14 دستگاه اجرایی در حالی رأی به تخریب بندر مقام برای ساخت سایت پرورش «لارو» میگو دادند که نه شورای روستای مقام از این ماجرا خبر داشت نه دهیاری آن. فعالان محیط زیست و اهالی روستا هم زمانی متوجه تخریب زیستگاه «لاک پشت‌های پوزه عقابی» شدند که تیغ لودر به‌جان یکی از زیباترین سواحل کشور افتاده و بخش قابل توجهی را تخریب کرده بود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، این تخریب بیش از هرچیزی پیکان اعتراض را به سمت محیط زیست و منابع طبیعی به‌عنوان دو چتر حمایتی محیط سبز کشور برد. «افشین عسگری» مسئول دریایی اداره کل حفاظت محیط‌زیست هرمزگان تخریب این منطقه را خارج از مسئولیت محیط زیست می‌داند و می‌گوید:«سایت پرورش لارو خارج از حریم 60متری ساحل انجام می‌گیرد.» او در ادامه می‌گوید: «گزارش مستندی درباره وجود لاک پشت‌های پوزه عقابی در بندر مقام «مُکسَره» وجود ندارد.» با وجود این عسگری این سایت را مستعد زیستگاه لاک پشت پوزه عقابی می‌داند. اما «سیامک آرمان» مدیر منابع طبیعی بندر لنگه نه تنها وجود لاک پشت‌های پوزه عقابی را تکذیب نمی‌کند که می‌گوید: «محل سایت لارو میگو 600 متر با زیستگاه لاک پشت‌های پوزه عقابی فاصله دارد.»
فعالان حوزه محیط زیست و گردشگری هرمزگان هم وجود لاک پشت‌های پوزه عقابی را تأیید می‌کنند، آنها می‌گویند که لاشه‌های لاک پشت در منطقه وجود دارد. یکی از فعالان هم که نمی‌خواهد نامی از آنها برده شود می‌گوید:«لاک پشت‌های لاوان برای تخم‌گذاری به ساحل مقام می‌آیند.» او لاوان را چراگاه لاک پشت‌های پوزه عقابی می‌داند.
«افشین عسگری» مسئول دریایی اداره کل حفاظت محیط‌زیست هرمزگان هم در پاسخ به این اعتراض‌ها می‌گوید: «اگر لاک پشتی وجود داشته باشد هم فضای کافی برای تخم‌گذاری در آن وجود دارد.» او در پاسخ به این سؤال که آیا با توجه به حساسیت لاک پشت‌ها به حضور انسان و عوامل محیطی مثل نور، ساخت این سایت باعث رویگردانی این گونه در معرض انقراض به ساحل مقام نمی‌شود؟ هم می‌گوید: «سایت لارو میگو در محیط بسته انجام می‌گیرد و مزاحمتی برای لاک پشت‌ها به وجود نمی‌آورد.»
«غلامرضا اشکنانی» رئیس شورای روستای مقام هم ساخت این سایت را قانونی می‌داند. او خبر دیگری هم دارد. واگذاری سواحل برای ساخت سایت لارو میگو به این منطقه محدود نمی‌شود. یک منطقه 100 هکتاری و یک منطقه 200 هکتاری هم در سواحل نخیلو در هرمزگان به سه سرمایه‌گذاری که بر ساحل مقام زخم زده‌اند، واگذار می‌شود. به‌گفته اشکنانی این مناطق بین بندر مقام و نخیلو قرار دارند. او هم تا پیش از آنکه لودرها کابوس مقام شوند، خبری از این قراردادها نداشت. اشکنانی اطلاع‌رسانی به شورای روستا و دهیاری را نوشداروی بعد از تخریب ساحل می‌داند.
اشکنانی در عین حال که واگذاری این اراضی را قانونی می‌داند اما اعتقاد دارد که در تسطیح اراضی برای ساخت سایت لارو میگو حریم 60 متری ساحل رعایت نشده است! به گفته او منطقه‌ای که در ساحل مقام به پرورش لارو میگو اختصاص یافته یک و نیم هکتار است اما فعالان محیط زیست وسعت آن را سه هکتار اعلام کرده‌اند. به‌گفته آنها این زمین به سه سرمایه‌گذار تهرانی، بوشهری وهرمزگانی واگذار شده است! فعالان می‌گویند:«حتی اگر لاک پشتی در این منطقه وجود نداشت این سایت می‌تواند محلی برای توریسم پایدار باشد نه جایی برای ساخت سایت پرورش لارو میگو.»
«امیر امیری» فعال گردشگری هم می‌گوید: «ساحل مقام یک میراث چند میلیون ساله طبیعی و ناشناخته بود که پتانسیل بسیاری قوی برای «گردشگری زمین» دارد.» او این ساحل را از معدود زیستگاه‌های ایران برای لاک پشت‌های پوزه عقابی می‌داند و می‌پرسد چرا باید دست روی یکی از شگفت انگیز‌ترین سواحل ایران برای فعالیت‌های صنعتی بگذارند.
فعالان حوزه توریسم با توجه به جاذبه بسیار بالای منطقه، وجود این سایت را مقدمه‌ای برای ساخت و سازهای غیراصولی گردشگری بخش خصوصی برای بهره‌برداری از «گردشگری زمین» منطقه می‌دانند.
آنها می‌پرسند چرا مسئولان به سمت طرح‌های حفاظت محیط زیست و اشتغال پایدار نمی‌روند؟ فعالان محیط زیست همزمان با فرو رفتن تیغ لودر بر تن ساحل مقام کمیپن نجات مکسره(مقام) را در فضای مجازی کلید زدند. این کمپین البته نتوانست سواحل بکر مقام را از تسطیح نجات بدهد. عکس‌های رسیده می‌گوید که ساحل تا پیش از دستور فرمانداری بندر لنگه بر توقف عملیات ساخت سایت لارو میگو، تسطیح شد! علی نیکویی فرماندار با اشاره به اینکه تمامی دستگاه‌های مربوطه برای انجام این کار از جمله اداره کل حفاظت محیط‌زیست مجوز لازم را صادر کرده‌اند، به ایسنا می‌گوید: «به‌هرحال به‌دلیل حساسیت‌های ایجادشده و بررسی اینکه شرکت بهره‌بردار منطقه موردنظر را طبق موافقتنامه به مرحله اجرا رسانده یا خیر، دستور تعطیلی فعالیتش صادر شد تا بررسی‌های بیشتر صورت بگیرد.»
او در حالی مسئولیت اصلی را متوجه محیط زیست می‌داند که محیط زیست ساخت این سایت را خارج از حوزه اختیارات خود و مربوط به منابع طبیعی می‌داند. نیکویی در حالی پای تحریم را به تولید لارو میگو می‌کشاند که فعالان حوزه محیط زیست خالی شدن خلیج‌فارس از ذخایر میگو و ماهی را نتیجه بی‌توجه بودن به محیط زیست می‌دانند. آنها می‌پرسند آیا دستور توقف عملیات ساخت سایت لارو میگو بعد از تخریب این ساحل، نوشداروی بعد از مرگ سهراب نیست؟ چه کسی خسارت آن را می‌پردازد؟
