به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، صنعت زیبایی جهانی تا سال 2019 بیش از 380.2میلیارد دلار ارزشگذاری شده بود. قرار است ارزش این صنعت تا سال 2027 به 463.5میلیارددلار برسد؛ با نرخ رشد مرکب سالانه 5.3درصد از سال 2021 تا سال 2027. بازارهای موفق در جهان، بازارهایی هستند که توانایی بالایی در ایجاد احساس نیاز به محصولات خود در میان مردم جوامع مختلف دارند و بازار لوازم آرایشی و زیبایی به‌دلیل نفوذ بالایی که در میان تمامی جوامع و فرهنگ‌ها دارد، یکی از موفق‌ترین‌ها به‌شمار می‌رود زیرا زیبایی در جهان امروز به لطف صنعت مُد، سلبریتی‌ها و شبکه‌های اجتماعی به مفهومی نسبتا مشترک با استانداردهایی مشابه و ثابت تبدیل شده است؛ استانداردهایی از فرم صورت و بدن که طراحان مُد و تولید‌کنندگان محصولات زیبایی خالقان اصلی آنها به‌شمار می‌روند.
نسل‌های جوان جامعه با مقایسه خود با ستارگان صنعت مُد، به استانداردها تن داده و به کارگیری آنها را در جامعه به عرف تبدیل می‌کنند و درنهایت میزان تقاضا برای محصولات زیبایی، چه در حوزه لوازم آرایشی و بهداشتی و چه در حوزه جراحی‌ها و درمان‌های زیبایی را افزایش می‌دهند. تأثیر این روند بر نسل‌های جدیدتر جوامع همواره بیشتر از نسل‌هایی است که بیش از سه‌دهه از عمر خود را سپری کرده‌اند.
جوان‌ترهایی که در جهان مجازی چشم روی دنیا باز کرده و تیک‌تاک و اینستاگرام را جایگزین کتاب ساخته‌اند و برای گذران وقت، تکنیک‌های جدید آرایش را در گوشی‌های موبایل خود تماشا می‌کنند، بهترین جمعیت هدف برای صنعت زیبایی جهان به‌شمار می‌روند. نسل‌های جوان ایرانی، یعنی متولدین اواخر دهه70 و متولدین دهه80 هم از این موضوع مستثنا نیستند.
امروزه در هر خانواده‌ای دختر یا پسر نوجوانی هست که دائما نسبت به ظاهر خود ابراز نارضایتی کند و برای آینده‌ای نه‌چندان دور که مستقل می‌شود و برای خود درآمدی دارد، برنامه‌ریزی کند تا بخشی از وجودش را با کمک تیغ جراحی یا دیگر تکنیک‌های زیبایی غیرجراحی، تغییر دهد. اگرچه گفت‌وگوی نزدیک با متولدین این دهه نشان می‌دهد در میان متولدین این نسل هم مانند دیگر نسل‌ها، هستند افرادی که از نظرشان زشتی بی‌معنی است زیرا معتقدند هر انسانی نوعی زیبایی منحصربه‌فرد دارد.
آمار دقیقی از اینکه چنددرصد از نوجوان‌ها و جوان‌های 17 تا 20ساله ایرانی برای انجام اقدامات زیبایی به انواع کلینیک‌های پوست و مو، پروتز یا جراحی مراجعه می‌کنند، وجود ندارد. گفت‌وگو با چند کلینیک زیبایی و متخصص جراحی پلاستیک هم آمار دقیقی به‌دست نمی‌دهد.
