به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، امسال در خرداد زمانی که همگان در انتظار گستره فرشی قرمز در جاده خلخال - اسالم بودند، شقایقها نیامدند؛ فرش قرمز جای خود را به فرش صورتی خار مریم داد و زیبایی طبیعت در سایه ناآگاهی انسان از دست رفت.
طبیعتدوستان در خلخال دلنگران شقایقها هستند، آنها نگران آنند که دیگر شقایقها سر از خاک بر نیارند، انسان حریص به سادگی و با ندانمکاری، زیباییها را از ریشه کنده و بر پیکر دشت گلگون شقایق زخمهای جبرانناپذیری وارد میکند. یک طبیعت دوست کهنسال خلخالی گفت: شقایقها در گذشته بیشتر از امروز بر دشت و دمن فرش میگستراندند، گذشتگان هوای آنها را بیشتر داشتند، گذشتگان با شقایقها زندگی میکردند، با آنها نفس کشیده، با رایحه آنها سرمست و با خزان آنها اندوهگین میشدند، گذشتگان هرگز شقایقها را برای لحظهای سرمستی و خوشی آویزه پریشان موهای دخترکان کوچک خود نمیکردند. به گزارش ایرنا، پارسال و با احساس خطر از وضع موجود دوستداران طبیعت برای حفظ نسل در حال منقرض شقایقها در دامنه خلخال و اسالم دست بهکار شدند تا سیل مسافران و گردشگران هجوم آورنده به طبیعت را مجاب به مراقبت از شقایقها کنند.
آنها شعار «تا شقایق هست، زندگی باید کرد» را برای هدف متعالی خود برگزیدند، آنها در دشت و دمن و در کناره جادهها برای هشدار به مسافران تابلوهای «شقایقها در خطرند» را نصب کرده و برخی نیز به ناچار اقدامات حفاظتی از جمله قرق شقایقها را اجرایی کردند، اما همه این تلاشها گویا امروز بر باد رفته است.