۰ نفر

اقتصاد آنلاین گزارش می دهد؛

مواد مغذی برای چشم

۱ مهر ۱۴۰۰، ۲۳:۰۰
کد خبر: 565122
مواد مغذی برای چشم

بینایی احتمالاً مهم‌ترین حس از حواس پنج‌گانه است. سلامت چشم رابطه تنگاتنگی با سلامت عمومی بدن دارد، در این میان چند ماده مغذی برای حفظ سلامت چشم بسیار مهم هستند. این مواد مغذی به حفظ عملکرد چشم کمک می‌کنند، از چشم‌ها در برابر نور‌های مضر و آسیب‌زننده محافظت می‌کنند و خطر ابتلا به بیماری‌های دژنراتیو ناشی از پیری را کاهش می‌دهند.

به گزارش اقتصادآنلاین، عادت‌های سبک زندگی سالم، مانند تغذیه متعادل و کامل و ورزش منظم، از ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مزمن، از جمله عارضه‌های چشمی پیشگیری می‌کنند.

در این مقاله چند ماده غذایی مفید برای تقویت چشم را به شما معرفی می‌کنیم. چنانچه این مواد را به حد کافی مصرف کنید، کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های چشمی خواهید بود.

البته ویتامین‌های دیگر نیز نقش مهمی در حفظ و بهبود سلامت چشم دارند. درعین‌حال نباید از دیگر بخش‌های بدن غفلت کنید. تغذیه‌ای که تمام بدن را سالم نگه دارد، به حفظ سلامت چشم‌ها نیز کمک می‌کند.

مروری بر بیماری‌های شایع چشمی:

خطر ابتلا به بیماری‌های چشمی به‌موازات افزایش سن بیشتر می‌شود. شایع‌ترین بیماری‌های چشمی عبارتند از:

آب مروارید یا کاتاراکت: چشم در اثر ابتلا به آب مروارید کدر می‌شود. آب مروارید ناشی از پیری، علت اصلی اختلالات دید و نابینایی در سراسر جهان است.

آب مروارید یا کاتاراکت

رتینوپاتی دیابتی: رتینوپاتی دیابتی پی‌آمد ابتلا به دیابت و یکی از علل اصلی بروز اختلالات دید و نابینایی است. رتینوپاتی دیابتی زمانی بروز می‌یابد که قند خون بالا به رگ‌های خونی موجود در شبکیه آسیب بزند.

خشکی چشم: علامت اصلی بیماری خشکی چشم، کافی نبودن اشک چشم است. چشم در پی نبود اشک کافی خشک می‌شود و در نتیجه بیمار دچار ناراحتی و مشکلات بینایی می‌شود.

گلوکوم یا آب‌سیاه: گلوکوم یا آب‌سیاه به گروهی از بیماری‌های چشمی گفته می‌شود که مشخصه اصلی آن‌ها دژنراسیون پیش‌رونده عصب بینایی است که اطلاعات دیداری را از چشم به مغز منتقل می‌کند. آب‌سیاه ممکن است قدرت دید را کاهش بدهد یا منجر به نابینایی شود.

دژنراسیون ماکولا یا تباهی لکه زرد: ماکولا بخش مرکزی شبکیه است. دژنراسیون ماکولای ناشی از پیری AMD یکی از علل اصلی نابینایی در کشور‌های توسعه‌یافته است.

هرچند خطر ابتلا به این عارضه‌ها تا حدی به ژن‌های هر فرد بستگی دارد، اما تغذیه نیز نقش مهمی را در سلامت چشم ایفاء می‌کند. در این بخش به معرفی هشت ماده مغذی مفید برای چشم می‌پردازیم.

ویتامینA:

کمبود ویتامین A یکی از شایع‌ترین علل نابینایی در جهان است. این ویتامین برای حفظ سلول‌های حساس به نور چشم، موسوم به گیرنده‌های نوری ضروری است. اگر به‌اندازه کافی ویتامین Aمصرف نکنید، بسته به میزان کمبود ویتامینA ، دچار شب‌کوری، خشکی چشم یا حتی عارضه‌های جدی‌تر می‌شوید.

ویتامین A

 ویتامینA فقط در مواد غذایی حیوانی وجود دارد. از غنی‌ترین منابع ویتامین A می‌توان به جگر، زرده تخم‌مرغ و لبنیات اشاره کرد. البته ویتامینA  را می‌توانید از ترکیبات گیاهی آنتی‌اکسیدان، موسوم به کاروتنوئید‌های پرو ویتامین Aنیز تأمین کنید؛ این ترکیبات به‌وفور در بعضی میوه‌ها و سبزیجات وجود دارند.