یکی از کلینیک‌ها که در حوزه پوست و مو و جوانسازی صورت تخصص دارد می‌گوید بیشتر مراجعان این کلینیک افراد 35سال به بالا هستند و در سال گذشته تنها چند مورد مراجعه‌کننده 17تا 20سال برای انجام کارهایی مانند تزریق ژل لب یا نخ لیفت بینی به این کلینیک مراجعه کرده‌اند. کلینیک دیگری در شمال تهران که در زمینه جراحی صورت و بدن فعالیت دارد می‌گوید مراجعه‌کنندگان در این طیف سنی چندان زیاد نیستند و بیشتر مراجعه‌کنندگان بالای 30سال سن دارند؛ بیشتر به این دلیل که توصیه می‌شود افراد معمولا پس از 18سال و ترجیحا افراد بالای 20سال برای انجام این نوع درمان‌ها یا جراحی‌ها اقدام کنند تا از نظر جسمی و روانی به بلوغ رسیده باشند. دکتر زنگنه، جراح پلاستیک، تعداد مراجعان دهه80 خود را 10 تا 20درصد می‌داند و می‌گوید بیشتر این افراد برای انجام جراحی بینی مراجعه می‌کنند. دکتر پارسا چراغی‌پور، جراح بینی و صورت، هم تعداد مراجعه‌کنندگان خود را محدود به طیف 18 تا 20سال می‌داند، به این دلیل که افراد معمولا پس از هجده‌سالگی، یعنی زمانی که رشد استخوان کامل می‌شود، تصمیم به ایجاد تغییر در صورت یا ظاهر خود می‌گیرند. اما دکتر سهرابی، جراحی دیگر که تنها در حوزه بینی تخصص دارد، تعداد جوانان مراجعه‌کننده را حدود 60درصد اعلام کرده است. برآیند این آمار و ارقام نشان می‌دهد جوانان 17 تا 20سال بیشتر تمایل به جراحی بینی داشته و درصد کمتری به انجام درمان‌های دیگر زیبایی تمایل دارند.
نقص نه، زیبایی منحصربه‌فرد
گفت‌وگو با متولدان دهه80 درباره دیدگاه‌شان نسبت به زیبایی و جراحی یا دیگر درمان‌های زیبایی هم نشان می‌دهد که برخلاف تصور، دیدگاه این جوانان نسبت به موضوع زیبایی و جراحی بسیار باز و روشن است. توجه به زیبایی درون و پذیرش ویژگی‌های فردی اصلی‌ترین موضوعاتی است که این دختران و پسران جوان بر آن تأکید دارند و همزمان انجام جراحی را در صورت نیاز و با هدف ایجاد حس عزت نفس و روحیه بالاتر، بدون ایراد می‌دانند.
سبا هفده‌ساله می‌گوید: وقتی صحبت از زیبایی می‌شود، همه اول به چهره و اندام خود یا دیگران فکر می‌کنند، به همین‌خاطر هم خیلی‌ها برای تغییر بخشی از بدنشان که نسبت به آن ناراضی هستند دست به جراحی یا تزریق‌های جورواجور می‌زنند. تلاش می‌کنم زیبایی را در وجود خودم یا دیگران پیدا کنم. سعی می‌کنم روح آدم‌ها را ببینم و زیبایی را درون آنها پیدا کنم. اینکه آدم‌ها بتوانند همه آنچه هستند را بپذیرند و در کنار آن برای بهترشدن تلاش کنند خیلی ارزشمند‌تر از آن است که اسیر وسواس فکری خود و تحت‌تأثیر استانداردهای جامعه باشند. مثلا خیلی‌ها اضافه وزن دارند، شکل بدن خود را می‌پذیرند و با آن زندگی می‌کنند اما در کنارش تلاش می‌کنند تناسب بدنشان را هم به‌دست آورند و تأثیر مثبتی بر زندگی و سلامت خود بگذارند.
