به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، هرچند زخم نفت بر تن ساحل گناوه کهنه است اما ۲۶ روز است که با هر جزر و مدی، ساحل خلیج فارس، از دیلم تا گناوه و از گناوه تا بندر ریگ آلوده به گلوله‌های نفتی می‌شود. گلوله‌ها مثل کنه به شن‌های ساحل چسبیده‌اند و پاکسازی آنها کار و هزینه زیادی می‌‌برد. تن مرده ماهی‌ها روی ساحل آلوده دراز به دراز افتاده و مرغان دریایی را هم به کام مرگ برده است. روباه‌های ساحلی هم از این مرگ سیاه جان سالم به در نبرده‌اند. علی زارعی عضو شورای روستای چاهک گناوه می‌گوید: «روباه‌ها از همین ماهی‌ها خورده‌اند.»
«کامبیز عبداللهی»، رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان گناوه از پاکسازی دوباره ساحل گناوه از لکه‌های نفتی خبر می‌دهد اما هر بار جزر و مد همه تلاش‌ها را نقش بر آب و دوباره ساحل را آلوده می‌کند. شن‌های ساحلی گناوه با باد حرکت می‌کند و این آلودگی با شن‌های روان به سمت مناطق مسکونی می‌رود تا نفس کشیدن را هم برای شهروندان این ساحل زیبا سخت کند.
علی زارعی همچنین از سیاه شدن تور ماهیگیری صیادان بر اثر لکه‌های نفتی خبر می‌دهد. او می‌گوید: «تورهای ماهیگیری باید سفید باشند تا ماهی‌ها در دام آنها بیفتند اما لکه‌های نفتی تورها را سیاه می‌کند و همین مسأله باعث می‌شود تا ماهیان متوجه تور بشوند، از دام صیاد بگریزند و مردان دریا دست خالی به ساحل برگردند.»
او ساحل ۱۱۰ کیلومتری گناوه را تنها فرصت گردشگری و تفریحی مردم این بندر می‌داند و می‌گوید: «کرونا تمام باشگاه‌های ورزشی را تعطیل کرده است. تیم‌های ساحلی همچون والیبال، فوتبال و ورزش‌های رزمی باید در کنار ساحل و فضای باز تمرین کنند اما متأسفانه لکه‌های نفتی آنقدر زیاد است که اجازه نمی‌دهد تیم‌ها در ساحل تمرین کنند. به گفته او، وقتی لکه‌های نفتی به دست و پای ساحل نشینان می‌چسبد باید آن را با تینر، بنزین و نفت پاک کنند که علاوه بر ایجاد خشکی پوست، خود عامل دیگری برای آلودگی ساحل و منابع آبی می‌شود.
به گفته او، لکه‌های نفتی علاوه بر آلوده کردن سواحل و خورها از طریق خورها، به مناطق خشکی و بیابان هم کشیده می‌شود.
او فصل گرما را باعث رسوب لکه‌های نفتی و قیر به شن‌های ساحلی و ماندگاری آنها می‌داند و می‌گوید: «این لکه‌ها براحتی از ساحل پاک نمی‌شوند.» به گفته زارعی وقتی باد هم با گرما دست به یکی می‌کند، آلودگی‌های نفتی همراه با ماسه‌ها به سمت مناطق مسکونی حرکت می‌کند و باعث می‌شود تا کیلومترها این آلودگی به سمت کوه و خشکی برود. او از مرگ ماهی‌ها بر اثر گلوله‌های نفتی خبر می‌دهد و می‌گوید: «تغذیه مرغان دریایی و ساحلی از این ماهی‌ها هم به مرگ آنها می‌انجامد. تعدادی از روباه‌ها و دیگر جانوران ساحلی هم به مرگ سیاه گلوله‌های نفتی دچار شده‌اند.» خسارت لکه‌های نفتی تنها به جوامع مسکونی و گونه‌های حیوانی ساحلی محدود نمی‌شود. زارعی آلودگی بدنه شناورهای دریایی را از دیگر خسارت‌های این آلودگی زیست محیطی می‌داند و می‌گوید تمیز کردن شناورها هم زمان‌بر است هم هزینه زا. به گفته او این لکه‌های نفتی، پنکه موتور شناورهای دریایی را تهدید می‌کند و اگر حجم گلوله‌های نفتی روی پنکه شناورها زیاد شود منجر به شکستگی آنها می‌شود که هزینه‌ای مضاعف را بر صاحب شناور تحمیل می‌کند.
فصل صید میگو از دست می‌رود؟
صیادان گناوه‌ای، چشم دوخته اند به آلودگی‌هایی که هم ساحل هم دریا را از آنها گرفته است. فصل صید میگو رسیده است و آنها مطمئن نیستند که امسال بتوانند از فرصت کوتاه صید استفاده کنند و روزی خود را از موج‌های خلیج فارس بگیرند. به گفته زارعی فصل صید میگو تا اواسط شهریور ادامه دارد و پس از آن به دلیل تخم‌ریزی میگوها، صیادان اجازه صید ندارند. او می‌گوید: «اگر گره کور آلودگی‌های نفتی باز نشود، صیادان گناوه‌ای امسال درآمدی از صید میگو نخواهند داشت و سال سخت اقتصادی ۹۹ برای آنها سخت‌تر خواهد شد.»
«اردشیر شمسی‌زاده» مدیر گروه فعالین محیط زیست بندر گناوه هم گلوله‌های نفتی معلق بر ساحل و دریای گناوه را باعث غیر قابل استفاده شدن ساحل این بندر می‌داند و می‌گوید: «هنوز منبع آلودگی گناوه مشخص نیست اما بنا به برخی گمانه‌زنی‌ها احتمال می‌رود که این آلودگی از خروجی لوله‌ای باشد که نزدیک روستای مال قائد قرار دارد.» او وجود لکه‌های نفتی را یک زخم کهنه بر ساحل گناوه می‌داند که برای بسیاری عادی شده است.» به گفته او و دیگر فعالان حوزه محیط زیست سه منبع آلودگی نفتی در منطقه وجود دارد. آنها می‌پرسند با توجه به اینکه منابع آلوده کننده مشخص و محدود است، چگونه مسئولان نمی‌توانند علت آلودگی را پیدا کنند و این مسأله را به صورت ریشه‌ای حل کنند؟ این فعالان پاکسازی محدوده کوچکی از ساحل را یک کار نمایشی و پاک کردن صورت مسأله می‌دانند. «کامبیز عبداللهی» رئیس اداره حفاظت محیط زیست گناوه هم از شکایت محیط زیست و تعیین خسارت وارده بر ساحل و دریای گناوه خبر می‌دهد. او در پاسخ به این سؤال که با توجه به اینکه هنوز منبع آلودگی مشخص نشده این اداره از چه ارگان یا دستگاهی شکایت کرده است؟ می‌گوید: «مراجع قضایی از تمام مناطق نفتخیز، جنوب، خارگ، بحرگان و پایانه‌های نفتی خواسته‌اند که برای پاره‌ای توضیحات در دادگاه حضور یابند.» او درباره منشأ آلودگی‌ها اظهار بی اطلاعی می‌کند اما می‌گوید: «اداره بنادر گناوه سکوی ابوذر را منشأ این آلودگی عنوان کرده است.» او از مرگ روباه‌های ساحلی گناوه براثر آلودگی نفتی اظهار بی اطلاعی می‌کند و گلوله‌های نفتی را علت مرگ ماهی‌ها و ستاره‌های دریایی می‌داند و می‌گوید: «از مرگ روباه‌ها گزارشی به ما نرسیده است.»
