به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از انتخاب، آلبرت انیشتین، تا حدی مشهور شده بود که بسیاری از طرفداران به سرعت وی را می شناختند. البته در این شناسایی می توان ظاهر متمایز وی را نیز دخیل دانست.
البته فراموش نکنیم که انیشتین پیش از جنگ جهانی دوم نیز به شدت محبوب بود و برای مثال در جریان سفرهایش به آمریکا اغلب از سوی مردم شناسایی می شد. همه مردم می دانستند موهای جوگندمی یا سفید بلند و آشفته و تیپ خاصی که از کنارشان می گذرد به آلبرت انیشتین مرتبط است و در نتیجه به سرعت با دیدن وی به سمتش رفته و سر حرف را باز می کردند.
این موضوع تا حدی جدی شده بود که گم کم باعث آزار انیشتین شد و او ترجیح می داد مردم وی را شناسایی نکنند و سمتش نیایند. به خصوص اوقاتی که نیاز به تنهایی داشت، برهمین اساس وی تصمیم گرفت از تکنیک جالبی استفاده کند. تکنیک او در چند جمله ساده خلاصه می شد: "آلبرت انیشتین؟ نه من انیشتین نیستم. اشتباه گرفته اید. انیشتین؟ شاید فقط شبیه او هستم."
این نوع جملات که بی شباهت به ماجرای مشهور "شیب، بام، خانه" نیست، کمک می کرد انیشتین کاملا از جمع هواداران فرار کند و در بسیاری از موارد مردم باور می کردند او را اشتباه گرفته اند. البته شاید هم انیشتین حق داشت خود را به شیب و بام و خانه بزند، چرا که برخی مردم در توقعاتی عجیب از او می خواستند نظریه های پیچیده فیزیک را برایشان به شکل خلاصه در خیابان توضیح دهد.