 کاروتنوئید‌های پرو ویتامین A به طور متوسط سی درصد نیاز انسان به ویتامینA را تأمین می‌کنند. بتاکاروتن مؤثرترین این ترکیبات است که به‌وفور در کلم‌پیچ، اسفناج و هویج وجود دارد.

لوتئین و زیگزانتین:

لوتئین و زیگزانتینلوتئین و زیگزانتین آنتی‌اکسیدان‌های کاروتنوئیدی زردی هستند که به آن‌ها رنگ‌دانه‌های ماکولا گفته می‌شود. این مواد با غلظت بالا در ماکولا، یعنی بخش مرکزی شبکیه وجود دارند که لایه‌ای متشکل از سلول‌های حساس به نور در دیواره پشت کره چشم است.

لوتئین و زیگزانتین محافظ‌های طبیعی چشم در برابر نور خورشید هستند و نقش مهمی در حفاظت از چشم در برابر نور آبی مضر دارند.

مطالعات کنترل شده نشان می‌دهد که میزان مصرف لوتئین و زیگزانتین نسبت مستقیم با میزان وجود این دو ماده در شبکیه دارد. نتایج یک مطالعۀ مشاهده‌ای انجام شده بر روی زنان میان‌سال و سالمند بیانگر آن است که مصرف ۶ میلی‌گرم لوتئین و یا زیگزانتین در روز خطر ابتلا به دژنراسیون لکه زرد را به حد قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.

همچنین پژوهشگران دریافتند، افرادی که بالاترین میزان مصرف لوتئین و زیگزانتین را داشتند، ۴۳ درصد کمتر از افرادی که پایین‌ترین مصرف را داشتند، در معرض خطر ابتلا به تباهی لکه زرد قرار داشتند. بااین‌حال شواهد کاملاً یک‌دست نیست. فراتحلیل شش مطالعه مشاهده‌ای نشان می‌دهد که لوتئین و زیگزانتین فقط در مراحل پایانی دژنراسیون ماکولا اثر محافظتی دارند و در مراحل ابتدایی ابتلا به این عارضه بی‌تأثیرند.

لوتئین و زیگزانتین معمولاً همراه با هم در مواد غذایی وجود دارند. از بهترین منابع این مواد می‌توان به اسفناج، کلم‌پیچ، جعفری، پسته و لوبیا سبز اشاره کرد.

همچنین لوتئین و زیگزانتین به‌وفور در زرده تخم‌مرغ، ذرت شیرین و انگور قرمز نیز وجود دارند.

در واقع زرده تخم‌مرغ به دلیل چربی بالا یکی از بهترین منابع لوتئین و زیگزانتین به شمار می‌آید. جذب کاروتنوئید‌ها در صورت مصرف شدن با چربی افزایش می‌یابد، بنابراین بهترین کار این است که مقداری آووکادو یا روغن‌های سالم به سالاد سبزیجاتتان اضافه کنید.

اسید‌های چرب امگا ۳:

اسید‌های چرب امگا ۳ بلند زنجیر EPA و DHA برای سلامت چشم مفیدند.

DHA به‌وفور در شبکیه وجود دارد و در آنجا به حفظ عملکرد چشم کمک می‌کند. همچنین DHA نقش مهمی در رشد مغز و چشم در دوران جنینی دارد؛ بنابراین کمبود DHA منجر به اختلالات بینایی، به‌ویژه در کودکان می‌شود.

 شواهد موجود نشان می‌دهد که مصرف مکمل‌های امگا ـ ۳ برای بیماران مبتلا به خشکی چشم مفید است. مطالعه‌ای که بر روی بیماران دچار خشکی چشم انجام شد، نشان داد که مصرف روزانه مکمل‌های DHA و EPA به مدت سه ماه علائم خشکی چشم را از طریق افزایش دادن تشکیل مایع اشکی به‌شدت کاهش می‌دهد.

اسید‌های چرب امگا ۳ از ابتلا به دیگر بیماری‌های چشمی نیز پیشگیری می‌کنند. نتایج مطالعه‌ای که بر روی بیماران سالمند و میان‌سال مبتلا به دیابت انجام شد، بیانگر آن است که مصرف روزانه حداقل ۵۰۰ میلی‌گرم از اسید‌های چرب امگا  ۳ بلند زنجیر خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی را کاهش می‌دهد. از طرفی اسید‌های چرب امگا ۳ کمکی به درمان دژنراسیون ماکولا نمی‌کنند. ماهی چرب غنی‌ترین منبع غذایی EPA و DHA است.

به‌علاوه مکمل‌های امگا ـ ۳ استخراج شده از ماهی یا ریز جلبک‌ها نیز در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد.

اسید گاما – لینولنیک:

اسید گاما - لینولیک GLA اسید چرب امگا  ۶ است که در مقادیر کم در تغذیه مدرن وجود دارد.