پرهام دانشجوی بیستویکساله هم معتقد است زیبایی مفهومی کاملا سلیقه‌ای و شخصی است که ویژگی‌های آن از هر فرد به فرد دیگر می‌تواند متفاوت باشد. شاید تنها چیزی که می‌تواند روی زیباتر‌شدن همه اثری یکسان داشته باشد لبخند است. او می‌گوید: به‌شخصه جزو افرادی هستم که ویژگی‌های ظاهرم را پذیرفته‌ام و با آن راحت هستم. اگر مشکلی باشد سعی می‌کنم برطرفش کنم، اما در کل دوست دارم خودم باشم. نقص در زیبایی هم موضوعی سلیقه‌ای و مبتنی بر انتخاب فردی است. به‌نظرم نباید افراد براساس نظر دیگران تن به جراحی زیبایی بدهند. انجام درمان‌ها و جراحی زیبایی تا حدی می‌تواند خوب باشد، به شرطی که مثل جامعه امروز، به بهانه زیباتر‌شدن همه شبیه یکدیگر نشوند.
فربد بیستویکساله هم زیبایی ظاهر را بی‌معنی می‌داند و معتقد است زیبایی حقیقی به درون افراد برمی‌گردد. از نظر او درست‌ترین کاری که افراد می‌توانند در مورد ظاهر خود انجام دهند این است که آنچه هستند را بپذیرند و با ویژگی‌های درون خود به صلح برسند. او می‌گوید تن‌دادن به جراحی‌ها و درمان‌های زیبایی هم موضوعی کاملا شخصی است. جراحی و دست‌بردن در ظاهر تا جایی‌که به هویت اصلی فرد آسیب وارد نکند و حس خوبی به او بدهد، خوب است.
از نظر پانیذ بیستویکساله اما زیبایی به معنی داشتن اعتمادبهنفس بالاست. او می‌گوید: اینکه افراد آنچه هستند را می‌پذیرند خیلی زیباست. اما به‌نظرم زیاد نباید به این ایده که حتما باید عمل زیبایی کرد یا اصلا نباید دست به ظاهر برد، چسبید. بلکه بهتر آن است هر فردی همان کاری را انجام دهد که باعث می‌شود حس بهتری در او ایجاد شود. حال اگر برای ایجاد این حس خوب، فرد باید جراحی یا درمان زیبایی روی خود انجام دهد، هیچ اشکالی ندارد.
علی نوزده‌ساله افراد مستقل و آزاد را که برای هدف خود می‌جنگند و تلاش می‌کنند، زیبا می‌داند اما از نظر ظاهری معتقد است چشم‌ها و لبخند افراد زیبایی آنها را تعریف می‌کند. او می‌گوید: اینکه آدم‌ها آنچه هستند را بپذیرند بسیار خوب است و بهتر است با وجود این پذیرش، تلاش به بهترشدن ظاهرشان کنند نه تحت‌تأثیر حرف و سلیقه دیگران. نقص در زیبایی از نظر من بی‌معنی است زیرا هر فردی به شکلی زیباست. اما اگر فردی تصمیم می‌گیرد با ایجاد تغییر در بدن یا صورتش حس بهتری در خود ایجاد کند، جراحی و درمان‌های زیبایی خیلی هم خوب هستند.
نگین هجده‌ساله و دانشجو هم در مورد مفهوم زیبایی می‌گوید: در دنیای امروز معنی زیبایی با ظاهر افراد گره خورده است اما از نظر من توجه به رفتار و برخورد افراد اهمیت بیشتری دارد. اینکه افراد ویژگی‌های ظاهری خود را بدون توجه به نظر دیگران می‌پذیرند نشان‌دهنده اعتمادبهنفس بالاست. بدی دوره و زمانه ما این است که در شبکه‌های اجتماعی، تصاویر افرادی که صورت یا بدن خود را جراحی می‌کنند یا تغییر می‌دهند دائم در حال پخش شدن است و این روند روی دیدگاه افراد از زیبایی دیگران و خودشان تأثیر گذاشته است. اما در کل زیبایی مفهومی کاملا سلیقه‌ای است و حتی گاه آنچه از نظر دیگران نقص در زیبایی یک فرد است، نه‌تنها نقص نیست، بلکه نوعی زیبایی منحصربه‌فرد است.
