن‌ها این بیماری را ندارند، بی‌اطلاع هستند.
تأثیر آن "بیشتر از استاتین‌ها بر کاهش خطر بیماری‌های قلبی عروقی است":
نویسندگان در مقاله خود توضیح می‌دهند که قهوه علاوه بر کافئین دارای بسیاری از مواد فعال بیولوژیکی می‌باشد. این مواد شامل "عوامل اکسیداتیو و ضدالتهابی، مانند اسید کلروژنیک، کاهول و کافستول" است، و شواهدی وجود دارد که آن‌ها می‌توانند "در برابر فیبروز کبدی محافظت کنند".
به گفته محققان، علاوه بر اثر بیوشیمیایی مستقیم، اثر غیرمستقیم قهوه در محافظت از سیروز نیز وجود دارد. به‌عنوان‌مثال، آن‌ها به مطالعات آزمایشگاهی که ترکیبات مختلف موجود در ویروس‌های هپاتیت B و C قهوه را نشان می‌دهند و مطالعاتی که بین افزایش مصرف قهوه و کاهش دیابت نوع 2 ارتباط نشان می‌دهد، استناد می‌کنند.
