به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، در ایران نیز نخستین دقیقه‌های صبح فردا، درهای بزرگ کلیساهایی چون «وارتان»، «سرکیس مقدس»، «اتپانوس»، «گریگور»، «وانک»، «یوحنا» و «شوغاگات» به روی هزاران نفر از مسیحیان ساکن کشورمان باز می‌شود تا آیین «عشای ربانی» سال 2020 را از همان ابتدا به یک سال معنوی پر برکت گره بزنند. مسیحیان معتقدند که امشب فرصت دوباره زندگی پیدا کرده‌اند تا درست در سردترین وقت سال، گرم‌ترین زندگی ممکن را برای خود رقم بزنند، برای همین صدای ناقوس‌ها که بلند شد، سکوت همه جا را فرا می‌گیرد، چشم‌ها به سوی آسمان دوخته و دست‌ها برای دعا بلند می‌شود، درست شبیه همان لحظه‌های اول فروردین ماه، همان زمان که دعای تحویل سال، حس وحال حول حالنا را برای ما زنده می‌کند. اما کلیساها که کارشان تمام شد، دورهمی‌ها به خیابان‌ها و خانه‌ها کشیده می‌شود. این روزها «زرکش»، «آبادان جنوبی»، «سه راه ارامنه»، «شمس آباد»، «ویلا»، «لارستان»، «نادری» و «ده ونک» به خیابان‌های پررنگ و لعابی تبدیل شده‌اند که ظاهرشان که هیچ، حس و حالشان هم با روزهای دیگر فرق می‌کند. سال نو میلادی که می‌شود، خیابان‌های ارامنه‌نشین هم عزیز می‌شوند، رنگ‌ها، هویت تاریخی‌شان را از نو، تازه می‌کند.
تا چشم کار می‌کند در ویترین مغازه‌های میرزای شیرازی پر است از کاج‌های رنگی و عروسک‌های بابانوئل. حتی شیرینی فروشی‌ها هم خود را برای استقبال از سال نوی میلادی آماده کرده‌اند. فرقی نمی‌کند چه مغازه‌ای باشد، همه خیابان پر شده از آویزهای رنگی و کاج‌های ریز و درشتی که خبر از شروع سال جدید میلادی می‌دهد.
البته، تعداد مشتری‌های خیابان از آنچه انتظار می‌رود کمتر است. خیلی‌ها زودتر از این‌ها، یعنی در روزهای نخست دی ماه خرید خود را برای سال نو انجام دادند. آقای احمدی یکی از مغازه دارها درباره شور و حال خرید سال نو میلادی در بین هموطنان ارمنی می‌گوید: «از روزهای اول ماه خیلی‌ها آمدند و درخت کاج و عروسک بابانوئل خریدند. امسال با اینکه دلار افزایش پیدا کرده بود خرید‌ها مثل سال‌های گذشته بود.»
یکی از مکان‌های اصلی خرید سال نو در تهران خیابان میرزای شیرازی محسوب می‌شود که همه نوع وسیله تزئینی برای سال نو در آن پیدا می‌شود. از کاج‌های رنگی گرفته تا ستاره، گوی‌های طلایی و چراغ‌های فانتزی! البته این تنها مسیحی‌ها نیستند که برای خرید می‌آیند، پای خیلی از مسلمان‌ها هم برای خرید «هدیه سال نو میلادی» به این خیابان باز شده است. شبیه خانم «شریفی» که برای خرید کاج و عروسک بابانوئل برای دوستان مسیحی خود آمده است. او می‌گوید: «عاشق عروسک بابانوئل و کاج‌های رنگی هستم. برای همین هم تصمیم گرفتم برای دوستان مسیحی‌ام کاج و عروسک بخرم.» آقای سلیمانی مدیر یکی از شرکت‌های ایرانی هم می‌گوید تصمیم گرفته برای شرکای خارجی خود کاج بخرد: «قیمت‌ها سال گذشته خیلی ارزان‌تر بود. من هر سال برای خرید به اینجا می‌آیم. البته همه چیز گران شده اما برای شرکت ما که هر سال می‌خواهد به شرکای خارجی خود هدیه بدهد افزایش قیمت‌ها محسوس‌تر است.»