اسید گاما - لینولیک برخلاف بسیاری از اسید‌های چرب امگا  ۶ دارای ویژگی‌های ضدالتهابی است. غنی‌ترین منبع GLA روغن گل مغربی و روغن شیر مرغ چتری است.

شماری از شواهد موجود بیانگر آن است که مصرف روغن گل مغربی علائم خشکی چشم را کاهش می‌دهد. در یک مطالعۀ تصادفی کنترل شده، زنان دچار خشکی چشم روزانه یک دوز روغن گل مغربی و ۳۰۰ میلی‌گرم GLA دریافت کردند. علائم بیماران طبق نتایج به‌دست‌آمده ظرف شش ماه بهبود پیدا کرد.

ویتامین ث:

ویتامین c

چشم‌ها بیشتر از بسیاری از دیگر اندام‌های بدن به آنتی‌اکسیدان نیاز دارند. به نظر می‌رسد آنتی‌اکسیدان ویتامین ث اهمیت بسیاری داشته باشد، هرچند مطالعات کنترل‌شدة کافی در زمینۀ نقش ویتامین ث در سلامت چشم انجام نشده است.

غلظت ویتامین ث در زلالیۀ چشم بیشتر از دیگر مایعات بدن است. زلالیه مایعی است که بیرونی‌ترین بخش چشم را پر می‌کند.

میزان ویتامین ث موجود در زلالیه نسبت مستقیم با میزان دریافت این ماده از برنامۀ غذایی روزانه دارد. به‌عبارت‌دیگر می‌توانید غلظت ویتامین ث را در چشم از طریق مصرف مکمل‌ها یا غذا‌های سرشار از ویتامین ث افزایش دهید.

 مطالعات مشاهده‌ای نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به آب مروارید معمولاً دارای آنتی‌اکسیدان کمتری هستند. از سوی دیگر، افرادی که مکمل‌های ویتامین ث مصرف می‌کنند، کمتر در معرض خطر ابتلا به آب مروارید قرار دارند.

هرچند به نظر می‌رسد که ویتامین ث از چشم‌ها محافظت می‌کند، اما مشخص نیست که آیا مصرف مکمل‌های ویتامین ث برای افرادی که دچار کمبود این ویتامین نیستند، مفید است یا خیر ویتامین ث به‌وفور در بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات، از جمله فلفل‌دلمه‌ای، مرکبات، گواوا، کلم‌پیچ و بروکلی وجود دارد.

ویتامین E:

ویتامین E گروهی از آنتی‌اکسیدان‌های محلول در چربی است که از اسید‌های چرب در برابر اکسایش مضر محافظت می‌کند. ازآنجایی‌که غلظت بالایی از اسید‌های چرب در شبکیه وجود دارد، مصرف ویتامین E کافی برای سلامت بهینه چشم‌ها ضروری است.

هرچند کمبود شدید ویتامین E منجر به دژنراسیون شبکیه و کوری می‌شود، مشخص نیست که آیا مصرف مکمل‌های ویتامین E برای افرادی که این ویتامین را به‌اندازة کافی از رژیم غذایی‌شان دریافت می‌کنند، مفید است یا خیر بر اساس یک تحلیل، مصرف بیش از ۷ میلی‌گرم ویتامین E در روز خطر ابتلا به آب مروارید ناشی از پیری را به میزان ۶ درصد کاهش می‌دهد.

 از طرفی مطالعات تصادفی کنترل شده نشان می‌دهند که مصرف مکمل‌های ویتامین E پیشرفت آب مروارید را کند نمی‌کند یا مانع از پیشرفت این بیماری نمی‌شود. بادام، تخمه آفتاب‌گردان و روغن سبزیجاتی مانند روغن بذر کتان بهترین منابع ویتامین E به شمار می‌آیند.

روی:

صدفغلظت بالایی از روی (زینک) در چشم وجود دارد. روی بخشی از بسیاری از آنزیم‌های ضروری، از جمله سوپر اکسید دیسموتاز است که مانند یک آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند. همچنین روی در تشکیل رنگ‌دانه‌های موجود در شبکیه نیز نقش دارد.

 به همین دلیل کمبود روی می‌تواند منجر به شب‌کوری شود. در یک مطالعه، مکمل روی به سالمندان مبتلا به مراحل اولیه دژنراسیون ماکولا داده شد. در نتیجه روند تباهی لکه زرد آهسته شد و قدرت دید این بیماران، در پایان مطالعه بهتر از بیمارانی بود که فقط دارونما دریافت کرده بودند.

 درهرحال قبل از نتیجه‌گیری نهایی باید مطالعات بیشتری انجام شود. از منابع طبیعی روی می‌توان به صدف، گوشت قرمز، تخمه کدو و بادام‌زمینی اشاره کرد.