یکی از علل اصلی افزایش شیوع بیماری‌های همه‌گیر در سال‌های اخیر، جنگل‌زدایی فراوان و ارتباط انسان با حیات وحش است. پیش‌بینی می‌شود ضرر اقتصادی بیماری کووید-19 به 11.5تریلیون دلار برسد؛ در حالی که هزینه پیشگیری از شیوع چنین بیماری‌هایی تنها 2درصد از این میزان، یعنی 260میلیارد دلار خواهد بود.

اقتصادآنلاینمهسا نجاتی؛ بر اساس یک تجزیه و تحلیل انجام شده، صرف هزینه 260میلیارد دلاری در طول دهه آتی به میزان قابل توجهی احتمال یک بیماری همه‌گیر دیگر در مقیاس شیوع کووید-19 را کاهش می‌دهد.

بر اساس تحلیلی که در ژورنال ساینس منتشر شد، این میزان تنها 2درصد از هزینه 11.5تریلیون دلاری است که گمان می‌شود بیماری همه‌گیر ویروس کرونا بر اقتصاد جهانی داشته باشد.

کارشناسان در زمینه‌های پزشکی، اقتصاد، محیط‌زسیت و حفظ منابع طبیعی این گزارش را تکمیل کرده‌اند و در این تحقیق بیان می‌کنند که در طول قرن گذشته دو ویروس در هر سال از میزبان‌های طبیعی خود به انسان منتقل شده است. امروزه این خطرات به دلیل تخریب مداوم طبیعت بسیار بیشتر است.

حفاظت از حیات وحش در آینده باید در اولویت قرار گیرد؛ به ویژه کاهش جنگل‌زدایی و تنظیم تجارت بین‌المللی حیوانات. انسان‌ها و حیوانات اهلی با حیات‌وحش تماس بیشتری پیدا کرده‌اند که به همین سبب احتمال انتقال بیماری‌ها افزایش یافته است.

این گزارش اظهار می‌کند که محیط‌های جنگلی گرمسیری به طور خاص یک سکوی پرتاب بزرگ برای ویروس‌های انسانی جدید هستند و احتمال تماس با حیات وحش با از بین رفتن 25درصد از پوشش اصلی جنگل بیشتر می‌شود.

در ادامه بیان می‌شود که "ارتباط مشخص بین جنگل‌زدایی و ظهور ویروس نشان می‌دهد که تلاش عمده برای حفظ پوشش جنگلی دست نخورده حتی اگر تنها فایده آن کاهش پیدایش ویروس باشد، بازده زیادی در سرمایه‌گذاری خواهد داشت." کاهش جنگل‌زدایی قطعا فواید دیگری نیز خواهد داشت: کاهش سطح دی‌اکسیدکربن که به بحران آب و هوایی دامن می‌زند.

در کنار حفظ جنگل‌ها، این گزارش چندین اقدام دیگر مانند کشف و کنترل زودهنگام موثر، پایان دادن به مصرف گوشت حیوانات وحشی در چین و کاهش سرایت بیماری از طریق حیوانات اهلی را توصیه می‌کند.

بحث و گفتگو در خصوص خاتمه دادن به بخش دامپروری 20میلیارد دلاری چین در حال انجام است و گمان می‌شود حدود 15میلیون نفر استخدام شوند.

این تلاش‌ها با این واقعیت توجیه می‌شود که این صنعت، خطراتی را برای ظهور بیماری ایجاد می‌کند در حالی که کمبود قابل توجه مقررات بهداشتی و ایمنی وجود دارد.

در این گزارش آمده است که قوانین ممنوعیت تجارت ملی و بین‌المللی منابع پرخطر ضروری بوده و این مقررات باید حیواناتی مانند شامپانزه‌ها، خفاش‌ها، پنگولین‌ها، گربه‌های زباد و جوندگان آسیب‌رسان را از بازارها و مصرف انسان دور نگاه دارد.

در نمودار ارائه شده، مقایسه هزینه جلوگیری از بیماری‌های همه‌گیر آینده با ضرر اقتصادی کووید-19 را مشاهده می‌کنید؛

ضرر اقتصادی کرونا