۳ مهر ۱۳۹۷ - ۲۳:۵۵
کد خبر 302981

بیست و یک آبان ۹۶: زلزله‌ ۷,۳ ریشتری، غرب استان کرمانشاه را لرزاند. یکی از اصلی‎ترین قربانیان زلزله آبان ماه، «ثلاث باباجانی» بود، این شهر ۹۰ درصد خسارت دید و ۳۶ هزار نفر از ساکنانش آواره شدند. پای چادرها و کانکس‌ها به خیابان‌های شهر باز شد، تا جای خالی خانه‌های فروریخته را پر کند و پناه زمستانی بازماندگان شود. کم‌کم با رسیدن وام‌ها و بیرون کشیدن پس‌اندازها، کار ساخت‌ و ساز در شهر جان گرفت و روند بازگشت آرام مردم به زیر سقف‌ها آغاز شد ...

چهارم تیر ۹۷: منطقه تازه‌آباد «ثلاث باباجانی» باز هم لرزید؛ این‌بار با تکان‌هایی به بزرگی ۵,۹ ریشتر، مردمی کـه تازه داشتند بـه حضور دوباره سقف خانه روی سرشان خو می‌گرفتند باز هم سرگردان کوچه و‌ خیابان شدند. تـرس و اضطراب و شایعه‌ دوباره چادرها و کانکس‌ها را بر پا کرد. از آبان ۹۶ تاکنون با هربار لرزش و ریختن ساختمان‌ها و مصیبت‌های زندگی موقت، میزان مهاجرت، جدایی خانواده‌ها و مشکلات روحی در میان مردم شدت گرفته است. تخریب کامل اکثرخانه‎ها توسط کارشناسان بنیاد مسکن تأیید شده است، سرپناه‌های موقت، دارد تبدیل به واقعیت ثابت زندگی در این بخش از کرمانشاه می‎شود و همزمان امید به حمایت مسئولان را سست‌تر و کم‌رنگ‌تر می‎کند.

بخشی از آنهایی که به هوای بازسازی خانه‌ها، کانکس‌های‎شان را به دیگران اهدا کرده و یا برای تأمین برخی از مخارج زندگی فروخته بودند باز دوران چادرنشینی را از سر گرفته‌اند. زمین همچنان ثلاث را می‎لرزاند، همچنان زخم‌های پیدا و ناپیدایش را به تن خانواده‌ها وارد می‎کند. در این میان هنوز هم خانواده‌هایی هستند که تلاش می‎کنند کنار هم بایستند و بمانند و با این لرزش‌های گاه و بی‎گاه فرو نریزند.

در این مجموعه تلاش شده است تا اعضای چند خانواده که منزلشان در زلزله‎های اخیر آسیب دیده، دور هم جمع شوند و پس از مدت‌ها زیر سقفی بنشینند که روزی خانه نام داشته است.