خانم مانوکیان هم که برای خرید آمده می‌گوید تصمیم داشته امسال کاج بزرگ تری بخرد اما به خاطر افزایش قیمت کاج دودل شده است: «اغلب ارمنی‌ها کمتر برای خرید وسایل سال نو می‌آیند چون یک کاج می‌خرند و چند سال استفاده می‌کنند. من تصمیم داشتم کاج خانه‌مان را عوض کنم اما قیمت‌ها خیلی بالا رفته است.»
«بیشتر از آنکه مسیحی‌ها برای خرید سال نوی میلادی پیش قدم شوند این مسلمان‌ها هستند که برای خرید می‌آیند.» این را یکی از مغازه دارها می‌گوید و تأکید می‌کند امسال تنها دو مشتری ارمنی داشته است و اغلب مشتری‌ها مسلمان هستند.
او درباره افزایش قیمت‌ها هم می‌گوید: «خب قیمت‌ها نزدیک به 3 برابر شده است و قیمت کاج حتی به 4 میلیون هم می‌رسد. خیلی‌ها از عهده پرداخت این هزینه‌ها برنمی آیند. یعنی کاج‌های ارزان قیمت را نمی‌پسندند و گرانتر‌ها را هم نمی‌توانند بخرند.»
یکی از مهم‌ترین دلایل خانواده‌ها برای خرید وسایل سال نو میلادی خوشحال کردن بچه هایشان است.اغلب کسانی که به میرزای شیرازی آمدند حداقل یک بچه همراه خود آورده‌اند که اصرار می‌کند کاج و عروسک بابانوئل بخرند. مثل خانم آقاجیان که می‌گوید تنها انگیزه‌اش از خرید خوشحال کردن کودکش است: «ما خیلی کاج و وسایل تزئینی در خانه داریم و به اصرار کودکم آمدم. به‌طور کلی خیلی اهل خرید برای سال نو نیستیم هم لوازم قدیمی خودمان هست هم اینکه اقوام‌مان وقتی از خارج از کشور می‌آیند با خودشان کلی عروسک و وسایل تزئینی می‌آورند.»
سال نو میلادی آغازی است برای تلاشی دوباره و دستیابی به بهترین‌ها. این را سارا می‌گوید، یکی از هموطنان ارمنی که در ایران متولد شده است.
او می‌گوید: بیشتر ما از آخرین روزهای دسامبر، خود را برای رسیدن سال نو آماده می‌کنیم و با برپایی مراسم‌های خاص، این روز را جشن می‌گیریم.
سارا با اشاره به مراسم خاص ایام سال نو می‌افزاید: معمولاً قبل از ساعت 12 شب به کلیسا می‌رویم. کشیش برایمان دعا می‌خواند و ما روی زانو می‌نشینیم و از خدا طلب بخشش می‌کنیم. ساعت 12 ناقوس‌های کلیسا به صدا درمی‌آید و ما سال جدید را همراه با آرزوهای خوب برای یکدیگر تحویل می‌گیریم. به یکدیگر تبریک می‌گوییم و بهترین‌ها را برای هم آرزو می‌کنیم. کشیش برایمان نان مقدس می‌آورد تا منشأ خیر و برکت باشد. بابانوئل برای همه بچه‌ها کادو می‌آورد و شادی حاضرین را صدچندان می‌کند.
او ادامه می‌دهد: پس از اجرای مراسم کلیسا برخی به هتل یا باغ‌هایی می‌روند که در آنها مراسم جشن برگزار می‌شود، برخی دیگر هم مانند ما به خانه بزرگ‌تر فامیل می‌روند و تا صبح جشن می‌گیرند و شادی می‌کنند. در واقع جشن سال نو میلادی هم مانند جشن سال نو مسلمانان است. ما هم مانند مسلمانان معتقدیم که هر آغازی قابل توجه است و می‌تواند سرمنشأ شادی، نشاط و البته آرامش و موفقیت باشد. خوردن سبزی پلو ماهی، کوکو سبزی و کشمش پلو در کنار اقوام و دوستان از دیگر رسومی است که در روزهای آغازین سال نو بجا آورده می‌شود.
سارا اما به رسمی دیگر اشاره می‌کند که بسیار جالب و قابل توجه است، او می‌گوید کشیش به خانه بسیاری از ما مراجعه می‌کند و برایمان دعا می‌کند تا سالی پربرکت همراه با سلامتی و دستیابی به موفقیت‌های روز افزون را آغاز کنیم.
