به گزارش اقتصادآنلاین،اسدالله افشار در شرق نوشت: باوجود 110 سال مبارزه با مواد مخدر و روانگردانها در سطح جامعه جهانی، باید اذعان کرد که این تهدید استراتژیک، چندوجهی، چندسببی و سیستماتیک، بهعنوان بزرگترین شوک هزاره سوم، یک ستیز دائمی بلندمدت و نوع جدید بردگی در دنیای مدرن، مهمترین مانع رشد و توسعه پایدار و پیشرفت انسانی در جوامع شده است؛ به گونهای که از یکسو تحت تأثیر رشد فزاینده عرضه و الگوهای بینالمللی تولید، ترانزیت و توزیع مواد قرار داشته و از سوی دیگر تحت تأثیر رشد فزاینده تقاضا و میل به مصرف ناشی از ضعف ساختارها در ابعاد مختلف در سطح جوامع، زمینه را برای قتلعام سرمایههای انسانی به عنوان محور توسعه پایدار و همچنین کسب سود غیرقانونی فراهم کرده است.
ایران به عنوان بزرگترین قربانی نارکوتروریسم و پرچمدار مبارزه با قاچاق مواد مخدر و روانگردانها و تروریسم در جامعه جهانی، موضوع اعتیاد و مواد مخدر را به عنوان اولویت در آسیبهای اجتماعی کشور محسوب کرده و در این راستا، باوجود حجم تهدیدات وسیع و گوناگون، توانسته ضمن کسب موفقیتهای روزافزون در ابعاد مختلف، خدمات شایان و قابل توجهی را به مرحله اقدام و عمل برساند.
به بخشی از این اقدامات اشاره خواهیم کرد:
1- ضربهزدن به بنیانهای اقتصادی قاچاقچیان، 2- رصد فرایند مالی آنان، 3- شناسایی اموال، توقیف و مصادرهکردن آنها،
4- جلوگیری از ورود و انتقال مواد مخدر به عمق شهرها، 5- توجه جدی به خدمات کاهش تقاضا و کاهش عرضه، 6- افزایش سرمایهگذاری جدی در عرصه کاهش تقاضای مواد مخدر، 7- تقویت مرزهای دانش اعتیاد با تأکید بر فرهنگ بومی در عرصه کاهش تقاضا با مشارکت نخبگان، اندیشمندان و متخصصان دانشگاهی کشور، 8- علمیکردن روند امر مبارزه نرمافزاری در این زمینه، 9- جریانسازی و تقویت مداخلات مؤثر اطلاعرسانی، آموزش مهارتهای زندگی، آموزش مدل زندگی سالم، توسعه فعالیتهای جایگزین، توسعه معنویت و دینمداری، 10- تقویت خدمات مشاورهای، 11- افزایش گستره خدمات پیشگیری، 12- کنترل شیوع مصرف، 13- اجرای طرح آموزش پیشگیری اولیه از اعتیاد در محیطهای کارگری و صنعتی کشور،
14- اجرای طرح ملی توانمندسازی و زیر چتر قراردادن جمعیت قابل توجهی از والدین و فرزندان آنان، 15- انجام اقدامات زیربنایی برای ایمنسازی و مصونیتبخشیدن به اقشار مختلف در سطح کشور، 16- تغییر پارادایم امر مبارزه از دولتمحوری به مشارکتهای مردمی ازطریق اجتماعیشدن و مداخله مؤثر و مستمر سازمانهای غیردولتی و جامعه مدنی در عرصه کنترل و نظارت بر ناهنجاریهای اجتماعی از جمله اعتیاد.
شایان ذکر است باوجود شیوع مصرف مواد در کشورها، بعضا شاهد این واقعیت هستیم که برخی از کشورها در مقایسه با سایر کشورهای جهان، به میزان کمتر، متحمل آسیبهای ناشی از اعتیاد شده و در صورت بروز و شیوع آن، سریعتر نسبت به بازسازی خود مبادرت میکنند. نگاهی به عوامل موفقیت در اینگونه کشورها، میتواند موجب مهار و کنترل آسیبها در ایران شود.
با توجه به آنچه بیان شد نیازمند مداخله اساسی و جدیتر مراکز علمی، دستگاههای حاکمیتی و جامعه مدنی برای کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی هستیم.
انتظار میرود همه اندیشمندان، نخبگان و دلسوزان ضمن ایفای نقش حیاتی مؤثر خود در جهاد مقدس مبارزه، برای کاهش مؤثر اعتیاد، مواد مخدر و روانگردانها، گامهای اساسی برداشته و بدین ترتیب از گسترش آسیبهای ناشی از اعتیاد جلوگیری کنند.
نگارنده امیدوار است مراجع ذیربط در امر مبارزه با مواد مخدر با تعیین اولویتها بتوانند در مبارزه همهجانبه با مواد مخدر و روانگردانها ازطریق کاهش عرضه و کاهش تقاضا و مدیریت مصرف با هدف کاهش سالانه پنج درصد اعتیاد در سالهای 1396-1400 و رسیدن به کاهش 25 درصد اعتیاد تا پایان برنامه ششم توسعه کشور در سال 1400 که خواست مقام معظم رهبری است، موفق عمل کرده و این امر ملی را محقق کنند.